مصاحبه با استاد | مفهوم «ایمان + عمل صالح» در مسیر هدف

سلام به استادعزیز و یاران توحیدی اش

من همش با وازه بها درذهنم مشکل داشتم و فکر میکردم اساتیدی که اسم بها رو میارن یعنی باید پدرت در بیاد . پوستت کنده بشه . جانت به حلقوم برسه وتحمل کنی وتحمل کنی و سختی بکشی و بیخوابی بکشی تا به هدفت برسی .

چون هرکی میخاست خاطره موفقیتش رو بگه یک رمان زجر وسختی و گرفتاری وتحمل رو میگفت بعد میگفت به اینجا رسیدم . وحق من بود .

ومن همش در ذهنم کاری ارزشمندتر بود که تحمل سختیهای بیشتری توش بوده باشه .

مثلا فلانی حقش بود به اینجا برسه چرا چون اگه بدونی چه سختیهایی کشید .

مثلا همش تو خونمون میخام تقدیر کنم از بچه های ده 80 تقدیر میکنم که تونستند جلوی سیاست حکومت بایستند و تا پای جان مقاومت کنند و بالاخره بعد چند ماه درگیری بالاخره حرف خودشان رو به کرسی بنشونن و حجاب از سر بردارند و به هدف خود برسونند .روزهای سختی بود .

ومن میگفتم نگاه اینو میگن بها .

وهمش تو ذهنم بها راه سخت و دشوار بود . واستاد هم که در مسیر رسیدن به هدفش سختیهای زیادی کشید و دوباره بلند شد باز بیشتر منو میترسوند .که من نمیتونم اینهمه ریسک کنم تازه من خانومم و ایشون آقا ‌ وکلی محدودیت ماخانمها داریم که ایشون نداشتند .

اما وقتی خوندم و شنیدم که بچه های این سایت خیلی نرم و راحت به خواسته شان رسیدن مثل استاد عطار روشن که ویدیو فرستاده بود .

متوجه شدم استاد هم چون اول راه بود و هنوز بر قوانین کاملا مسلط نبود و راهنمایی نداشت این چالشها رو تجربه کرد .

والان تو آموزشهاش ما رو به چالشهای این مسیر یعنی عجله و رعایت نکردن قانون تکامل و عواقبش هشدار میدهد و ما دیگه اون دست اندازها رو کمتر تجربه خواهیم کرد .

اگه سختی کشیدن باعث نتیجه گرفتن میشه من دوربرم بی نهایت ادم رو سراغ دارم که بی نهایت سختی کشیدند و سر اخر هیچی به هیچی .

اونهایی که من دیدم و خوندم که موفق شدند اونم به سختی . اونها باورهای مالی مناسبی داشتند اما چون سختی کشیدن رو ارزشمند ومعنوی میدونستند جهان به جای مسیر سرراست از مسیر پرپیچ و خم اونها رو به خواستشون رسوند .

مثلا مردم کشور ما اومدند نزدیک به چند سال درگیری وخونریزی رژیم شاه رو برانداختند واینجوری بها دادند اما دولت سوریه آقای بشار اسد باخونسردی و بدون جنگ کوله بارش رو رو دوشش گذاشت و رفت و حکومت عوض شد .

فرق در چی بود . یکی باجنگ و درگیریو کشتار یکی با سکوت وآرامش .

قرارنیست برای رسیدن به هدفم بهای تقلاکردنها وجنگ کردنها و تحمل سختیها ومشقتها رو بدم .

کافیه نرم روی باورهام کارکنم و به الهامات عمل کنم نتیجه میاد همین میشه بها .

چون من متوجه شدم پاشنه اشیلم تو زندگیم همین کج فهمی از بها بود . وچون ایام 22 بهمن و انقلاب و کشتار بود ذهنم میگفت ببین بها اینه به خواسته برسی .

یا محرم میشه میگه نگاه امام حسین اینهمه سختی کشید .اما عزیز شد

یا ماه رمضان تحمل گرسنگی و درد معده و اینهمه سختی .اما نزدیکی به خدا .

یامیگفتم فلسطبن رونگاه کن الان اینهمه سال داره بها میده ومیجنگه و کشتتار و درگیری و اخرش هیچی .

وچقدر هم رسانه ها میگفتن ارزشمند ومقدس . و راه خدا و امام حسین . وبالاخره پیروز میشن .

چی بگم خاطرات خراب ذهنم تمومی ندارند کلی اش حین نوشتن کامنت به ذهنم اومد .

وچطور تو ذهنم سختیها مقدس شد و ارزشمند و منو آسان کرد برای سختیها.

منم میگم نه . اینطوری نیست

بها همون کار کردن مستمر روی باورها ست و عمل به ایده هایی که در طی مسیر بهمون گفته میشه .. کنارگذاشتن شبکه های اجتماعی وهر آنچه ممکنه باعث لغزش ما در طی مسیر بشه هست .

دخترای دهه 80 ای اونها برای رسیدن به خواستشون زجر نکشیدند اونها نمیتونستند محدودیت رو بپذیرند و هرآنچه بهشون دیکته میشه گوش بدن .اونها باعشق این کار رومیکردند .

اخه مگه میشه پیش پلیس گشت ارشاد بدون روسری راست راست راه بری و شعار بدی .ونترسی وکشتنت هم برات مهم نباشه .

حالا چرا اونها شدن الگو. چون خودم در خانواده ای بزرگ شدم که جرات نداشتیم غیر از چهارچوب تعیین شده قدم بردارم . و الان که اسم بها میاد وسط .

میگم اونها علاقشون به آزادی بود وخوب رسیدن بهش .من علاقه ام چی ؟ آیا من هم اینهمه که نه چون قرار نیست جلوی کسی وایستادم و بجنگم .

من قراره جلوی منطقه امنم بایستم و نه با زور بلکه به نرمی و بااهرم رنج ولذت تغییر مسیر بدم .

البته خدا روشکر خودم احساس میکنم 99 درصد راه رو رفتم و یک درصدش مونده . که دارم روش کار میکنم تا نتیجه دلخواهم بیاد .

هرچه دارم تقلا میکنم و زجر وسختی میکشم یعنی تو مسیر شیطانم ودر مدار پایین تر از منبع هستم . وهرچه کارام به راحتی پیش میره در مسیر الهی هستم و در مدار بالاتری هستم .