مصاحبه با استاد | پاداش های جهان به «استمرار در مسیر درست»

به نام خداوند بخشاینده مهربان

سلام به استاد عزیزم وخانم شایسته نازنین

وهمهی دوستان عزیزم در این مسیر توحیدی

خداوند رو سپاسگذارم که امروز هم به من فرصت داد که دراین مسیر باشم

این مطلبی که استاد میگه نا امید نشید وادامه بدید تو مسیر من واقعا اکثر مواقع ناامید میشدم هنوز هم گاهی اوقات میشم

البته ناامیدیم بیشتر بخاطر درک نکردن قانون بود

چون واقعا عمل به قوانین و تغییر 180درجه نسبت به قبل یه انرژی زیادی میخواد

اما اینکه ما ادامه بدیم بدون توقف بدون انتظار نتیجه وایمانمون رو حفظ کنیم

این ادامه دادن تو مسیر بنظر من همون استقامت ورزیدن توی ایمانه که حتی پیامبر

درسوره الضحی که خدا قسم میخوره که

تو فراموش نشدی و پروردگارت تورو رها نکرده

وبهش تسکین قلب میده با یاد اوری گذشته که بیاد بیاره همونطور که یچه بوده و خدا هدایتش کرده..

واقعا این مسیر نیاز به ایمان داره چون وقتی بر خلاف همه ی ادم های اطرافت فکر میکنی وحرکت میکنی خیلی چیزها تو مسیر ادم رو وسوسه میکنه

واقعا کنترل ذهن و ایمان زیادی میخواد کلی معارفه بذاری و کلی ادم بیاد چون رایگانه

اما موقع ثبت نام فقط یه نفر وجالب اینه که با اون یه نفر ادامه بدی

وقتی خودم رو میذارم جای استاد واقعا میشه گفت خلی سخته که بتونی ایمانتو حفظ کنی وادامه بدی.

قبلا بود میگفتم استاد حقشه الان اینجا باشه چون این همه سختی رو تحمل کرد اما الان میگم چون قانونو نمیدونست

واون فشارها برای درک قانون بود مثل تمام فشارهایی که خودم متحمل شدم و الان هم دارم اما هربار یه چیز یه باگ جدید تو خودم کشف کردم یه ترمز

یکیش همین بحث بین تسلیم بودن در مقابل خداوند و تسلیم بودن در مقابل رب

اینکه من تسلیم هستم که هدایت بشم و تسلیم نمیشم که مشکلات به من اجازه تسلیم شدن در مقابل رب رو نده

چون شیطان همش میخواد بترسونه وترس با تسلیم رب بودن اصلا تو یه مسیر نیستند

من جدیدا یه باگ تو ی خودم یه ترمز کشف کردم که چقدر زندگی رو بر من سخت کرده بود وهمیشه و مدام من نمیدونستم چرا با این همه تلاش باز هیچی

من تمام توجه وتمرکزم در طول تمام مدت به نداشته هام بود وهیچ تمرکزی بر روی نعمت های الانم نداشتم با اینکه نتیجه هم گه گداری میگرفتم اما خوب که دقت میکنم فقط به این دلیل بود تو اون موقعیت ها من داشتم از خودم و از زندگیم لذت میبردم و احساس سپاسگذاری

ورضایت داشتم و هم زمان هم رو خودم کار میکردم .

اما اکثر مواقع اینحوری بود که من به شدت رو خودم کار میکردم اما برای اینکه از جایی که هستم راضی نبودم و لذت نمیبردم از هرچی که داشتم دیگه

وهمین احساس منو به عقب میاورد تا رو به جلو

واین رو توی مسیری درک کردم که باید ایراد هام رو میشناختم وبه خودشناسی میرسیدم .

وهنوز هم ایرادهایی دارم که باید بشناسم

نکته دیگه برای من که استاد از یک نفر مخاطب به 1000نفر رسیده تو یک سالو نیم واقعا به ادم انگیزه میده که میشه همه چی تغییر بکنه اگر ما تغییر بکنیم

ونکته دیگه ش اینه که استاد با اینکه تو این زمینه فوق العاده بودن وبسیار ادم صادق ودرستی بودن اما قانون وسیستم اصلا هیچ احساسی توش نیست

باید درست عمل کنی تا درست نتیجه بگیری

یاد روزهایی میفتم که بهتر از هرکسی تو حوزه کاری خودم عمل میکردم حتی بهتر از کسایی که نسبت به من چندین سال سابقه داشتن

اما من فقط درجا میزدم وعاجز میشدم که چقدر همه چیز ناعادلانه س

در حالی که من پر بودم از ترمز و همش گاز میدادم

.

درپناه حق