سوالات:
- برای تحقق یک خواسته، تا چه مدت باید تلاش ذهنی و فیزیکی در راستای خواسته را ادامه دهیم و از چه زمانی باید طبق قانون رهایی، نسبت به خواسته خود رها باشیم؟
- تمرکز بر ساختن باورهای هماهنگ با خواسته مهم تر است یا اقدامات عملی در راستای خواسته ها؟
- اگر فقط یک باور باعث تغییر زندگی شود آن باور چیست؟
- در طی مسیر رشد، ایده های ناکارآمد را چطور تشخیص می داید؟
- آیا بدون سرمایه هم می توان به نتایج پایدار رسید؟
- آیا برای رشد نتایج، باید مکان خود را تغییر دهیم؟
- اگر شما بخواهید فقط یک هدف برای تمام دوران ها انتخاب کنید – که بیشترین تأثیر مثبت را بر زندگی تان بگذارد- آن هدف چیست؟
مفاهیمی که استاد عباس منش در این قسمت توضیح داده اند شامل:
- رابطه “قانون رهایی” با “تلاش های ذهنی و عملی”
- مفهوم رهایی در برابر خواسته و رفتارهای که هماهنگی با این قانون را نشان می دهد؛
- نشانه های هماهنگ شدن با قانون رهایی؛
- رابطه بین “باورهای قدرتمندکننده” با “اقدامات عملی در راستای خواسته ها”
- نشانه های عمل به قانون رهایی در رفتارهای ما؛
- اساسی ترین عامل برای کسب نتایج پایدار؛
- وقتی در حال ساختن باورهای قدرتمندکننده هستی، اولین نشانه اش این است که در آرامش و احساس خوب هستی. اگر مسیر کار کردن روی باورهایت برای شما زجر آور است، یعنی در مسیر خلاف جهت با باورهای قدرتمندکننده در حال حرکت هستی!
منابع کامل درباره محتوای این قسمت: دوره راهنمای عملی دستیابی به رویاها | جلسه چهارم:
این جلسه، مفهوم رهایی درباره خواسته و چگونگی هماهنگی با این قانون را مفصلا توضیح داده است. با گوش دادن به آگاهی های این جلسه، تمام سوء برداشت های ما درباره عمل به قانون رهایی و مفهوم رها بودن درباره خواسته به کلی برطرف می شود. ارتباط رها بودن در برابر خواسته و اقدامات عملی هماهنگ با خواسته را درک می کنیم. این درک مسیر تحقق خواسته را برای ما به قدری لذت بخش می کند که نمی دانیم چه زمانی و چطور به خواسته خود رسیدیم.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری مصاحبه با استاد | عملکردهایی که نشانه اجرای قانون است64MB21 دقیقه
- فایل صوتی مصاحبه با استاد | عملکردهایی که نشانه اجرای قانون است19MB21 دقیقه
به نام خدایی که به تنهایی کافیست.
سلام به استاد عزبزم.
کلید:جهت دهی آگاهانه به کانون توجه.
فایل:مصاحبه با استاد قسمت 13.
چند تا نکته که استاد در این فایل برای کنترل کانون توجه می گن ودر نهایت همه اون نکات اشاره دارن به اینکه زندگی هر شخضی رو باورهاش می سازه وهر کس خودش مسول زندگی واتفاقات زندگیش هست ونمی تونه کسی رو مسول مشکلاتش بدونه وباورها بسته به فرکانسی هست که می فرستی وفرکانسها محصول کانون توجه هستند.
سوال اول در مورد پس انداز بود واستاد گفتند که اعتقادی ندارن که پس انداز انسان رو ثروتمند می کنه در واقع باورها هستند که ثروت رو می یارن اگه باور درستی نداشته باشی هر چقدر هم سعی کنی پس انداز کنی ثروتی وارد زندگیت نمی شه.
من این مساله رو کاملا درک کردم چقدر سالهای قبل حتی سعی می کردیم از شکم هم بزنیم تا پس انداز کنیم تا وامها رو بدیم ونه تنها موفق نبودیم پس انداز درستی داشته باشیم تو پرداخت وام هم مشکل داشتیم.
اما تا همین سطح که تونستم رو باورهام کار کنم که می دونم جا برای کار زیاد دارم ولی خیلی خوب داریم خرج می کنیم حداقل بهتر از قبل خوراک وپوشاک رو سعی می کنیم با کیفیت بخریم وامها رو تقریبا پرداخت کردیم ویه پس انداز کم هم داریم وایمان دارم این اول راه هست برای من واگه همین جور پیش برم خوشبختی کامل رو حس می کنم.
اما نکته بعدی رو باید در نظر داشته باشم واون قانون رهایی هست یعنی نچسبیدن به خواسته ها نه اینکه خواستم رو فراموش کنم بلکه باید از لحظه وانچه دارم لذت ببرم وسپاسگزار باشم وخواستم هم مد نظر باشه وتکامل رو طی کنم تا برسم.
در مورد روابط هم استاد می گن باز برمی گرده به خودمون اینکه انسانها دو وجه دارن یکی خوب ویکی بد اینکه کدوم وجه رو نشون ما بدن بسته به خودمون هست بسته به باورها وفرکانسهامون اینکه تو چه مدار وفرکانسی باشی با ادمهایی وروابطی در همون مدار برخورد می کنی.
ودر مورد پذیرفتن مسولیت زندگی گفتن حتی در مواقعی که فکر می کنید شما تاثیر نداشتید باز هم اگه توجه کنید خودتون مسولید مثل وقتی که ضامن کسی شدید یا قرض دادید واون پرداخت نکرد.
استاد می گن زمانی باید قرض داد که احتیاج نداشته باشی وفکرت این باشه که اگه داد داد اگه هم نداد مساله ای نیست در واقع برای رضای خدا باشه وگر نه اگه منتظر هستی بهت پرداخت کنه هیچ وقت قرض نده وضامن کسی شدن هم از اساس ایراد داره.
وکلا حرف اینه که زندگی هر کسی رو باورهاش وکانون توجهش می سازه.
اگه آگاهانه تلاش کنی که کانون توجهت رو کنترل کنی وبه ناخواسته ها توجه نکنی می بینی همه چیز در بهترین شکل رخ می ده.
استاد متشکرم.
خدایا شکرت کمکم کن حالا که خالق مرا آفریدی زندگیم را به بهترین شکل خلق کنم.
در پناه خدا.