سوالات:
- راه های ارتباط با راهنمای درون چیست و مهم ترین باور برای فعال کردن این راهنمای درونی چیست؟
- رفتار هماهنگ با قانون در مواقع برخورد با ناخواسته ها چیست؟
- آیا لازمه ماندن در احساس خوب، مدیریت کردن همیشگی گفتگوهای ذهنی است؟ اگر بله آیا این امر اصولاً امکان پذیر است و چگونه؟
- آیا باوری وجود دارد که با ایجاد آن، به صورت خود به خود گفتگوهای ذهنی ما مدیریت شود؟
- وقتی با اینکه روی باورهای خود درباره ثروت کار می کنیم اما هنوز به موفقیت مالی نرسیده ایم، از کجا بدانیم که هنوز ایراد کار، از باورهای محدود کننده ما درباره ثروت است تا نا امید نشویم و مسیر را تا رسیدن به نتیجه ادامه دهیم؟
- من به شدت دوست دارم در مسیر علاقه هایم حرکت کنم اما یکی از باورهایی که مرا متوقف نگه داشته این نگرانی است که اگر من بر مسیر خواسته های خودم تمرکز کنم یا آن را اصل قرار دهم، ممکن است در این مسیر به عزیزانی مثل همسر و فرزندم آسیب بزنم. چون من به شخصه از عهده مدیریت تضادهای احتمالی در مسیر بر می آیم اما نگرانم که این تضادها به همسر و فرزندم آسیب وارد کند. با چه منطقی این نگرانی را از ذهنم دور کنم و احساس عذاب وجدان نداشته باشم؟
- چگونه هم در مسیر خوشبختی خودم حرکت کنم و هم مراقب باشم که این مسیر مانع خوشبختی خانواده ام نشود؟
مفاهمیمی که در این قسمت توضیح داده شده است شامل:
- مهم ترین باور برای فعال کردن راهنمای درون؛
- چه ترمزهای ذهنی مانع اعتماد ما به نیروی هدایتگر درون مان شده و چطور این ترمزها را از میان برداریم؛
- چرا ما به ندرت از راهنمای درون خود بهره برداری می کنیم و غالباً متکی به عقل خود هستیم؛
- نشانه ای برای تشخیص الهامات قلبی از گفتگوهای ذهنی؛
- برای شنیدن هدایت های راهنمای درون، باید استدلال های ذهن را که از تجربیات و باورهای محدودکننده گذشته می آید، از مدار خارج کنی؛
- باورهای قدرتمند کننده ای که ذهن منطقی ما را خاموش می کند تا صدای الهامات درونی را بشنویم؛
- مثالهایی از نشانه های کار کردن روی باورهای ثروت ساز و بهبود آنها؛
- تنها مسئولیت زندگی ما از دیدگاه قوانین؛
- ما توانایی خوشبختی یا گمراهی یا هدایت هیچ فردی غیر از خودمان را نداریم؛
منابع کامل درباره آگاهی های این قسمت:
دوره روانشناسی ثروت 3 خصوصا جلسه 2 که مبانی اجرای توحید در عمل را مفصلاً شرح داده است.
عمل به آگاهی های این جلسه از دوره روانشناسی ثروت 3، فونداسیون اجرای توحید در عمل را در وجود ما می سازد. فونداسیونی که می توان تمام زندگی را روی آن بنا کرد. از کسب و کار، روابط، سلامتی و …
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری مصاحبه با استاد | فرهنگ ناب «لا اِکْراهَ فِی الدّین»110MB30 دقیقه
- فایل صوتی مصاحبه با استاد | فرهنگ ناب «لا اِکْراهَ فِی الدّین»28MB30 دقیقه
سلام به همگی
احساس گناه می‌تونه از تجسم آینده هم بیاد.
بعضی اوقات در تصمیم گیری ها و عمل کردن به اون ها، نجواهایی به شکل سناریوهایی در ذهن شکل می‌گیرند که محتواش این هست که در اگر آینده ثابت بشه که این تصمیمی که الان دارم می‌گیرم و این کار من اشتباه بوده باشه چی و ترس اینکه من در قبال دیگران احساس گناه و عذاب وجدان خواهم کرد.
فکر میکنم این نجواها ریشه شون اشتباهاتی هست که رها نکردم و درک درستی نسبت به اون ها پیدا نکردم.
برای همین شده ترس هایی که عضله تصمیم گیری من رو ضعیف و ضعیف تر کرده و ترمزی که جلوی حرکت من رو گرفته.
ترمز : اگر اشتباه کرده باشم چی؟
نگاه درست اینه که هر تصمیمی که من اون لحظه گرفتم و بهش عمل کردم، متناسب با شرایط اون زمان تصمیم به جایی بوده.
و گاهی اگر تصمیمی اشتباه از آب درمیاد، به خاطر اهمیت دادن به همین نجوا و احساس ترس و نگرانی و عدم یقین اون نتایج رقم خورده.
پس حداقل اگر تصمیمی گرفتم دیگه باید اون “اگر… چی ها” رو رها کنم و حرکت کنم و حسم رو خوب نگه دارم که توی مسیر بتونم اگر تغییر مسیر لازم بود هدایت بشم.
و البته که باید باور های مناسب رو بسازم به خصوص باور اینکه من فقط مسئول زندگی خودم هستم.