مصاحبه با استاد | پاداش های جهان به «استمرار در مسیر درست»

سلام به استاد عزیزم

استاد من ادمی هستم که زود ناامید میشم و احساس ناتوانی میکنم و جا میزنم و همیتطور کمالگرا هستم

وقتی به مسیر هایی که تاالان رفتم فکر میکنم میبینم که اون اولش که راه راحت بود من خیلی خوب پیش میرفتم و یه عالمه پیشرفت میکردم

مثل یادکیری کار با کامیپوتر و نرم افزارهای افیس تو سن خیلی کم قلم زیبایی داشتم و انشا و متن های خیلی زیبایی مینویشتم که معلمم میپرسید خودت نوشتی؟ و حتی برای جشنواره رفتم از سطح صفر زبان انگلیسی توی یه تابستون رسیدم به جایی که وقتی مهر شد و نعلم زبان مدرسه منو دید حیرت کرد_ دبستان که بودم یه عالمه مقام تلاوت قران داشتم و….

اولش خیلی پیش میرم واقعا تحسین برانگیز میشم و زمانی که کار تخصصی تر میشه و نیاز به تمرکز بیشتر داره دقیقا همونجا من ول میکنم و تمام موفقیت ها از بین میره

وقتی مثل قبل روی کاری تمرکز نداری سختته قبول کنی که دیگه نتیجه خودش نمیاد!! فکر میکنی خب من که همونم یه ساعت وقت میزارم دوباره میترکونم ولی متاسفانه نمیشه .

نتیجه خودش نمیاد ما نتیجه رو میسازیم با ادامه دادن با تمرکز گذاشتن

ولی میدونین چیه استاد من تو ذهنم چفت شده باید پدرم در بیاد و ادامه بدم ، استمرار یعنی با بلجبازی پافشاری کردن و کم نیاوردن و پشت روزگار به خاک مالیدن

مثلا بچه درسخون بدن تو ذهنم معادل اینه که شب تا دیر وقت بیدار بمونی از بیرون رفتن و تفریحاتت بزنی و با تست ها و برنامه مطالعاتی سنگین سر و کله بزنی و هی اشتباه کنی و هی هدامخ بدی

یه جا شنیده بودم که اگه یه تست 100 بار اشتباه برنی بالاخره بار 101 که بزنی یادش میگیری

بعد به حجم قطور کتاب تستا نگاه میکنم مور مورم میشه

امروز داشتم به این فکر میکردم چرا اینطوری نمیشه که من خیلی راحت و پرانرزی درسام بخونم همون اول هر توضیحی استاد یا تو کتاب گفته من بفهمم و یه درصد معمولی خوب 6م از تستام درربیاد و بعدش به کارای دیگه ام 6م برسم؟ و راسنش تصورش خیلی سبک بار بود ولی تو ذهنم نشدنی بود

از یه طرف فکر میکنم امروز به کاری میکنم فردا بیاد نتیجه بده و از یه طرف فکر میکنم مدت هااا طول میکه و نایجه دست نیافتیه و دور و درازه

چند روزه موقعدخواب میام صحنه های زیبایی که از سفر به دور امریکا دیدم تجسم میگنم و خیلی لذت میبرم از تجسم اون زیباهایی که واقعا برتم تازگی دارن حتی الان ، و خیلی راحت تر به خواب میرم و کیفیت خوابم بیشتر شده و با احساس خیلی بهتری از خواب بیدلر مبشم و احساس اعتماد به نفس خیلی بالایی میکنم که انگار افسار ذهنم توی دستم گرفتم و توانا هستم

امروز اهرم رنج و لذت نوشتم برای درس خوندن و خدا کمکم کنه بهدعلمگرایی ام اضافه بشه

اگه انجامش بدم خیلی احساس ارزمشندی میکنم خیلی سرم بالاتر قرار میگیره خیلی احساس غرور و افتخار و توانایی میکنم و از یه عالمه احساس ترس و سرافکندگی و تنفر از خودم نچات پیدا میکنم

تصمیم داشنم دوره رویاها و این پروژه همزمان با هم پیش ببرم ولی راستش نمیتونم همزمان تمرکزم دو جا بزارم به خاطر همین 1بر میکنم این چروژه رو به اتمام بزسونم و بفدش با ظرف بزرگتری میرم سراغ جلسه بعدی دوره رویاها

تشکر میکنم از تمام کامنت هایی زیبایی که دوستانم نوشتن و من از خوندن لذت بردم

احساس کردم کامنت های اخیر این فایل که مربوط به پروژه هست خیلی با کیفیت تر از کامنتای قبلیه ، خیلی تجربه محور تر و با تمرکز تر و خیلی خالص تره و خیلی لذت بردم از خوندنشون

چطور از اگاهی های این فایل استفاده کنم؟

خودم فه خاطر هر ناامیدی سرزنش نگنم چون جهان خاکستریه و اگر مایل به سفید باشم واقعا بیشتر از کافیه

اگه 51 درصد امیدوار باشم کفه ترازو براش کافیه و اینقدر درگیر اون 49 درصد نباشم

اگه امروز یه کاری رو شروع میکنم قرار نیست فردا نتیجه عالی بگیرم و قرار هم نیست هزار سال طول بکشه ، باور درست تر اینه که با هر بار که انجامش میدم از دفعه قبل بهتر هستم از دفعه قبل بیشتر یاد گرفتم و جلو رفتم و اگه مسیر درست برم خیلی زود جهان مسیر رو برام کوتاه میکنه. نتیجه خیلی زود میاد

هیچ انتهایی برای رشد و پبشرفت وجود نداره و نیتونیم هر بار بهتر از قبل بشیم ، و همینطور هیچ کس کامل نیست ما همه اشتباهاتی کردیم و میکنیم و خواهیم کرد و تا اشتباه نکنیم ایراد رو نمی فهمیم تا تو مسیر عمل نکنیم و قدم برنداریم هم فرصت اشتباه به وجود نمیاد

کسی که هیچ کاری نمیکنه هیچ اشتباهی هم نمیکنه و هیچ پیشرفتی هم نمیکنه و هیچی ام یاد نمیگیره

برای اینکه نتیجه راحت تر و سریع تر بیاد باید ورودی های ناخالص کمتر بشه ، خروجی های ما همون ورودی های ما هستن