مصاحبه با استاد | پاداش های جهان به «استمرار در مسیر درست»

19 اردیبهشت 1404

18:51

گام هفتم پروژه مهاجرت به مدار بالاتر

سلام

به نام خداوند آسمان ها و زمین و آنچه ما بین آن است.

امروز توفیق اینو داشتم که بالاخره تصمیمم رو عملیاتی کنم و قرآن رو بخونم. زدم روی آیه ی تصادفی و آیه ی 11 سوره ی شعرا اومد. نشستم از اول تا آخر سوره رو خوندم. تقریبا 200 و خورده ای آیه بود.

هر آیه ای که میخوندم و جلوتر میرفتم و هر جرعه ای که از این کلام مبین مینوشیدم بیشتر و بیشتر داشتم کیف میکردم. اصلا نمی فهمیدم چرا دارم کیف میکنم. ولی حس خیلی خوبی داشت، احساس میکردم این فاصله ای که همیشه کردن تو ذهن ما که برای ارتباط با خدا باید واسطه داشت، سخت منو اسیر خودش کرده بود و کلا از درک کلام خدا عاجز بودم تا اینکه گاردمو شکستم گفتم من به اندازه ی ظرف وجودی و میزان درک حال حاضرم از این اقیانوس بی انتها، برکت برمیدارم. قرار نیست حتما شاخ غول بشکنم یا اینکه تفسیر کنم قرانو. خلاصه که من خوندم و خوندم و خوندم و بیشتر محو این کلام شدم. این خداکیه؟ این خدا چیه؟ چرا انقدر مهربانه؟ چرا انقدر بخشنده ست؟ خدایا چرا ما کافر میشیم بهت.

توی معنی آیه ها وقتی به کلمه ی عربی کافرین میرسیدم و ترجمه ی معادل فارسیش رو ناسپاسان می یافتم عجیب حالم دگرگون میشد. یعنی اونجایی که ما شکرگزار نیستیم میشیم ناسپاس و ناسپاس میشه کافر. خدایا من چقدر زندگی رو به خودم سخت گرفته بودم. تو همه چی رو واسه بنده ت راحت کرده بودیو من سختی هاشو میدیدم. الهی شکر که آگاه شدم .

حالا خدای بزرگ و مهربون کمکم کن که بتونم به آگاهی هام عمل کنم. حضرت ابراهیم توی این سوره وقتی میخواد از پدرش و اطرافیانش راجع به ویژگی خداهاشون که همون بت هاست بپرسه میگه ایا صدای شما رو می شنوند؟ چون خدای ابراهیم صداشو میشنوه. حضرت ابراهیم میگه : رب من کسی است که مرا آفرید و پیوسته راهنماییم می کند، و کسی که مرا غذا می‌دهد و سیراب می‌نماید، و هنگامی که بیمار شوم مرا شفا می‌دهد. این خداکیه؟ کسی که همه ی امور رو خودش دست گرفته.

Who am i?

من کیم؟ واقعا من کیم در برابر عظمت خدایی که تسلیمش هستم. خدایا من به هر آنچه از تو برسه فقیرم.خدایا تو خودت آفریدی خودت هدایتگر دائم مایی خودت روزی دهنده ای خودت شفا دهنده ای پس من دارم با عقلم چرا انقدر زور میزنم. تو خودت بگو چیکار کنم.

الهی شکر به خاطر درک عمیقمون از این قسمت. پاداش جهان به استمرار در مسیر درست.

واقعا تسلیم نشدن خیلی سخته. واقعا نتیجه ندیدن و ادامه دادن خیلی سخته. مخصوصا توی دنیای فست فودی امروز که دلت میخواد نتیجه ی هر چیزی رو در سریعترین زمان ممکن ببینی. خدایی سخته. به خاطر همینه که استاد میگه اگه در مسیر علایقت حرکت کنی چون داری لذت میبری فارغ از نتیجه ، بابت همین تسلیم نمیشی حتی اگه نتایج خودنمایی نکنن. چون داری عشق میکنی از این خلق کردنه.

الهی شکرت خدای مهربونم پروردگار زیبای من. خدایا من این روزها یعنی از زمان شروع این پروژه به بعد چنان آرامشی دارم که نگو. قبلا در تقریبا 80 درصد مواقع عملا احساسم بد بود یا اگه بد نبود به طرفه العینی بد میشد اما الان الله اکبر اصلا بد نیست و حتی اگه خوب هم نباشه به راحتی میتونم بگم خنثی هست. یعنی این به معنای پیشرفته. مگه غیر اینه؟ خدایا شکرت . این نتیجه ست ها. این یعنی باورها دارن کار میکنن ها. یعنی باور درست ها دارن فضای بیشتری رو توی ذهنم اشغال میکنن ها. خدایا شکرت خدایا شکرت.