مصاحبه با استاد | فرهنگ ناب «لا اِکْراهَ فِی الدّین»

1403/10/6به نام رب67مین قدم لحظات ناب زندگی توی رزشمارسایت بهشتی.سلام به صاحب بهشت وسلام به بنیانگذارسایت ودستیارش بانو،وسلام به خانواده گرم خودم که باموفقیتهای داغ وتازه مدام خبرهای توحیدی ناب ودست اول روبه هم میدن!دم همتون گرم!استادهمینکه ماروبه خودشناسی وخداشناسی وعلم وآگاهی الهی متذکرمیشی سپاسگذارم.به من چه که بقیه چه فکری دارن یابیام خودم وشماروبه چالش بکشم که اصلابلدنیستم انتقادی کنم!من اونقدرخوش باورم هرکس گفت برای ثروتمندشدن ازاین راهبری زودتربه خواستت میرسه میرفتم حتی پولی هم که داشتم ازدست میرفت یامقدارکمی برام میموندحیانمیکردم دست وپای خودم رومیزدم یابانتیجه یابدون نتیجه!حالاهم خداخودش درابعادیکی آمده مثل بچه ی آدم داره میگه لیلاجان باباجان این راهِ،این چاهِ من رفتم تجربه کردم نتیجه دیدم بدون معطلی راه مستقیم روجلوپام گذاشته بی منت!به صورت تصویری برام فیلم وفایل درست کرده هم به عنوان هدیه هم سرمایه گذاری کردن ولی توهردو یک حرف صادقانه داردیکتاپرستی وارتباط مستقیم باخودخداپادشاه اصلاکه چقدرهم ذوق زده میشه که کاراتوکلابسپری به‌خودش بااون همه عظمتش راضیه که ماکوچکترین وبزرگترین کارهاروبهشواگذارکنیم که اون عزیزانجام بده وچقدرازاین واگذاری کارهای ماخوشحال میشه فقط منتظرنشسته بهش کارواگذارکنی!ازبس که ماعزیزکردش هستیم!حالالیلاخانم چی میخوای چراایندرواوندرمیزنی لقمه چرخوندن دورسرت برای چیست؟!به خودت اعتمادکن به خالقت اعتمادکن مشکلت پوله اونم جایزه ی درست بودن تومسیره خدایاخودت که میدونی قصدونیتم چیست!؟نه میخوام کسی رومسخره کنم نه موردتمسخردیگران قراربگیرم !وحرف هیچ کس هم برام مهم نیست آب ازسرم گذشته چه یک وجب چه100وجب هرکاروعملی که من وزندگی من روبه سعادت وخوشبختی برسونه انجام میدم.چون راه دوستی باخودوخداراانتخاب کردم. این جامصیری است که مقصدنداردولی به جاش لذت دارد.استادیک خاطره بگم یک شبی توخیابون میرفتیم خونه ماباماشین بودیم یادم نیست بابچه هایاباعزیزدلم ولی توخونه این ماجرای کثیف راتعریف کردیم وهمه مون درجریان هستیم.یک موتوردوپشته باصدای بلندبلندمیخندیدن ویک پیرمردکنارخیابان راه میرفت چنان این موتورسواربامسخره بازی کثیفشان زدن پس کله ی پیرمردکه کلاه ازسرپیرمردافتاد به زمین ،وحشتش زدبنده ی خدا!الان بعدحتما20سال هست یادم میادشرمم میادحالم واقعابدمیشه ازاین به ظاهرهوس بازی کثیف حرف بزنم وبچه هاهم واقعاناراحت شدن چون اون پیرمردمثل پدرمنوعزیزدلم بود!وبچه هاهم بجای پدربزرگشون توخاطرشان بودخیلی خاطره ی به ظاهربدی بودولی درس قشنگی به مادادندکه مامواظب رفتاروگفتارخودمان باشیم!عاشقتونم بااین تدریستون خداقوت به استادومریم جون وهمکلاسیهای عزیزم وکسانی که پشت صحنه کارمیکنن یاحق امیدوارم ردپام عالی بوده باشه.