مصاحبه با استاد | باورهایی برای روان شدن چرخ کسب و کار - صفحه 1 (به ترتیب امتیاز)

به نام ربّ

ماچ ماچی من

من اینجوری صداش میکنم الانم که خواستم ماچ ماچی بنویسم پرسیدم اجازه دارم بنویسم اینجا گفت باشه بنویس

واقعا ماچ ماچیه

از وقتی باهاش آشنا شدم دوست دارم فقط ماچش کنم

یه وقتایی از خوشحالی فقط میگم ماچ ماچی من

سلام با بی نهایت عشق برای شما

رد پای روز 17 تیر رو مینویسم

تو تردید نمون ،کمکت میکنم ، من همیشه همراهتم ، همه جا کمکت کردم تا الان ، باقی مسیرم کمکت میکنم ، ممنونم که داری تلاش میکنی پاروهارو که انداختی تو دریای نورم ، سعی داری دیگه به من بسپری و دنبال پارویی نگردی

این پیام امروزِ خدا ، برای من بود

قبل اینکه امروزم رو بنویسم اول از شبش بنویسم

من اصلا فک نمیکردم که دو ساعت بشینم و به خدا درمورد خواسته هام بگم

وقتی اومدم تا باهاش حرف بزنم میخواستم ببینم امشب کدوم سوره رو باید بخونم که حس کردم قرآن نخون اول با من حرف بزن بعد

نمیدونستم چی بگم ، میگفتم خدا از چی بگم

یهویی یادم اومد گفتم خدا آخه تو قرآن نوشتی که هر کس تو این دنیا ،خواسته دنیایی داشته باشه معامله تاجرانه هست

من الان یه عالمه خواسته دارم بیام بهت بگم که باز تاجری میشه

کی باید یاد بگیرم که فقط تو رو بخوام

که انگار داشت خدا با به یاد آوردنم باهام حرف میزد من سوال میپرسیدم و یهویی یه قسمت از قرآن یا فایل استاد عباس منش به خاطرم میومد

وقتی این سوالمو پرسیدم یاد حرف استاد عباس منش افتادم که میگفت تنهاراه گذر از ثروت ، رسیدن به ثروته

و تنها راه رسیدن به خدا بدست آوردن همه چیزاییه که دوست دارین داشته باشین

و شروع کردم دوباره به حرف زدن با خدا

گفتم خب خدا من الان فهمیدم چی شد

من باید خواسته هامو بهت بگم تا با رسیدن به اونا کم کم به تو نزدیک و نزدیک تر بشم

حالا هر خواسته ای که باشه

مثلا من عشق میخوام ازت، که خواسته دنیاییه

تا من عشق نورزم و عاشق خودم نباشم نمیشه عاشق تو بشم

مقدمه نزدیک شدن به تو و عاشق تو شدن ،عاشق شدنه باید عاشق باشم تا بتونم عاشقت بشم

باید بنده هاتو ،تمام جهان هستی رو دوست داشته باشم تا به دوست داشتن تو برسم

خواسته من ثروته

تا من ثروت مند نشم و نگذرم از ثروت به تو نمیرسم تنها راه رسیدن به تو به ثروت رسیدن و ثروتمند شدنمه از همه نظر

مثل زمان قبل آگاهیم ، که از نا آگاهیم انقدر از تو میترسیدم ، که حتی میترسیدم باهات حرف بزنم و دائم خودمو گناه کار میدونستم و اجازه اینو نمیدادم که با تو حرف بزنم

وقتیم حرف میزدم میگفتم من که فلان گناه رو کردم تو اصلا منو نمیبخشی گفتی عذاب داره بدون اینکه قرآن رو بخونم و حرفاتو یه بار بشینم بخونم

و دائم سرزنش میکردم خودمو و نگران بودم و هر روز دور تر و دور تر میشدم ازت درسته ظاهرا باهات حرف میزدم و درخواست میکردم ولی از درون باور محدودی داشتم و مانع از دریافت از طرف تو میشد

در صورتی که از وقتی آگاه تر شدم و فهمیدم اون چیزایی که قوانینت هستن

از وابستگی ها رهایی پیدا کردم و الان که طیبه الانمو با طیبه یک سال پیش یا چند ماه پیش مقایسه میکنم ، میبینم که چقدر وابستگیم از عوامل بیرونی و دنیای مادی کمتر شده

عوضش وابستگیم به تو بیشتر شده وقتی صداتو نمیشنوم میدونی چیه ؟ اذیت میشم خدا

همینجوری داشتم باهاش حرف میزدم که گفتم خب ، پس من خواسته هامو بهت میگم، یکی یکی شروع کردم بهش گفتم یهویی متوجه شدم من دارم لبخند میزنم و انقدر برام واقعیت داشتن که احساس میکردم دارمشون

حتی من وقتی گفتم ماشی kmcمشکیم جلو در خونمون احساسش کردم و خندیدم و شکر کردم

و شکرگزاریشونو میکردم همینجوری فقط خواسته هامو بهش گفتم و گفتم نمیدونم چی شد شروع به خواستن کردم

ولی اینو میدونم که تو موضوع صحبتمونو به من میگی و کمکم میکنی تا حرف بزنیم و به زبونم جاری میکنی ، پس من خواسته هامو میگم و میدونم که تو عطا میکنی

و فقط باید منم، قسمت خودمو درست انجام بدم و بهای در شان خواسته هامو پرداخت بکنم

خیلی لذت بخشه که من دارم باهاش حرف میزنم ، تو دلِ تاریکی شب، که همه جا ساکت و آرومه

بعد که حرف زدم یه لحظه خوابم گرفت دراز کشیدم که حرف بزنم ولی خوابم برد و نزدیک اذان بود دیگه خوابم برد و صبح بیدار شدم

من امروز که بیدار شدم قرار بود برم پیش استاد خط نستعلیق داداشم ، که البته استاد منم بوده وقتی بچه بودم ازش خط نستعلیق یاد گرفتم ولی ادامه ندادم ، که گفته بود برم خط تحریری رو بنویسم و ایرادامو بهم بگه تا مهر ماه اصلاح بشه ایرادام و اگر خدا بخواد ، برم تدریس کنم

پارسال که تصمیم به تغییر گرفته بودم رفتم خط تحریری رو یاد گرفتم و امتحانشو دادم ، تو بیست روز من خط رو یاد گرفتم و تو اون 20 روز شب و صبح شبانه روز تمرین میکردم و امتحال اول و دومشو قبول شدم

امتحان پیشرفته شو که رفتم بدم ، درست تمرین نکرده بودم ولی قبول شدم و مدرکمو گرفتم، ولی چون خیلی خطم استادی نشده و تمرین زیادی نداشتم ،نشد برم تدریس کنم

یه مدرسه بود که قرار بود برم، ولی نشد، جای من یه نفر دیگه رو گفتن

اونموقع داداشم گفت تو رو نگفتم ،چون خودشم همون مدرسه استاد خط تحریری بود و گفتم چرا نگفتی؟ گفت برای اینکه تو هنوز به استادی نرسیدی و ایراد داره خطط

اگر بری یاد بدی و مشکل دار یاد بدی ،این درست نیست

من اونموقع ناراحت شدم از داداشم و انگار یه جورایی تقصیر کم کاری های خودمو انداختم گردن داداشم ، ولی بعد که آگاه تر شدم و بعد ورودم به سایت تازه متوجه شدم که مشکل از من بود نه داداشم یا استادش

که میگفتم نخواستی من تدریس کنم

و میخواستم به جای پیدا کردن دلیل در درونم ،عوامل بیرونی رو عامل بدونم که موفق به تدریس نشدم تو مدرسه غیر انتفاعی

الان که دارم مینویسم مثل چراغی روشن شد تو ذهنم

که ببین طیبه تو اونموقع بهایی در شان هدفت نداده بودی

هدفت چی بود؟؟ معلم شدن تو خط تحریری که هفته ای دو ساعت بری تدریس کنی

و تو تمرین خط نداشتی و فقط روزاتو بیهوده میگذروندی و بهایی در شان هدفت پرداخت نکردی و بهش نرسیدی

این دلیل نرسیدن به خواسته ات بود طیبه

پرداخت بهایی در شان خواسته ات نداشتی

این روزا خدا داره بهم یاد میده که چجوری باید بها پرداخت کنم

همه اش تاکید شده برام و دارم یکی یکی عمل میکنم به لطف و کمک خدا که بیدار موندن شب هم، یکی از بها های پرداختی خواسته ام هست

یا یکی از بها هایی که باید پرداخت کنم طراحی زیاد و تمرین زیاده

وقتی من میخواستم برم ، ناهارمو درست کردم و دو دل بودم از صبح ، و شک و تردید داشتم ، هی میگفتم ،آخه چرا باید برم خط تحریری یاد بگیرم و خطمو قوی کنم

من که عاشق نقاشیم

البته ناگفته نماند من قبل از اینکه خط تحریری رو برم یاد بگیرم ، خودم اینترنتی رفته بودم و خط نسخ و هما و کاپرپلیت انگلیسی رو خریده بودم ولی فقط نسخ رو یاد گرفته بودم و وقتی دیگه تمرین نکردم به کل یادم رفت مدل نوشتن خط نسخ رو

علاقه ای به خوش خط شدن رو از قبل داشتم

یعنی از بچگی بابام که مارو با برادر و خواهرام کلاس خط با مشقت و دوات گذاشت ، ما ادامه ندادیم و داداشم ادامه داد و من بیشتر علاقه ام به نقاشی بود

ولی خط رو هم دوست دارم یاد بگیرم

وقتی فهمیدم این ذهنمه که هی نجواهاشو میگه و میگفت که ، که چی بشه؟ بری پیش استاد داداشت که بهت بگه یاد بگیری ایراداتو تصحیح کنی

میگفت تو مگه به نقاشی علاقه نداری برگرد به نقاشی اینو ولش کن

ولی یه حسی بهم میگفت به این صدا گوش نده

گفتم خدایا کمکم کن من دودلم و شک دارم که برم ادامه بدم مسیر خط تحریری رو یا نرم

حتی میخواستم به داداشم پیام بدم که من نمیام

ولی دیدم اومدم سایت و گفتم خدایا نشونه بهم بده

چیکار باید بکنم

برم ادامه بدم خط تحریری رو؟ کنار نقاشی و آموزش بدم یا نه ؟

اگه نه نشونه بده و یا اگه باید ادامه بدم بازم نشونه بده

همین که باز شد

مصاحبه با استاد قسمت 12 بود

فایل رو قبلا گوش داده بودم ولی دقیق یادم نمونده بود محتوای فایل چیه

زود رفتم متن توضیح فایل رو بخونم که اولین جمله اینا به چشمم روشن شد و خوندمشون

توکل به معنای قدم برداشتن حتی با وجود ترس و تردید

و ایمان داشتن به هدایت حتی با وجودِ نبودنِ نشانه ای واضح و مشخص از نتیجه پایانی

و خوشبین ماندن حتی در درون تضادهای به ظاهر ناعادلانه

اینارو خوندم متحیر شدم

دقیقا جواب سوالم بود

من شک و تردید داشتم ، نشونه ای واضح درک نمیکردم مثل قبل نمیتونستم بشنوم که خدا چی میگه که انجام بدم یا نمیدونستم آخرش چی میشه اگه وقت بذارم برای یادگیری بیشتر خط تحریری

وقتی این متن هارو خوندم گفتم خدای من پس یعنی با همه این ها من باید ادامه بدم و خوشبین باشم و تو ادامه راه رو بهم میگی

در ادامه متنی که خانم شایسته برای فایل نوشته بودن

زیرا این پیام واضح خداوند است که می گوید:

“بر ما مقرر شده که مومنان را هدایت کنیم”

به همین دلیل، به محض اینکه اندکی روی باورهایت کار می کنی و خداوند و قوانینش را باور می کنی، ایده هایی به تو الهام می شود و اوضاع به گونه ای پیش می رود تا بتوانی اولین قدم ها را برداری

اینجا بود که فهمیدم خدا میگه نگران نباش کافیه اندکی تلاش کنی، روی باورات کار کنی، باقی کارارو بی نهایتشو من برات انجام میدم

گفتم باشه ولی باز تردید داشتم و این معلوم بود که نجوای ذهنمه و نمی خواست به نشانه خدا گوش بدم و آروم بشم

یادم افتاد و گفتم ،البته صد در صد خدا یادم انداخت، چون من خودم که هیچی بلد نیستم

چه برسه به اینکه بخوام این حرفو به ذهنم بگم

گفتم ببین ذهن من ، داری اشتباه میکنی ،من دیگه نمیتونم به هر ساز تو برقصم چون پارویی برام نمونده

من چند روزه که پاروهامو ، که تو داده بودی بهم ، که هی منو میترسوندی تا نتونم تو دریای نور خدا آزادانه حرکت کنم به سمت نور خدا ، و تقلا کنم رو انداختم با میل خودم به دریای نور خدا

دیگه هیچ چیزی ندارم نه پارویی و نه چیز دیگه ای حتی کشتی رو هم خراب کردم دلم میخواد که خدا تو نورش خودش منو هدایت کنه

پس الکی خودتو خسته نکن ،چون من هیچی ندارم هیچی ،

که تو بیای و حرف بزنی و من نگران بشم و پارویی به دست بگیرم که مثلا بخوام به میل خودم یا تو حرکت کنم

دیگه تموم شد

دیگه خدا داره همه چیو مدیریت میکنه

از این به بعد هر وقت خواستی نجواهاتو بهم بگی ،زود یادت بیار که من پارویی ندارم و همه رو به خدا دادم

خب ذهن من ،دیگه کارت تمومه چون خدا مراقبمه

و من خوشحالم از اینکه خدا این کلمات رو به زبونم جاری کرد تا به ذهنم بگم و بدونه که خلع سلاح شده و هیچی دیگه نداره و باید از خدا تبعیت کنه

حتی به ذهنم گفتم از این به بعد ،هم من و هم تو میشینیم ببینیم خدا چیکار داره میکنه و آروم میشیم

خدا بلده چیکار کنه

این ماییم که باید یاد بگیریم سمت خودمونو خوب انجام بدیم

وگرنه خدا که خوب بلده چیکار کنه

پس آفرین بهت ، تو هم میتونی آروم بشی، من میدونم چون خدای بزرگی داریم که آروممون میکنه

همینجور داشتم میگفتم که باعث شد آروم بشم و حاضر شدم و رفتم ، تو راه بار ها و بارها ذهنم میخواست مانعم بشه و میگفت برگرد خونه بیخیال، ولی من دوباره حرفایی که خدا یادم داده بود رو بهش میگفتم و میگفتم که دیگه پارویی ندارم چی داری میگی برای خودت

برو بشین یه گوشه و تماشا کن

وقتی رسیدم تجریش و رفتم کلاس استاد خط تحریری و خوشنویسی که البته استاد خودمم بود وقتی بچه بودیم و بابام مارو همگی باهم ثبتنام کرده بود کلاسش

وقتی رفتم نفر آخر بودم که وقتی داشت درس میداد به بقیه انقدر ریز و با جزئیات درس میداد ، کیف کردم و با حوصله و با احترام

به یکی از هنر جوهاش گفت که چرا اینجوری نوشته ،که گفت با عجله نوشتم

وقتی کلمه عجله رو گفت

یاد خودم افتادم که بارها تو این مسیر هدایت ، که وارد سایت شدم چقدر عجله داشتم و درس ها یاد گرفتم

حتی تو طراحی هم چند روز پیش عجله داشتم روزانه 10 تا طرح طراحی کنم که متوجه شدم دارم مسیرو اشتباه میرم و درسمو گرفتم که یه تمرین خوب و با اصول ،بهتر از 10 تا تمرین بی اصول و ناخوبه

و بعد استاد گفت که خط خوشنویسی رو باید با آرامش و صبوری بنویسی تا خطت زیبا باشه وگرنه هر خطاط ماهری هم با عجله بنویسه خطش ناخوب میشه

و اونجا بود که یادآوری شد بهم که منم نباید تو استاد شدن برای خط تحریری عجله کنم

یا بخوام با عجله کار کنم که تا مهر تدریس کنم

بعد استاد گفت که اگر شما به جای چند صفحه خط و تمرین

برای من یه سطر تمرین میاوردین که همه خوب بود این بهتر بود

پس عجله هیچ وقت نکنید

وقتی من گوش میدادم استفاده میکردم از صحبتاش

وقتی نوبت من شد و سه صفحه نوشته بودم و نوشته هامو دید گفت خوبه و ایرادامو گفت و گفت برای اینکه بخوای معلم بشی باید اشتباهاتت رو اصلاح بکنی تا معلم خوبی باشی

و وقتی تمام چیز هایی که لازم بود رو گفت بهم گفت تمرین کن و دو صفحه متن بنویس و من برات اشتباهاتت رو میگم اصلاح بکنی

و من تشکر کردم و بعد برگشتم تا به داداشم بگم و برگردم خونه

وقتی میخواستم برم پیاده تا میدان تجریش ، رفتم رنگ روغن خریدم از مغاره کنار کلاس نقاشیم و استادمو دیدم و برگشتم

تو راه تو مترو فقط خوابیدم ،هم رفت و هم برگشت رو از فرصت استفاده میکردم تا بخوابم و همه اش فکرم این بود که شب با خدا قرار دارم و تا اذان صبح بیدار میمونم

البته نمیخوابیدم هوشیاد بودم و داشتم فایلای استاد رو یا فایلایی که برای باورهام با صداب خودم ضبط کرده بودم، گوش میدادم که همون لحظات هی تکرار میکردم ، خب ذهن من الان که داری با کمی هوشیاری میخوابی این خواب مثل خواب واقعیه و تو الان 8 ساعت خواب رو داری میگذرونی و کاملا شاداب و سرحال میشی وقتی چشماتو باز میکنی .

پس وقتی بیدار شدی دیگه شب خابت نمیاد

و من تو اون حالت خواب و بیداری داشتم این جملاتو تکرار میکردم تو مترو که ذهنم قبول بکنه

و البته همه اینا رو خدا کمک میکنه که انجام بشن

وقتی رسیدم مادرم زنگ زد گفت از ایستگاه صلواتی چای بگیر تا بیام و باهم بخوریم

وقتی نشسته بودم تا مادرم بیاد ،یهویی گفتم بذار به اون خانمی که تو صالح آباد هدایتی قرار شد بهش فارسی حرف زدن رو یاد بدم ،زنگ بزنم خیلی وقته بهش پیام ندادم

قرار بود براش کتاب بگیرم

و از صبح همه اش یادش بودم

انکار خدا بهم یادآوری میکرد که طیبه وعده دادی بهش یادت نره حتما یادش بدی

بهش زنگ زدم و گفتم که کتاب گرفتم براش ،از بچه مدرسه ایا

بعد که با مادرم چای خوردیم ، برگشتم خونه و کلی از اتفاقای امروزم کیف میکردم خدا بی نهایت منو هر لحظه هدایت و حمایت میکنه و ازش بی نهایت سپاسگزارم