مصاحبه با استاد | پاداش های جهان به «استمرار در مسیر درست»

به نام خداوند بخشنده مهربان

سلام بر دوستان عزیزم و استادان گرامی

یکی از بزرگترین پاشنه های آشیل من این هست که من استقامت نداشتم و نمی‌تونستم ادامه بدم و همین یک باور باعث شد که من خیلی از این شاخه به آن شاخه بپزم با اینکه الان در یک مسیر دوست داشتنی و خیلی خوب هستم باز هم ذهن من پیوسته تا به مشکلی برخورد میکنم شروع به خیال بافی می‌کنه که برم سر یک کار دیگه و من الان دیگه باجی به ذهنم نمیدهم و میگم نه من اگر از اینجا برم این باور رو داشتم که عامل مکان شغل و اینها موثر هستند در موفقیت من و من نمیخام که این باورها رو تایید کنم برای همین به خودم میگم نه باید وایسی باید توکل کنی باید خوشبین باشی جلو برو و خوشحال و شاد باش و توکلت رو نشون بده

این افکار و اینکه بیام موارد مثبت و لذت بخش کارم رو بنویسم و فراوانی و فرصت ها رو برای خودم بشماریم اینها باعث میشه که من در سختی ها پایداریم رو حفظ کنم الان خیلی اتفاقات جالبی برای من همش میافتد و من الان راحت تر ورودی های ذهنم رو کنترل میکنم اینقدر از این قدرتی که کسب کردم حالم خوبه که حد و حدود نداره انگار یکی از پاداشهای خداوند این هست که میاد احساس خوب و امید رو توی دل ما تزریق می‌کنه و میگه ادامه بده من هوات رو دارم اصلا نگران نباش تا منو داری هیچ غمی نداری و این جوری من تا حالا ادامه دادم الان 2,5 سال هست و خیلی هم راضی و خوشحال هستم و از دور همتان را می‌بوسم و برای همگیتان آرزوی ثروت و خوشبختی و دلی پر از امید میکنم خدا را شکر که با شما هستم در پناه حق باشید