مصاحبه با استاد | مفهوم «ایمان + عمل صالح» در مسیر هدف

سلام و صد سلام خدمت همه عزیزان دلم و خصوصا استاد عباسمنش گرامی

امروز ساعت ۴ عصر بود که رفتم ناهار بخورم کسی خونه مون نبود گفتم در حینی که دارم ناهار میخورم یکی از فایلای استاد رو ببینم رفتم فلشو برداشتم زدم به تلویزیون.(باور کنید اصلا نمیدونستم توی این فلش فایل استاد هست یا نه ولی گفتم حالا بزار ببینیم) توی یکی از پوشه ها ۴ تا فایل استاد بود که شانسی یکیش رو انتخاب کردم ( همین فایلو)

نیت من این بود که ناهارم که تموم شد برم به کارام برسم و فایلو فقط همین ۱۰-۱۵ دقیقه اولشو ببینم .

این فایلو پارسال دیده بودم …

استاد شروع کردن در مورد اینکه بها چیزی رو پرداختن… دیدم ناهارم تموم شد هی خواستم بلند بشم دوباره گفتم بشین سر جات🙂 بخدا باور نمیکنید این فایل به مدت ۱:۱۵ منو میخکوب کرد روی زمین ،اصلااا همه چیز یادم رفت فقط و فقططط داشتم به حرفای استاد گوش میکردم با دل و جون . نمیدونم بخدا چرا انقدر استاد حرفاشون آدمو جذب خودش میکنه مثل یه آهنربا . یاد حرف استاد افتادم که میگفتن همه میگن که من تاثیرگذارم و خودم هم اینو میدونم چون به آنچه که میگم عمل میکنم و حرفایی که میزنم فقط زبونی نیست برخواسته از عمق وجودمه واقعااا هم همینه.

این فایل حرفای زیادی داره برا گفتن شاید ۵۰ بار دیدنش هم کم باشه از بس کیف میده به آدم .

اونجایی که استاد داستان مهاجرت خودشون رو به تهران میگفتن من اونجا از خودبی خود شده بودم هر لحظش داشتم تحسین میکردم ایشون رو تحسین میکردم این جسارت و ایمااان واقعی رو . بخدا خیلی موقعا میشه با دیدن این فایلا و جسارتهای استاد،من به خودم میگم من هنوز معنای واقعی ایمان رو نفهمیدم هنوز خدای خودم رو نشناختم با اینکه ادعا دارم که من فلانم و بهمان

این چه جور ایمانیه که یک انسان شهر خودش (قم) رو ول کنه با اینکه اوضاع و شرایط عاالیه ویدئو کلوپ گرفته و همه آرزوشونه که اینحور شغلی داشته باشن ولی میزاره میره یه شهر غریب اونجا کارگری میکنه ….

دوباره بعد از همه اینها تازه یکم داره اوضاع بهتر میشه یکم داره اوضاع استیبل میشه دوباره استاد تصمیم میگیره مهاجرت کنه با دستتتت خالی با زن و دوتابچه ۳ ساله و ۳ ماههههه ، بدون اینکه حتی قبلا رفته باشه تهران به قول خودشون حتی میدون ولیعصر تهران رو بلد نبودن بدون پول و سرمایه خاصی خونه شون رو که وسایلش رو به گفته خودشون ۸ سال جون کندن تا جمع کنن یه شبه میبخشن به یه زوج جوون و خودشون دست خالی و بدون هیچ دانش قبلی بدون اینکه کسی منتظرشون باشه بدون اینکه بدونن چی قراره بشه بدون آگاهی از آینده میرن به یه شهرر غریب. واقعااا زبونم بند اومده حتی تصورشم سخته خود من واقعا برام سخته دل کندن از خونه و محله و شعر و خانواده … و با دیدن اینجور آدمایی اصلاا مخم سوت میکشه که ببین یه چقدر یه نفر ایمان داره چقدر جسارت داره اگه این، که با دست خالی و با زن و بچه بدون هیچ گونه آگاهی از آینده که چی قراره بشه بلندشی بری به یه شهردیگه ، اسمش ایماااان نیست پس چیه!؟؟؟!!!!

اونجاش که استاد میگفتن که حتی توی اون جایی که سکونت داشتن یه دونه ماهیتابه هم نداشتن برا اینکه برن غذا درست کنن و رفتن قرض گرفتن ، اونجا دیگه اشکم دراومد اونجا دیگه نتونستم تحمل کنم و دیدم اشک داره از چشمم جاری میشه یهوییی و از سر شوق و ذوق ، که ببین چقدر میتونه یک انسان زندگیش تغییر کنه چقدر میتونه همه چی زیر و رو بشه به تمام معنا وقتی که باورهای ادم تغییر میکنه وقتی که ایمان واقعی پیدا میکنه به خدا و دستانش

و توی تک تک ثانیه ها داشتم استادو تحسین میکردم بابت این شجاعت و جسارت

یهجورایی احساس میکردم که سبک شدم احساس میکردم که نیاز داشتم یه فردی همون لحظه وقت ناهار این حرفا رو بهم بزنه و استاد دستان و نشونه خداوند هست در زندگی من . خدایا سپاسگزارم ازت بابت خلق انسانهایی چون سید حسین عباسمنش که مسیر واقعی توحید و توکل به خودت رو به آدم نشون میدن ‌ خدایا از صمیم قلب ممنونم ازت که منو لایق دونستی که این حرفا رو بشنوم خیلیا حتی لیاقت و موهبت این رو هم ندارن که این حرفا حتی از بغلشون رد بشه . ممنونم خدا بابت خلقت گوش و زبان و صدا بابت این توانایی برقراری ارتباط . خدا رو شکر که الان هستم و زنده ام و خدا رو شاکرم که منو توی این عصر آفریده که حتی میتونم به سخنان یه فردی توی آمریکا اینجا توی ایران گوش بدم و حدااااااقل لذت ببرم .

این فایل واقعااا نکات آموزنده و زیادی داره که فکر کنم یه چند تا کتاب میشه در مورد هر یک از مطالب و موضوعاتش نوشت .

من خودم انسان خیلیی جسوری نیستم و اینو میدونم ولی با دیدن انسان‌هایی چون استاد ترغیب میشم که منم میتونم شجاع باشم منم میتونم کارهای بزرگ و خارج از تصوری انجام بدم منم میتونم پا روی ترسام بزارم و به پیش برم و یه روزی میرسه استاد که میام پیششتون و میگم منم تونستم …

خدایا شکررت، سپاس همین

در پناه الله یکتا باشید.

خدایا جسارتی به من بده که تا حالا به هیچ کس ندادی ایمانی به من بده که حتی بدترین اتفاقات هم نتونه ذره ای از ایمان منو نسبت به تو کم کنه. 🙌