مصاحبه با استاد | فرهنگ ناب «لا اِکْراهَ فِی الدّین»

ای در درون جانم و جان و از تو بی خبر

وزتو جهان پرست و جهان از تو بی خبر

(عطار)

بنام خدا

استاد اونجا که گفتید ما مسئول خوشبخت کردن دیگران نیستیم چقدر حس خوبی به من دست داد ،انگار یه کوله بار سنگین و از رو دوشم برداشتند،چند وقت بود که همش خودم و درگیر مسائل پسرم کرده بودم و همش عذاب وجدان داشتم که اینکه پسرم احساس خوشبختی نمیکنه بخاطر منه ،

بخاطر اینکه درست تربیتش نکردم ،بخاطر اینه که یه چیزایی رو درست یادش ندادم و… ولی وقتی امروز این سخنان رو از دهان شما شنیدم خیییلی از اون احساس بد رها شدم ،من امروز فهمیدم که من فقط میتونم برای پسرم لوازم مایحتاج زندگیش مثل خوراک و پوشاک و امکان تحصیل و … رو فراهم کنم و اینکه عشقم رو عاشقانه نثارش کنم ولی دیگه اینکه اون احساس خوشبختی میکنه یا نه اون دیگه دست من نیست و اصلا از دست من کاری برنمیاد چون واقعا خوشبختی یه احساس درونیه و هر کس باید در درون خودش این احساس رو به وجود بیاره

*

اینکه گفتید به پسرتون ازادی میدید چون دوس دارید مستقل بار بیاد چقد قششنگ بود الان که فکرشو میکنم میبینم که با محدود کردن پسرم چقدر (هم در دوران خردسالی و هم الان که کودکه) خودم و اذیت کردم و چقدر قدرت مستقل بودن و ازش گرفتم و چقدر زندگی رو برای خودم و پسرم سخت کردم

اونجا که گفتید پسرتون گم شده بود و شما اصلا نگران نبودید که یه اتفاقی براش افتاده باشه چقدر با این باورهاتون زندگی رو برای خودتون و عزیزانتون زیبا و راحت کردید چون شما در اون لحظه تمرکزتون رو نزاشتید رو ناخواسته ها و احساستون رو خوب نگهداشتید بنابراین طبق قانون

احساس خوب مساوی اتفاقات خوب برای همین هم در نبود شما هیچ وقت اتفاق بدی برای فرزندتون رخ نمیده و خدا خودش مراقبش هست

من باید این کار و تمرین کنم وقتی یکی از عزیزانم یکم دیر میکنه یا اینکه فرزندم یه لحظه از جلوی چشمام ناپدید میشه به اصطلاح فکرم هزار راه نره و جونم به لبم نرسه فقط باید سعی کنم احساسم و خوب نگه دارم بعدش دیگه خدا خودش بلده بقیه ش و چطوری پیش ببره.

*

اونجا که گفتید:«اگه دیدگاه کسی مخالف دیدگاه من باشه نمی خوام قانع کنم طرف رو فقط ازش اعراض میکنم» من فکر میکنم که نه تنها برای عقاید بزرگ و چالشی بلکه حتی برای کوچکترین و ساده ترین دیدگاه ها هم باید این کار و تمرین کنیم

الان که فکرشو میکنم چقدر برای مسائل کوچیک و جزئی میخواستم نزدیکانم رو قانع کنم که نظرشونو تغییر بدن، اگه بتونیم به این تمرین خوب عمل کنیم دیگه برای هر چیزی عصبانی نمیشیم وقتی کسی در مورد ظاهر ما یا شخصیت ما نظرشو میگه دیگه از درون داغون نمیشیم و نمیخوایم که قانعش کنیم که مثلا نه من اونجوری که تو فکر میکنی نیستم و …

تلاش برای قانع کردن دیگران نتیجه ای جز نشتی انرژی و کند شدن سرعت پیشرفتمون نداره

الان که فکرشو میکنم میبینم چقدر برای نظرات دیگران عصبانی شدم و ذهنمو درگیر کردم و بعضی اوقات تا چند ساعت ذهنم درگیر مزخرفاتی بود که بقیه میگفتن

اگه بتونیم رو همین موضوع به ظاهر کوچیک کار کنیم چقدرررر ارامشمون بیشتر میشه چقدررر خاطرمون اسوده تر میشه، چقدررر به خدا نزدیکتر میشیم

واقعا نکته به نکته این فایل ها درس زندگیه

استاد واقعا ازتون تشکر میکنم بابت این فایلهای

گرانبها

در پناه حق باشید