مصاحبه با استاد | مفهوم «ایمان + عمل صالح» در مسیر هدف

به نام رب هدایتگرم

ردپای شماره 71

خداوند را سپاسگزارم برای تجربه یک روز جدید و شنیدن آوای خوش پرندگان که تسبیح الله را می گویند..

خداوند را سپاسگزارم برای سلامتی جسم و جانم و سلامتی همسر و فرزندانم در این لحظه،این که با هم هستیم و زندگی را زندگی می کنیم..

خداوندا ازت درخواست می کنم هرآنچه از آگاهی که لازمه لحظه اکنونم است را بر من بباری تا دریافتش کنم…

روزهای پایان سال 1402 هست و من فکر میکنم موضوع این فایل مصاحبه با استاد یه جورایی با روندی که در این یک سال بر من گذشت غیر مرتبط نباشند و من میخوام به عنوان ردپا برجای گذاشتن برای سالهای آینده اون رو ثبت کنم…

ایمان و عمل صالح ،،موضوعی که بارها و بارها از استاد شنیدم اما واقعا الان خوب درکش میکنم که اون ایمانی ایمان هست که با خودش عمل بیاره وگرنه واقعا حرف مفت است …

استاد من در این سالی که گذشت به طور مستمر با فایلهای شما همراه بودم و آگاهی های خیلی خوبی کسب کردم این آگاهی ها برای من آرامش به دور از استرس و اضطراب همیشگی که بین جامعه همیشه هست رو داشته و من چه در لحظاتی که از لحاظ مالی سطح خوبی داشتیم و چه لحظاتی که یه کم دشوارتر بوده به صورت پایدار احساس امید وآرامش داشتم و من واقعا یه لول از پارسالم در کنترل احساساتم بالاتر بودم در هر شرایطی و این برام دستاورده ،رفاه بیشتری رو تجربه کردم و نعمت و برکت زیادی وارد زندگیم شد به لطف الله مهربانم اما من در موضوع کسب و کار خودم پیشرفت محسوسی نداشتم و علتش هم همین کمالگرایی در ساخت باورهام بوده،همین عالم بی عمل بودن بوده ،همین ایمان ضعیفم در عمل به دانسته هام بوده اما باز هم در همین شرایطی که دست و پاشکسته به این مسیر ادامه میدادم شرایط بهتری رو نسبت به اطرافیانم تجربه میکردم چون سپاسگزارتر بودم و امید بیشتری به لطف پروردگار داشتم پس اگه ایمان و عمل صالح را هم به خوبی اجرا میکردم واقعا الان در چه سطحی بودم!!!!

استاد واقعا من الان به این درک رسیدم که به اندازه ای که ما تغییر کنیم خداوند جواب می دهد واین عین عدالت خداوند هست نه ایمان تنها در زندگی کامل است و نه عمل تنها چنان که در زندگی میبینیم افرادی را که صبح تا شب در حال فعالیتن اما همیشه بدهکارن پس ایمان و عمل صالح مکمل همدیگه و اکسیر موفقیت هستند واقعا جالبه استاد چرا من یه ساله دارم سایت شما رو با استمرار دنبال میکنم اما تازه الان درک عمیق تری نسبت به این موضوع پیدا کردم با اینکه بارها و بارها شما تکرارش میکردین…

من در سالی گذشت بیشتر انرژی روزانه م رو میزاشتم روی فایل شنیدن و نکته برداری و کسب و أگاهی اما در مرحله عمل به اقداماتی که بهم گفته میشد واقعا ضعیف عمل کردم و فکر میکردم دارم باورهامو میسازم و این باورها بعد از ساخته شدن من رو به عمل وادار میکنند در حالی که کامل اشتباه میکردم در حین عمل به ایده ها باورها ریشه دارتر ساخته میشن نه اینکه بشینی تا باورهات ساخته بشن تا پای حرکتت بشن ،، ایمان و عمل صالح،،…

تله ای که فکر میکنم اکثر افرادی که به تازگی با مسیر تغییر باورها آشنا میشن دچارش میشن و فکر میکنند قراره زندگیشون تغییر کنه بدون اینکه در ظاهر و باطن خودشون و عادتهاشون تغییر کنه…

من الان در پایان سال 1402 خداروشکر درک بهتر و عمیق تری از مفاهیم،ایمان،باور،عمل صالح،سپاسگزاری و تمرکز بر نکات مثبت پیدا کردم و بهتر میتونم بفهممشون و اجراشون کنم الان که فهمیدم در سال گذشته توی عمل به ایده ها ضعیف عمل کردم میتونم حس سرخوردگی و سرزنش به خودم بدم میتونم هم انگیزه بگیرم برای اجرای بهتر قانونی که درک کردم در سال آینده ،شاید برای تکامل فکری من این زمان لازم بوده اما در همین جا به خودم تعهد میدم که سال 1403 به امید پروردگارم برام سال ایمان و عمل صالح با هم باشه ودر پایان سال 1403 خودم رو مجدد بازبینی کنم که چطور عمل کردم…

استاد شما همیشه این مطالب رو تکرار میکنین ما نمیفهمیمشون تا وقتی که زمانش برامون برسه و تکاملمون طی بشه و این شگفتی این مسیر ساخت باورهاست که درک تو از جمله های تکراری قبلی تغییر میکنه نه اینکه فکر کنی قراره توی شنیدن صحبت های جدید معجزه اتفاق بیفته!!!

هر تلاش ذهنی ای که صرف کنترل ورودی های ذهن می‌شود به گونه‌ای که به تو احساس اطمینان‌، قدرت و آرامش بیشتری ببخشد‌، بخشی از مسیر هدایت تو به سمت اقدامات یا اجرای ایده‌هایی است که موجب می‌شود وارد مدار خواسته‌ات شوی و با آن ملاقات کنی.

باور ساختن چیزی جدا نیست از: اقداماتی عملی‌ی هم اساس و هم جهت با آن باورها.

نتیجه باور، همیشه یک اقدام عملی است. باور همیشه و بدون استثناء به یک اقدام عملی ختم می شود…

خداوندا تنها تو را می پرستیم و تنها از تو یاری می جوییم …

مارا به راه راست هدایت فرما

راه کسانی که به آنان نعمت داده ای ،نه کسانی که به آنان غضب کرده ای و نه گمراهان…