مصاحبه با استاد | مفهوم «ایمان + عمل صالح» در مسیر هدف

سلام و درود فراوان به استاد عزیز و گرانقدرم و مریم جانان عزیز و تمامی دوستان گرامی.

مفهوم « ایمان + عمل صالح » در مسیر هدف.

« ایمان » یعنی تسلیم .

تسلیم یعنی پذیرش تمام اتفاقات زندگی.

کسی که پذیرش اتفاقات رو داره یعنی آدم صبوری شده و در نهایت آرامش داره و سعی می‌کنه احساسات بد خودشو کنترل ، و به احساسات بهتری تبدیل کنه.

کسی که تمامی اتفاقات زندگیشو می‌پذیره یعنی به خدا و قوانین جهان اعتماد کرده.

و اما « عمل صالح» :

عمل صالح می‌تونه هر عملی باشه که ما رو به احساس خوب ببره و بسته به چن مورد یا مورد‌هایی نیست .‌ در واقع عمل صالح به بی‌نهایت عمل خوب ، گفته میشه.

که در بهبود شخصیتی ما تاثیر بسزایی داره و منجر به تقویت ایمانمون میشه .

در واقع پل رسیدن به خداوند، اعمال صالحی هستن که انجام میدیم . به میزانی که اعمال صالحمون بیشتر باشه به خداوند نزدیک‌تر و ایمانمون قویتر خواهد شد .

برای داشتن اعمال صالح باید افکار و باورهای مناسبی تو ذهنمون بسازیم .

باورهای قدرتمند کننده‌ای که باعث بشه از پس همه ی مشکلات و مسائل سخت زندگی بر بیاییم.

عمل صالح همونطور که از اسمش مشخصه انجامش حس خوبی به آدم میده و این حس خوبه که باعث میشه اعمال صالحت ادامه‌دار بشه و به خداوند نزدیک‌تر بشیم.

در گذشته وقتی بهمون گفته میشد عمل صالح انجام بدید فکر می‌کردیم کارای سخت سخت باید انجام بدیم تا جزع عمل صالحمون محسوب بشه .

مثلاً مثل خوندن نمازهای واجب ، روزه گرفتن ، قرآن خووندن ، رعایت حجاب ، نیکی به پدر و مادر ، بخشش ، ایثار و فداکاری ،امر به معروف و نهی از منکر ،کمک به نیازمندان و مستحقان و موارد دیگه ….

در اینکه بعضی از این مواردی که گفته شد رو با دل و جون و با حس خوب انجام بدی که عمل صالح خطاب بشه شکی نیست .

اما این اعمال چیزهایی بودن که بهمون گفته میشد و ما انجامش میدادیم ولی الان متوجه شدیم برای هر عمل صالحی ما آزادیم و حق انتخاب داریم که با تشخیص و درک خودمون اعمالی را انجام بدیم که به خاطرش حس خوب بگیریم.

هیچ وقت به این فکر نمی‌کردیم که اگه جایی کسی کمکمون کرده و موضوع و مشکلی رو برامون حل کرده از سمت خداوند بوده و بیشتر سپاسگزار اون شخص بودیم تا خداوند!

معنا و مفهوم شرک رو جور دیگه ای یاد گرفته بودیم.

به آدمهایی که خدا رو قبول نداشتن مشرک می‌گفتیم در حالی که خیلی جاها تو زندگیمون شرک ورزیدیم.

جاهایی که ناامید شدیم . جاهایی که به قدرتش ایمان نداشتیم . جاهایی که اعتبار هر چیزیو به خودمون و یا به دیگران دادیم ، همه و همه شرک محسوب میشد. خب این آگاهی رو امروز پیدا کردیم . متاسفانه در گذشته نگاهمون به این قضیه جالب نبود و ناآگاهانه شرک می‌ورزیدیم.

جاهایی که تابع افکار و باورهای اکثریت بودیم و خیلی وقتا احساس نارضایتی و ناسپاسی از اوضاع زندگیمون داشتیم و حتی جاهایی که تمرکزمون روی کمبودها و محدودیتهایی بود که داشتیم در واقع شرک می‌ورزیدیم .

اینجور وقتا با واژه‌هایی مثل ایمان ، صداقت ، درستکاری و کنترل ذهن و رها کردن و سپردن و احترام به حق و حقوق و اعتقادات دیگران و با خیلی از موضوعات شخصی دیگه بیگانه بودیم .

بعد تعجب می‌کردیم که چرا سلامت نیستیم ؟!!! چرا ثروتمند نمیشیم ؟!!!! چرا دیگران با ما روابط خوبی ندارن ؟!!! چرا خوشبختی رو تجربه نمی‌کنیم ؟!!!

مشکل همه ی ما این بود که همیشه نگاهمون به افکار و باورهای عموم جامعه بود. به چیزهایی که تو فرهنگ و اجتماع باب بود . کمتر به علایق و سلایق و اعتقادات درونی خودمون توجه می‌کردیم . بیشتر طبق اصولی که بهمون تحمیل میشد و یا مورد تایید واقع میشد توجه می‌کردیم و پیش می‌رفتیم.

که طبیعتاً همه ی اینها به خاطر عدم آگاهیمون بوده حالا که آگاهی و درک و فهممون نسبت به قضایا فرق کرده بیشتر طبق اصولی که خودمون دوست داریم پیش میریم. بیشتر به احساسات و عتقادات درونی خودمون توجه می‌کنیم و عمل صالح رو دیگه فقط تو دنیای بیرون نمی‌بینیم . هر چیزیو با عقل منطق خودمون و استدلالهایی که داریم می‌سنجیم‌.

پاکسازی روح و روانمون ، کنترلهای ذهن ، تغییر افکار و باورهامون ، نزدیک شدن و ارتباط بیشتر با خدا گرفتن و طبق قوانین پیش رفتن ،صحبت نکردن از ناخواسته ها ، پیش فرضهای مثبت ، کانون توجه رو سمت زیبایی‌ها بردن ، اعراض کردن از ناخواسته‌ها ، دادن ورودیهای مثبت به ذهن ،توجه و تمرکز به ویژگی‌های مثبت افراد ،باور فراوانی و فزونی نعمتهای خداوند ، سپاسگزاری ،در لحظه زندگی کردن ،بخشیدن اشتباهات خود و اشتباهات دیگران و دور کردن احساس گناه ،عدم وابستگی ، تقویت احساس لیاقت ، بالا بردن عزت نفس و اعتماد به نفس ، تقویت باورهای توحیدی ،حتی باور به قانون تکامل ،همه و همه می‌تونه از اعمال صالحی باشه که در طول روز انجام میتونیم انجام بدیم .

خیلی از کارهای جزئی و عادی در طول روزمره می‌تونه جزع اعمال صالحمون باشه مثل وفای به عهد ، انجام هر کار خوب و قشنگی که به خاطر رضای خدا باشه نه به خاطر جلب توجه !قضاوت نکردن و اخلاق و برخوردهای درستی که به نفع خودمون و هم به نفع دیگران باشه . حتی یه لبخند ساده به دیگری می‌تونه جز عمل صالح باشه.

انجام هر کار درستی که از اعتقادات قلبی به خدا نشات میگیره عمل صالحه .

باورهایی که خالصانه هستن و برای نمایش دادن نیستن میتونن اعمال صالح باشن .

به قول استاد عزیز هر چیزی بهایی داره و بهای ایمان به خدا و انجام عمل صالح می‌تونه کار کردن و وقت گذاشتن روی تغییراتمون باشه .

هیچ کدوم از ما نمی‌تونیم به خودی خود بگیم ما به خدا ایمان داریم و عملکردهای درستی داشته باشیم و ایمان ما به خداوند بزرگ ، ثابت بشه . مگر اینکه هر روز وقت ، برای تمرین و تلاش کردن تو این زمینه داشته باشیم‌.

باید آگاهی‌ها رو بالا برد و شناخت خودمونو نسبت به خداوند بیشتر کنیم تا دستاوردهای بهتری داشته باشیم .

به میزانی که شوق و ذوق و انگیزه و تمایلمون بیشتر باشه به همون میزان انرژی و قدرت برای ادامه ی راه خواهیم داشت.

هرچقدر به این مسیر ادامه بدیم به آرامش بیشتری می‌رسیم و کمتر با موضوعات و مسائلی که ناجالب هستن درگیر میشیم مشکلات و تضادها همیشه هستن اما از اونجایی که نگاهمون تغییر کرده و ایمانمون بیشتر شده و به اون موضوع از زاویه ی بهتری نگاه می‌کنیم راحت تر ازش می‌گذریم.

دیگه هیچ چیزیو غیر ممکن و بزرگ نمی‌بینیم ، همه مسائلمون راحت‌تر حل میشن.

همین نگاه ، همین آرامش و همین احساس خوب یعنی داشتن ایمان به خدای یگانه و انجام عمل صالح !

مقاوم شدن و صبور شدن و تسلیم بودنمون هم جزع عمل صالح محسوب میشه .ب نظرم این اعمال با تکامل بدست میاد ولی وقتی بدستش میاریم ، شیرینی و لذتش طوریه که دیگه اجازه ی ورود اشتباهات و شرک ورزیدن رو بهمون نمیده ..

انشالله که بتونیم اعمال صالح بیشتری انجام بدیم تا ایمان خودمون رو به خداوند ثابت کنیم.

انجام دادن سهم و نقش تو زندگی ، از اعمال صالحی هستش‌ که باید بدونیم چطور انجامش بدیم .تلاش و حرکتی که در این راستا داریم خودش عمل صالح !

هدفمند زندگی کردن هم از اعمال صالح ‌!

دقت کنیم در طول روز چقدر اعمال صالح انجام میدیم و بعد آگاهانه تمرکز بیشتری رو این موارد داشته باشیم تا هر چ بهتر پیش بریم .

استاد جونم مرسی که هستی.

ممنون و سپاس از وجودت.