سوالات:
- برای تحقق یک خواسته، تا چه مدت باید تلاش ذهنی و فیزیکی در راستای خواسته را ادامه دهیم و از چه زمانی باید طبق قانون رهایی، نسبت به خواسته خود رها باشیم؟
- تمرکز بر ساختن باورهای هماهنگ با خواسته مهم تر است یا اقدامات عملی در راستای خواسته ها؟
- اگر فقط یک باور باعث تغییر زندگی شود آن باور چیست؟
- در طی مسیر رشد، ایده های ناکارآمد را چطور تشخیص می داید؟
- آیا بدون سرمایه هم می توان به نتایج پایدار رسید؟
- آیا برای رشد نتایج، باید مکان خود را تغییر دهیم؟
- اگر شما بخواهید فقط یک هدف برای تمام دوران ها انتخاب کنید – که بیشترین تأثیر مثبت را بر زندگی تان بگذارد- آن هدف چیست؟
مفاهیمی که استاد عباس منش در این قسمت توضیح داده اند شامل:
- رابطه “قانون رهایی” با “تلاش های ذهنی و عملی”
- مفهوم رهایی در برابر خواسته و رفتارهای که هماهنگی با این قانون را نشان می دهد؛
- نشانه های هماهنگ شدن با قانون رهایی؛
- رابطه بین “باورهای قدرتمندکننده” با “اقدامات عملی در راستای خواسته ها”
- نشانه های عمل به قانون رهایی در رفتارهای ما؛
- اساسی ترین عامل برای کسب نتایج پایدار؛
- وقتی در حال ساختن باورهای قدرتمندکننده هستی، اولین نشانه اش این است که در آرامش و احساس خوب هستی. اگر مسیر کار کردن روی باورهایت برای شما زجر آور است، یعنی در مسیر خلاف جهت با باورهای قدرتمندکننده در حال حرکت هستی!
منابع کامل درباره محتوای این قسمت: دوره راهنمای عملی دستیابی به رویاها | جلسه چهارم:
این جلسه، مفهوم رهایی درباره خواسته و چگونگی هماهنگی با این قانون را مفصلا توضیح داده است. با گوش دادن به آگاهی های این جلسه، تمام سوء برداشت های ما درباره عمل به قانون رهایی و مفهوم رها بودن درباره خواسته به کلی برطرف می شود. ارتباط رها بودن در برابر خواسته و اقدامات عملی هماهنگ با خواسته را درک می کنیم. این درک مسیر تحقق خواسته را برای ما به قدری لذت بخش می کند که نمی دانیم چه زمانی و چطور به خواسته خود رسیدیم.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری مصاحبه با استاد | عملکردهایی که نشانه اجرای قانون است64MB21 دقیقه
- فایل صوتی مصاحبه با استاد | عملکردهایی که نشانه اجرای قانون است19MB21 دقیقه
سلام به همراهان عزیز…
فایل رو که دیشب گوش دادم خیلی بهم حس خوبی داد ولی به محض اینکه اون نتایج لعنتی کنکور دیشب اومد رو سایت انگار که همه چی یهو نابود شد این وقتی بود که برای سومین بار کنکور شرکت کردم و در ارزوی رشته دندانپزشکی با دیدن رتبم خط بطلان روی همه ی ارزوهام کشیده شد!!!!!!!!!!!!!
نمیدونم واقعن کجای کارم ایراد داشت کاری نمونده بود که نکرده باشم و دری نمونده بود که نکوبیده باشم! از کلاس و کتاب و مشاوره گرفته تا انواع ازمون و جزوه!!
ولی بعد از سه سال هم نتونستم نتیجه مورد نظرمو بگیرم.
زیر چشام سیاه شده از بس شب بیدار موندن و صبح نخوابیدن کشیدم و بازم هیچ ولی یه عده بخاطر سهمیه خیلی راحت و با درصدای پایین بدون هیچ دردسری بهترین رشته ها رو قبول میشن و این اوج بی عدالتیه!!!
با این وجود خیلی احمقانه بنظر میرسه که بخوای حستو خوب کنی و بشینی پای فیلم نابودی آرزو هات و تخمه بخوری!!!!!!