مصاحبه با استاد | عملکردهایی که نشانه اجرای قانون است

به نام خداوند توانا و مهربان.

سلام خدمت استاد گرامی و دوستان عزیز همفرکانسی.

این فایل نشانه ی امروز من بود، میخوام تا جایی که بشه روی فایل ها کامنت بگذارم تا ردپایی باشه بعدها که برمیگردم مثل چک آپ فرکانسی رد پای شرایطم در گذشته رو ببینم و ببینم که چقدر تغییر کردم.

من چند سال پیش که این فایل تازه روی سایت قرار گرفته بود گوش داده بودم اما درک اون موقع کجا و درک الان کجا، اون موقع من تصورم این بود که مفهوم رهایی درباره ی خواسته رو درک کردم اما نه تنها درک نکرده بودم بلکه برعکس برداشت کرده بودم، ما تصور میکنیم اگر زیاد درباره ی خواسته ای فکر کنیم یا زیاد تجسم کنیم زیاد روی باورامون کار کنیم یعنی داریم به خواسته مون میچسپیم و رها کردن یعنی هیچ کاری نکردن بهش فکر نکردن، نه اینطور نیست اتفاقا هر چی بیشتر داری به خواسته ات فکر میکنی و داری تجسم میکنی داری روی ترمزات کار میکنی و داری باورهای مناسب درباره اش میسازی یعنی رهاتری البته تا مادامی که تمام این قدم ها داره با احساس خوب برداشته میشه با احساس شور و شوق.

نتیجه گرا بودن باعث میشه هیچ کدوم از کارایی که اون بالا نام بردم با تمرکز انجام نشه و ما بی میل باشیم به کار روی خودمون، بی میلی به کار کردن روی ذهن یکی از علائم نتیجه گرا بودن و چسپیدن به چگونگی هست‌‌.

این روزا بیشتر از هر زمان دیگه دارم تایم میزارم برای کار روی باورهام روی مهارت هام و محتوا تولید کردن و عمل به ایده های کاری، اما رهاتر از هر زمان دیگه ام، چون نگران نیستم چطور کی و چقدر رو رها کردم و اصلا درباره ی قدم هایی که بهم الهام میشه قضاوت نمیکنم و برچسب نمیزنم فقط سعی میکنم انجام بدم و با بازخوردش به قدم بعدی هدایت بشم.

قبل از این فایل، داشتم فایل جلسه ی سیزده کشف قوانین رو گوش میدادم که استاد درباره ی ترمز چگونگی صحبت میکردن، رها بودن و توکل اولین نشانه اش اینه که اون لحظه ای که شروع میکنیم به فکر کردن به چگونگی سریع حواسمون به ذهنمون باشه و جلوی چگونگی رو بگیریم استاد مثال میزنن که فرد یه درآمد ثابت داره یه ورودی مالی مشخص داره و کلی بدهی و هر چی حساب کتاب میکنه میگه چطور میخواد بدهیم پرداخت بشه درحالی که درآمد من اینقدره و هیچ مقدارش هم نمیمونه و بدهی من بارها بیشتره، من نیز این روزها با توجه به تضادها به این نتیجه رسیدم که ماشین بخرم اونم نقد بدون ذره ای پس انداز و واقعا نمیدونم چطور؟

مثالی که استاد زدن دقیقا درباره ی من صدق میکنه با وجود ورودی مشخص و ثابتی که آخرشم هیچی نمیمونه چطور میخواد این اتفاق بیوفته منم که وام و قرض خط قرمزمه، پس چطور میخواد بشه اونم در حالی که هیچ پولی و پس اندازی ندارم، اما میدونم مثل تمام خواسته هام که قبلش نشد به نظر میرسید از جمله خونه ای که الان داخلشم اینم میشه.

در‌مورد روابط من یه گروه از فامیل همسرم هستن که باهاشون خوب نیستم و هر چی تلاش میکنم نمیتونم خوب باشم و همیشه هم وجه مزخرف اونا رو برانگیخته میکنم الان بهتر درک کردم که دلیلش اینه که من مسئولیت صدردصد روابط رو به عهده نگرفتم و باور ندارم که من خالق صددرصد روابطم هستم.

درحال حاضر تضاد بیماری فرزندم هست که هفت ساله به ظاهر تغییر خاصی نداشته که من ایمان دارم که همونطور که خودم با فرکانس هام این شرایط رو ایجاد کردم حتما خودم هم با تغییر فرکانسم میتونم تغییرش بدم فقط کافیه باور کنم که میشه این شرایط رو تغییر داد و خدا قدرتش رو داره هر چقدر که همه بگن نمیشه یا امکان پذیر نیست یا دکترا بگن لاعلاجه یا محاله.

به قول استاد چیزی به نام لاعلاج اصلا وجود خارجی نداره توی این دنیا نمیتونه وجود داشته باشه چون کل اتفاقات این جهان مادی بر پایه ی فرکانس افراد داره رخ میده و فرکانس هم قابل تغییر هست، چقدر نوشتن این جملات حالم رو خوب کرد، خدایا شکرت.