مصاحبه با استاد | فرهنگ ناب «لا اِکْراهَ فِی الدّین»

18 اردیبهشت 1404

08:20

پنج شنبه روزی

سلام به عزیزای دل

به قول آقای کاووسی (فتحعلی اویسی) توی اون سریال آژانس هواپیماییه:

«حالً تون چطوره ؟»

امیدوارم در مسیر رشد و پیشرفت، هر روز اون احساس ناب یه درصد یه درصد تغییرات مثبت رو داشته باشید . یعنی نتایج براتون همون وسط ذهنتون قر بدن و خودنمایی کنن . البته که حضور تو این سایت بهشتی و عمل به تمرین ها لاجرم نتایج خوشگلی رو واسمون میاره.

تا به اینجای گام ششم که از خدا ممنونم که کمکم کرد متعهدانه هر روز ادامه ش بدم ( الهی شکر) من یه نتیجه ی سوپر واضح بعد از گذروندن این گام ها داشتم. بعد از گوش دادن به فایل ها ، نت برداری و کامنت گذاشتن ها، دیروز به یه تضادی برخوردم که عملا داشت به من یه درس بزرگی میداد که قطع به یقین باید و باید احساسم بد میشد. یعنی خداییش کلا اتفاقه باید با اون همه سرزنشی که شیطان جان داشت به سمت ذهن ما تیربارون میکرد ما باید حسمون دیگه یه نیمچه بدی میشد. اما وا عجبا که من ارامش عجیبی داشتم. نجواعه بود ها جنگ ذهن و شهود بودها اما به شدت احساسم بد نبود و دیروز بعد اون اتفاق اینو واضح متوجه شدم. در صورتی که من قبلا توی شرایطی بودم که بشمر سه حسم بد میشد و متوجه شدم که اهان . دیدی مونا . افرین باریکلا که اینم نتایج کار کردن. به اندازه ی بزرگ شدن ظرفت. این نتیجه برای من یه دستاورد انقلابی محسوب میشه. قبلا مونا ی ورژن قبلی توی کمتر از این شرایط، نابود بود حسش، اما الان شهد شیرین احساس خوب برام بی نظیر بود. تمام تلاشمو کردم که ذهنمو کنترل کنم . خدایی سخته . مخصوصا اول مسیر.

دیروز خدا کمک کرد، منو متوجه کرد که دارم از کجا میخورم . من دیروز فهمیدم که برخلاف اینکه همیشه فکر میکردم که : نه بابا .. من؟! … اصلا حرف مردم برام مهم نیست.

دیدم نه. اتفاقا خیلی هم مهمه. دقیقا توی موضوعاتی که پاشنه آشیل داری حرف مردم یهو صد برات مهم میشه و یه سری تصمیمات و رفتارام و عمل کردن هام به خاطر حرف مردمه. مردم چی میگن؟ واای این جمله واقعا باید از قاموس بشر حذف بشه. مردم چی میگن؟ اخه چرا ما واسه مردم زندگی میکنیم. چرا خودمونو به عذاب میندازیم که ببینیم مردم چی گفتن. خلاصه که ما یه کاری کردیم و بعد متوجه شدیم ریشه ی اون تصمیمه به خاطر حرف مردم بود و بعدم جلوی ضرر رو زود گرفتیم که نشه واسمون سوهان روح. الهی شکر.

اتفاقا اون تصمیم ثانویه ی من که در خلاف تصمیم اول دیروزم بود دقیقا این بود که مگه من مسئول خوشبختی یا موفقیت بقیه ام ؟اوکی دیگه به هر دلیلی نمی تونم با فلانی همکاری کنم اوکی دیگه نمیرم. چون میدونم اگه برم به خودم ظلم کردم و از اونجایی که خودم اولویتم با وجود تعهدی که به اون بنده خدا داده بودم اما همونجا همکاری رو کات کردم چون متوجه شدم پیامدهاش برای من خانمان سوزه. اونم خدا کمکش میکنه و اتفاقی که در مدارش هست رو رقم میزنه براش. خدا خودش می دونه که چیکار کنه. من کاری که درسته رو انجام بدم .چیکار دارم که خدا چطوری میخواد مشکل بقیه رو حل کنه. خلاصه که خیلی کیف داد دیدم احساسم بد نشده. همش خودمو هی آنالیز میکردم گفتم شاید حسم بده خودم نمیدونم. اما یادم افتاد استاد توی فایل قبلی گفته بودن حس بد مثل زخم شدن یه جای سالم توی بدنه که به محض زخمی شدن ما می فهمیم یه جای کار ایراد داره یعنی واسمون واضحه و کلیره. پس دیدم نه مثه اینکه واقعا احساسم خوبه. الهی شکر چه خوب چه عالی خدایا شکرت.

امیدوارم این مسیر رو ادامه بدم

مسیر هموار سرسبز با کلی درختا و سرسبزی ها و پرنده ها و چشمه و دریاچه و رودخونه و هوای خوب . سوت بزنم و غرق شادی باشم که رسالت ما تو این دنیا جز لذت بردن نیست وگرنه اصلا توی این بدن فیزیکی نمیومدیم چون روحمون که همه چی تموم بود و نیازی به این چیزا نداشت. پس اومدیم تجربه کنیم تجربه ی همراه با لذت

به رسم سپاسگزاری از شما استاد دل ها و خانم شایسته جان جانان نهایت تشکر را دارم. عاشقتونممم

شما برام مثه یه خانواده اید.

یه جورایی دچارتون شدم

ماچ به همتون

سلام فاطمه جووون

امیدوارم عالی باشی. غرق رحمت و نعمت و ثروت

حال دلت کوک باشه با لذت از پیمایش مسیر مورد علاقه ت در عین عزتمندی.

ازت بی نهایت ممنون که نکات فایل رو برامون نوشتی دختر زیبا چون به نظر من یادگیری فقط با تکرار اتفاق می افته .تکرار و تکرار و تکرار مرسی ازت که نوشتی برامون عزیز دلم

دلمد میخواد جایی که گوشم زنگ خورد درحین خوندن کامنتت رو بولد کنم

اون جا که نوشتی : شما خودت مسیر درست رو برو. هر اتفاقی بیفته افراد باید خودشون زندگیشون رو رقم بزنن.

جواب مسئله ی ذهنی من بود که مدام از خودم میپرسیدم.

دقیقا همینه. هر اتفاقی بیفته … هر اتفاقی بیفته افراد باید خودشون زندگیشونو رقم بزنن.

مرسی مرسی که متعهدانه نوشتی .

عاشقتم دختر.