مصاحبه با استاد | فرهنگ ناب «لا اِکْراهَ فِی الدّین»

به نام خداوند پاک و منزه

سلام به همه دوستان عزیزم

مرور:

راه های ارتباط با راهنمای درون چیست و مهم ترین باور برای فعال کردن این راهنمای درونی چیست؟

امروز که خواستم برم نان بگیرم برای مادرم . طبق عادت قبلی که میدونستم کجا نان سنگک داره . راه افتادم که قبلش یه صدایی گفت نرو بستس و جدی نگرفتم و رفتم و بسته بود بعد گفتم خودت بگو من نمیدونم کجا برم و راه افتادم و همینجور که میرفتم نانوایی شلوغ رو دیدم و رفتم به یه نانوایی سنگک تو یه کوچه رسیدم که هیچ کس نبود و به راحتی نان گرفتم . بعد همون لحظه به خودم گفتم اینقدر این ذهن بلدم بلدم داره که خودش میبره و میدوزه و داره دست هدایت و آسانی رو میبنده .و باید یاد بگیرم که مسیر راحت تری هم هست چرا روی این موج سوار نباشم.

آیا لازمه ماندن در احساس خوب، مدیریت کردن همیشگی گفتگوهای ذهنی است؟ اگر بله آیا این امر اصولاً امکان پذیر است و چگونه؟

وقتی سعی میکنی که روی خودت کار کنی و کمترین نشتی رو داشته باشی بازم ذهن از یه سوراخ های کوچک میاد فکرت رو درگیر میکنه و این گربه رو اگر دم حجله نکشی مثل حفره ای هست که بزرگتر میشه و هی بیشتر فکر را درگیر میکنه و از مسیر دورت میکنه. پس لازمه که همیشه کنترل بشه.

وقتی با اینکه روی باورهای خود درباره ثروت کار می کنیم اما هنوز به موفقیت مالی نرسیده ایم، از کجا بدانیم که هنوز ایراد کار، از باورهای محدود کننده ما درباره ثروت است تا نا امید نشویم و مسیر را تا رسیدن به نتیجه ادامه دهیم؟

اوایل تصور داشتم که ثروت فقط پولی هست که بدست میاری اما الان میفهممم که ثروت میتونه کم شدن هزینه هات. کوتاه تر شدن مسیرت. راحت شدن کارها . سلامتی . همین اگاهی های سایت و خیلی چیزهایی باشه که بدست میاریم یا حداقل در بحث مالی اتفاقی میوفته که کم تر هزینه میکنیم.

مثال با قانون سلامتی خب خیلی از هزینه ها خورد و خوراک و وقت کم میشه این ثروته . یا هدیه ای که میگیری و نیاز داشتی خب اینم ثروته . یا زمان ی که کمتر صرف کارهای کم ارزش میشه ثروته . یا راههایی که از روی آگاهی نمیری همینا ثروته پس باید به این نشانه ها دقت کرد.

چگونه هم در مسیر خوشبختی خودم حرکت کنم و هم مراقب باشم که این مسیر مانع خوشبختی خانواده ام نشود؟

یکی از باورهایی که به من خیلی ضربه زده و درس نمیگرفتم همین اشیل دلسوزی هست. قرن هاست که این حس دلسوزی و کمک کردن و دست کسی رو گرفتن تبلیغ شده و داخل گوشت و پوست رفته و حتا الان که روی باورها کار میکنیم ثروت را برای کمک به دیگران میخواهیم و انگار باید به کسی کمک کنی که لایق شوی .

من اینو باید بدانم که هرکسی توی این دنیا تنهاست و روند رشد خودش رو داره و برای همین بدنیا امده که رشد کنه و پدر مادر دریچه انسان برای ورود به این دنیا هستن و بعد ازاد بگذاریم و این مسیر هرکس منحصر به فرده اما وقتی قاطی دلسوزی میشویم مثل اینه که پیله ی پروانه ای را بشکافیم که پروانه راحت بیرون بیاد و این به پروانه اسیب خواهد. هر کس خودش انتخاب میکنه و چه بسا به مسیرهایی میره که باعث میشه با گوشت و پوست و استخوان درک کنه که تغییر کنه .

شاد و سلامت باشید

●◉◎◈◎◉●