مصاحبه با استاد | تنها راه تبدیل «آگاهی های خالص» به «باورهای قدرتمند کننده»

سلام استاد .

ان شاالله که همیشه سلامت باشین استاد.

خداروشکر می کنم که با شما آشنا شدم.

استاد خوبم می دونم کامنتارو می خونین، می خوام بگم من جزو اون دسته از افرادی ام که همیشه توی سایت شما خواننده ی خاموش محسوب می شم.

استاد نمی دونم چطور بگم که چقدر خوبه آدم دعای خیر پشت سرش باشه.

چقدر خوبه دستی از دستان خدا باشه برای خیر رسوندن به دیگران.

از خدا ممنونم که من رو وارد این خانواده کرد. خانواده صمیمی عباس منش. حتی تکرار اسمشم برام لذت بخشه..استاد گفتین کامنتا گنجینه ن.

من از اون افرادی ام که با کامنتای دوره ها به خیلی آگاهی ها رسیدم هر چندددددد به پای کلام تاثیر گزار شما نمی رسن اما گنج به هر شکلی گنجه. مهم درونشه. مهم ماهیتشه.

دوره عزت نفس و عشق و مودت رو به شدت احساس نیاز می کردم اما خب شرایط خرید….. اما بعد از خوندن کامنتا و یادداشت کردن نکته ها و بعد ویس کردنشون منو چند پله بالا برد و الآن که دوره عزت نفس رو تازه تهیه کردم احساس می کنم یه موجودی هستم که داره پوست میندازه و جالبه این حس رو همون موقع که کامنتای دوستان رو می خوندمم داشتم.

من با کامنتای اعضای خانواده دارم زندگی می کنم.

دارم نفس می کشم انگار.. روزای اول آشنایی گوشی رو کنار نمی ذاشتم. یادم هست برنامه به این شکل بود: صبحونه مطالعه کامنتا، نماز، ناها، مطالعه کامنتا، نماز ، شام مطالعه کامنتا تا ساعت ۲_۳ نصف شب.

(بخصوص عقل کل و پله پله دوره ها) .

باورم نمی شد همش می گفتم ببین به آب رسیدی و الآن می گم دریاست .

با صحبتای شما توی فایلای رایگانتون گاهی می خندیدم گاهی اشک می ریختم و گاهی مات و مبهوت .

خداروشکر می کنم که همیشه توی دعاهام ازش می خواستم که عاقبتم رو خیر قرار بده و الان به مسیری وارد شدم که از همین الآن همین حس رو دارم.

استاد خدا داره باهام حرف می زنه. چطوریش مهم نیست از راههای متفاوت. گاهی توی قالب حرفای شما، گاهی با کشوندن من به سمت قبرستون متروکه ساعت ۱۲ شب و بعد زمزمه ی اینکه اگه می خوای به من ایمان داشته باشی برو.من هستم و من با قدرت قدم بذارم توی قبرستون و بعد با خدا حرف بزنم بگم با ایمان به تو اومدم همونطور که عباس منش رو فرستادی تا از منطقه به ظاهر امن چادر مسافرتیش بیاد بیرون.

خدا داره با من حرف می زنه، توی قالب قرآن و می گه خداوند به کسانی که بر او توکل می کنند، از جایی که فکر نمی کنند روزی می دهد.

خدا داره با من حرف می زنه. هر لحظه توی قالب کامنتای دوستانم از خانواده صمیمیم. حتی دوست دارم عکس دفترایی که از نکته ها پر کردم رو بفرستم تا نشون بدم حرفای شما چقدر می تونه موثر باشه.

چقدر می تونه آرامش بخش باشه.

من به خودم قول دادم دوره های شمارو تهیه کنم.

از کامنتای هدف گذاری، از فایل رایگان عید برای خودم هدف گذاشتم که برخی دوره هاتونو به دست بیارم و الآن برگه برنده دارم. خدا برام همه چیز شد.

رفتم سفر دلم تنگ بود، از کامنتای دوره جهانبینی شما گفتم سفر من هم باید مثل یه جهان بینی توحیدی باشه.

آخه چی بگم الآن وقتی احساس توی قالب کلمات نمی گنجه.

چی بگم وقتی لحظه به لحظه زندگیم رو دارم نتیجه می بینم و مجال گفتن نیست.

از شغلم بگم که با فایل شما و یا علی گفتن و دست به کار شدن شروع شد و سه روزه به کار بهتر هدایت شدم؟!

از آرامشم بگم که برای با خدا حرف زدن محتاج آسمون بودم و وقتی حیاط خونه از من گرفته شد گفتم خدا بزرگه، خدا منو با شما آشنا کرد تا بهم بفهمونه خدا فقط توی آسمونا نیست. الآن برای با خدا حرف زدن مهم نیست من کجام مهم اینه خدا کنارمه از رگ گردنم نزدیکتر.

حرف زیاد هست برای گفتن. حرفایی که اشک شوق به چشمم میاره. حرفایی که با وجود شما که دستی از دستان خدا توی زندگی من بودین رنگ و بوی خدا گرفته و من هنووووووز اول راهم.

پایدار باشید استاد عزیز.

پایدار و پیروز و سعادتمند باشید خانواده ی من.

خداروشکر می کنم که توی جمع شما هستم و هستیم تا هستیم.

در پناه حق