مصاحبه با استاد | مفهوم «ایمان + عمل صالح» در مسیر هدف

گام هشتم – پروژه مهاجرت به مدار بالاتر

.

سلام

رسیدن به هر چیزی بهایی داره…

یه استادی سالها پیش داشتم که بهم گفت هیچ چیزیو مفتی بهت نمیدن، یا بهاشو پرداخت کردی، یا به زودی پرداخت میکنی.

اون موقع نفهمیدم منظورشو حتی نقضش کردم.گفتمش مثلا داشتن سهمیه اقشار خاص یا یه چیزی مثه نذری گرفتن ماهیتی داره که بهاشو یکی دیگه پرداخت کرده و من مفتی مستفیض شدم.

پس تو دنیا چیزای زیادی وجود داره که مفتی و بدون پرداخت بها، میشه بدستش اورد!

خب

ظاهر ماجرا ساده و قابل قبول به نظر میرسه تا وقتیکه از بعد فرکانسی و انرژیکی به این موضوع نگاه نکرده باشی.

پشت پرده ماجراهای عجیبی در حال رخ دادنه…

طرف میخاد بدون پرداخت بها و عدم تکامل، کاراشو انجام بده مجبور میشه دست به اقداماتی بزنه که مغایر با قانون و درستیه و ازونجایی که جهان اجازه نمیده نتیجه پایداری از روش تقلب و نادرستی ایجاد بشه، مثه یویو میره بالا،میاد پایین ،همیشه کارش گیره و تو حاشیه ست و هزارتا داستان…

بگذریم .

چی بگم، چی بنویس که سیاه نویسی نباشه و موجب رشدم بشه؟

– از خودم پرسیدم مهدی آقاجان؛ حاضری واسه رسیدن به خوشبختی و سعادت چه بهایی بپردازی؟

+ فورا جواب دادم : هررررر بهایی که هست و لازمه.

این سوال و جواب ؛ شوکی در درونم ایجاد کرد و از زیر گردوغبار ها تصاویری یادم اومد که…

در ادامه مینویسمشون، اما قبل این رویداد؛ ذهنم پرداخت بها رو ربط داد به داستان هفت خان رستم و سختی کشیدن و…

سریع گفتمش نه عامو صب کن. ایخبرا نی.

پرداخت بها، لزوما مترادف با دهن سرویسی و سختی کشیدن نیست.

پرداخت بها صرفا مترادف با پول خرج کردن نیست.

پرداخت بها ربطی به از زیر صفر شروع کردن نداره.

و یه عالمه ازین جور حرفا بینمون رد و بدل شد و گفتمش در یک کلام شاید بشه بها هر چیزی رو با گذاشتن تمرکز و انرژی پرداخت کرد.

بها یه چیزیو با داشتن ایمان، توکل به خدا و کار کردن رو باور ها، میشه تهاتر کرد.

بها یه هدفی رو با خروج از حاشیه امن میشه تسویه کرد.

گفت وگوی جالبی بینمون ردو بدل شده بود که یه سکانس از رویدادی که چن شب پیش واسم رخ داد جلوی چشمم ظاهر شد.

اون لحظه ای را دیدم که با خنده به پلیس راهنمایی رانندگی گفتم جریمه نکن سرکار، ما همکاریم.

درواقع به دلیل تخلفی پلیس جلمو گرفته بود و من با یه معرفی کلامی ، مقوله ای که حداقل 200ت جریمه یا حداکثر توقیف ماشینو داستانای ترخیص همراه داشت را ختم بخیر کردم و در یک آن، هزارتا حرکت ریز و درشت این چونینی که با برچسب های شیک و خفن بودن و مدرنیته انجام میدادم از جلو چشمم رد شدن و اعتراف میکنم تا قبل نوشتن این کامنت چقد به خودم بابت اینجور کارا افتخار میکردم.

اما الان احساس شرم میکنم…

خودم میدونم این افعال من ینی نادرستی، ناپاکی.

ینی فرار از پرداخت بهایی که منجر میشد به باز شدن درهای لطف و رحمت و حمایت و هدایت الهی…

بببین

این جلسه، این فایل، این گام خیییییییلی جای تعمل داره…

حفظ ایمان + عمل صالح در مسیر هدف، راحت نیست…

کیش و مات شدم.

الان هیچ چیزی جز احساس شرمندگی ندارمو رو به اون انرژی هدایتگری میارم که مرحله مرحله از مسیر پاکی و درستی، استاد عباسمنش و امثال ایشون به موفقیت ها و رضایتمندی و سعادت رسونده و ازش با تمام وجودم درخواست میکنم منم هدایت کنه به همین راه روشی که بر مبنای پاکی و درستیه…

میدونی

وقتی داشتم فایلو گوش میکردم، اونجایی که استاد گفت من دل و جرئت فلان چیزو دارم

پیش خودم گفتم منم دل و جرئتشو دارمو همین الان حاضرم هر بهایی که لازمه پرداخت کنم تا به جایگاهی که استاد رسیده برسم.

( از بُعد رهاکردن،حرکت کردن، اقدام و حرکت های فیزیکی فک میکردم)

عجب…

الان که ازین منظر به ماجرای پرداخت بها نگاه میکنم میبینم نه عامو اگه لطف و حمایت خدا نباشه اندازه یه جو، دل تو سینم نیس.

در ادامه اگه مطابق صورت نوشتاری تمرین این گام به عملکردم نگاه کنم همه چیز طبق برنامه و سرجای خودشه،

اقداماتی برای رسیدن به هدفی که دنبالشم را به طور روزانه و مرتب اجرا میکنمو بهبود های مستمری دارم امااااااااااااااا وقتی از منظری که تشریح شد به ماجرا نگاه میکنم میبینم خیلی جای کار دارمو انصافا الان گیج و سردرگمم.

فقط میدونم باید:

سمت خودم را با رفتارهایی بر مبنای پاکی و درستی انجام بدم تا ظرف وجودیم بزرگتر و در نهایت به مدار بالاتر مهاجرت کنم.

البته میدونم این تصمیم و تغییر خیلی بزرگه و انجامش الان واسم سخته و غیر ممکن.

در این گام متعهد میشم تغییر رفتارم را با چیزای دم دستی مثه

– انجام ندادن کوچک ترین کارای نادرست و خلافی مثه نبستن کمربند ایمنی یا ورود ممنوع و… شروع کنم به پرهیز.

که مبادا در شرایطی قرار بگیرم که مجبور به ناصادقی بشم…

– فکر زیرو رو کشیدن و تقلب را تو بازی پاسور و حُکم به بهانه خنده، باید از سرم خارج کنم.

که مبادا شیرینی بُرد تو بازی باعث بشه تو معامله ها و وارده هامم زیرو رو بکشمو سر دیگری کلاه بذارمو به موفق مالی برسم

و کلی چیزای دیگه مبنای نادرستی و مصادیق در رفتن از پرداخت بها رسیدن به موفقیت و رضایت و سعادت داره که راجبش از خدا تقاضای راهنمایی و هدایت دارم.

.

حس میکنم مغزم، ری استارت شده! هیچی توش نیست.

از طرفی دیروقت شده و خوابم گرفته.

فک کنم در حد تعهد تمرینم نسبت به پروژه مهاجرت انجام دادمو امبدوارم خدا از فضلش براین سعی و تلاش ها بیفزاید…

.

استاد عباسمنش و خانم شایسته عزیز، ازتون سپاسگزارم که مجری رسوندن این اگاهی ها به من شدین.

تمام.

1731+