مصاحبه با استاد | باورهایی برای روان شدن چرخ کسب و کار

سلام استاد خوبم

سلام داداشیا و آبجیا

سلام خانم شایسته جان

دو مثالی ک گفتین، یکی ک قرض نده و قرض نگیر و ضامنِ کسی نشو!

این دو مثال خودش یک درس هست .

اگه این دو باور رو آدم در خودش نهادینه کنه نتایج خوب دستش میاد.

من گذشتمو مرور کردم دیدم من از کسی تاحال قرض نگرفتم

اگر پول خرد گرفتم پول های کم و ناچیز، ولی دستمو چنان گرفتم و پس همون پول خردها رو دادم نذاشتم طرف شاکی بشه و صداش درد بیاد .

به برادرم قرض نه، ولی چون دستش گیر بود حکومت امارت تازه آمده بود بانک ها همه بسته شده بودن، پول نمیدادن ، نامزدیش بود 6 تا از النگوهامو فروختم دادم بهش، اون موقع نامزد سابقم بهم گفت این کارو کن چون ایشون آلمان بودن گفتن حال چون پول نمیشه واریز به کابل، پول زیاد البته،پس تو بفروش و توقع هم نکن پس برگردانه، منم همین کارو کردم فروختم و گفتم اگر ندادی هم من مشکل ندارم.

گذشت و نامزدی هم تموم شد . یک ماه بعد نامزدیش ،نامزد سابقم بدون هیچ حرف و جنگی، و صحبتی جدا شدن ازمن، و یهو بلاک شدم من و خانواده من

بعد یک ماه از رفتنش من با استاد آشنا شدم و زندگیم دست خوش تحول شد.

ایشون حتی شش ماه بعد با کس دگر نامزد شدن

من گرچه نامزدمو حضوری ندیدم ایشون کابل نیامدن

اوایل بخاطر اینکه مرا به زور دادن به ایشان، از خانواده شاکی بودم خصوصا پدرم ک تهدید وار مرا به ایشان دادن بماند اون جریان بدی ک من به ایشان نامزد شدم، بعد جدایی دائم از پدرم گله مند بودم تو کردی تو باعث بدبختیم شدی

گذشت و گذشت تا حرفهای استاد درونم رسوخ کرد .

فهمیدم باورای غلط خودم، قربانی بودن و شدن این موضوع را رقم زد.

بعدها فکر میکردم چون بیکارم برادرم اون پولو بهم بده خوبه

ولی هرچه گذشت، من بی نیاز شدم ازون پول

دلم نمیخواست پولی ک ماله اون آدمه دستم بیاد.

بعد جدایی یک انگشتر از ایشون پیشم بود ک ندادم بهشون خودم خریده بودم نه اونا، از پول های جمع کرده خودم.

فقط او النگوها و حلقه مال اون بود ک النگو رو خودش داد به برادرم و حلقه را ک ندادم پس

من یک روز فک کردم اون پول حکم ناراحتی برام میاره اگه دستم بیاد

پس بخشیدمش

گرچه زیاد به برگشتش فک نکرده بودم

ولی چون می دیدم وضع برادرم بیحد عالی شده هر روز یک مقدار فراوان پول تو حسابش میاد دریغ از اینکه بما بده یک چیز ناچیز دستمان میداد زورم میداد اینو ببین با اینهمه پول گداست

ولی خب دیگه نخواستم پولی بده و نه یادش آوردم ببین تو یک روز دستت گیر بود من کمکت کردم حالا شاخ شدی برا خودت

بخدا سپردم و توقعم کم کردم

گفتم خدا بهم می‌رسونه اون کیه!

این شد قصه اون قرض دادنه منم یادم افتاد با وجود ندانستن قانون و باورهای ثروت آفرین، ولی درعمل من هرگز این دو مورد انجام ندادم ک قرضی بگیرم کمر شکن، یا قرضی بدم منت بار، یا ضامن بشم.

امیدوارم یه روز دوره روان‌شناسی ثروت یک خرید کنم تا باورای ثروت آفرینم قوی بشه و بی نیاز از اطرافیانم بشم.