مصاحبه با استاد | پاداش های جهان به «استمرار در مسیر درست»

به نام خدا

سلام به نشانه امروز من

امروز در دور باطل چه کارهای فیزیکی بیشتری بکنم تا سریع تر به مقصدم برسم افتاده بودم از هیچ یک از کارهایی که باید انجام می‌دادم لذت چندانی نبردم‌ چون ذهنم درگیر بود این کار را هم تمام کنم برگردم خانه فلان کارها را بکنم که سریع پیشرفت کنم و وقتی رفتم برای انجامش ایده خاصی به نظرم نرسید بر آشفته بودم چیزی در من می گفت که امروز خیلی روی خودت کار نکردی بنشین یه فایلی چیزی گوش کن. گیر نده.

اما حتی موقع گوش دادن فایل هم آرام و قرار و تمرکز نداشتم اما خدای من خداییست که در درست ترین لحظه نشانه ها را می فرستد من باید دست از مقایسه خودم با بقیه بردارم. مسابقه ای در کار نیست.

با این مسابقات ذهنی من فقط بیشتر و بیشتر دچار حال بد میشوم و به جای رشد و ترقی پایین می روم.

باید در لحظه زندگی‌کردن و‌ رها بودن را یاد بگیرم

اعتراف میکنم که هنوز وجه تمایز تنبلی کردن و در لحظه زندگی کردن و‌لذت بردن از حال را درک نکرده ام . اینکه خودم را بشناسم و بفهمم که این تصمیم از ناحیه اهمال کاری می آید یا لذت بردن از حال.

اما تکامل تنها در گرو ادامه دادن است اگر بقیه دوی سرعتی کار می کنند و من هنوز چهار دست و پا پیش می روم مطمئنن تسلیم شدن و ناامید شدن من را به مقصد نمیرساند.

بماند به یادگار برای روزی که برگردم و از دیدن روند تکاملم لذت ببرم.

سعیم را میکنم که در حین قدم برداشتن در شغلم و کار کردن روی خودم‌ از روند لذت ببرم و به جای مقایسه الگو بگیرم.

و نکته آخر اینکه تمرکز بر نکات مثبت به جای زور زدن فیزیکی مخصوصا وقتی در کار گرهی افتاده اتلاف وقت نیست ، صرفه جویی در وقت است.