مصاحبه با استاد | تنها راه تبدیل «آگاهی های خالص» به «باورهای قدرتمند کننده»

سلام استاد عزیزم خداقوت و دمتون گرم.

همچنین سلام خدمت مریم عزیزم

و همه دوستان هم فرکانسیم.

من همینجوری زدم رو این فایل و نشستم گوش دادن

چقدر آگاهی های ناب و چقدر عالی.

من وقتی فایل هارو گوش میدم طوری گوش میدم که انگار فقط واسه من دارین میگین یعنی انگار خدا داره جواب های منو از زبان شما به من میگه واقعا همینه هر سوالی دارم و میپرسم هدایت میشم به فایلی و جوابمو میگیرم.

بعداز گوش دادن به این فایل به خودم میگم ما آدما چقدر عجولیم و دوس داریم ببینیم آخرش چی میشه انگار که فیلم ببینیم و منتظر باشیم آخرش چی میشه ولی این فایل ها ب نظرم اول و آخر نداره به قول شما این فایل ها داره اصل را به ما میگه قانون را به ما میگه اینکه جهان به چه شکلی داره کار میکنه چقدر زیبا و عالی گفتین استاد:قوانین جهان ثابته و تغییر نمی‌کند این درک ما از قوانین است که تغییر میکند،واقعا و دقیقا همینه،هر چقدر بیشتر این مطالب را می‌شنوم تازه یه چیزی را میفهمم شاید قبلا شنیده باشمش ولی درکش نکردم یعنی نفهمیدمش مثل این میمونه که استاد قبلا در مورد یه موضوع تو کلاس صحبت کرده باشه شاید شنیده باشیم ولی درکش نکردیم یا به نوعی موضوع را نگرفتیم.در مورد این فایل ها تا وقتی که در مدارش قرار نگیریم آگاهی ها را دریافت نمی‌کنیم.همین “تکرار اصل” خودش یک نکته مهمی هستش که اگر همین را به تنهایی درک کنیم و مدام تکرار کنیم که این من هستم که شرایط زندگیم را خلق میکنم و همین یه اصل را با تمام وجود بپذیرم تمومه و من به معنای واقعی بهشت را میبینم چقدر این مثال دیوار سیمانی برام جذاب و قابل فهم بود و همین پذیرش این اصل بزرگ یعنی خالق بودن خودمان و غیر موثر بودن عوامل بیرونی خیلی باید تکرار شه انقدر باید تکرار شن که دیوار سیمانی (ترمزهای ذهنی)رنگ تیره روشن شه حالا این رنگ های سفید که باید هی تکرار شن که آن دیوار تیره قبلی ما روشن شه و بعدشم باید انقدر تکرار شه که یه وقت به دلایل مختلف مثل قرار گرفتن در شرایط مختلف نورو و باران و غیره که تو زندگی ماها میشه بر خورد با تضادها یعنی برخورد با ناخواسته هامون اون سیاهی نزنه بیرون،مهم ترین رنگ سفیدی به نظرم اول پذیرش این اصله که من هستم که خلق میکنم بعد که پذیرفتم حالا با شکر گزاری و توجه به دارایی هایی که دارم و کنترل آگاهانه مرکز توجهم و جهت دهی آگاهانه مرکز توجهم به سمت خواسته ها،بالا بردن احساس لیاقت و پذیرش باور لیاقت و توجه نکردن به چه جوری و از کجا چون از کجا و چه جوری ربطی به من نداره چون درکم از قدرت خداوند و ابزارهاش کمه،فقط توجه کنم که سمت خودمو خوب انجام دهم یعنی کانون توجهم را آگاهانه کنترل کنم و پذیرش این اصل که من هر نگاهی نسبت به جهان داشته باشم جهان مثل یک آینه فقط نگاه منو بهم نشان می‌دهد پس چقدر خوبه که نگاهم را خوب کنم و سخت نگیرم و همیشه مثل استاد بگم حتما راه حل ساده تری هست و پذیرش این اصل که ما اومدیم که لذت را تو این دنیا تجربه کنیم اگه شرایط سخته این ماییم که داریم خلاف مسیر یعنی خلاف قوانین جهان حرکت می‌کنیم عمل کردن به قوانین یعنی مثل شما استاد با آموزه ها زندگی کنم و فقط در حد حرف زیبا و فانتزی و برا یه ساعت حالمو خوب کنه نگاه نکنم و مدام بودن در مسیر نگم من دیگه بلدم و درگیر روزمرگی ها شم که اگه درگیر روزمرگی ها بشم این یعنی اصلا من قانون را درک نکردم که درگیر روزمره شدم و باز فراموش کردم چون قانون داره میگه هر لحظه داری خلق میکنی پس یعنی قوانین را بفهمم ولی عمل نکنم و فقط فهمیدن قوانین معجزه نمیکنه بلکه پذیرش این اصل که من هر لحظه با فرکانسم اتفاقات بعدی زندگیم را خلق میکنم یعنی مراقب بودن آگاهانه که توجه ما سمت نا خواسته ها نره و احساسمان بد نشه ولی وقتی درگیر روز مرگی ها میشیم و ورودی ها را کنترل نمی‌کنیم چون با تمام وجود درک نکردیم و آن دیوار تیره زده بیرون و دوباره باید روشنش کنیم و حواسمون باشه که هی باید روشن تر شه چون زیرساز قویه و سفیدا فقط پوشش هستن اگر مراقب نباشیم سریع میزنه بیرون.خیلی از شنیدن این فایل لذت بردم و خواستم یه ردپایی از خودم بذارم که بعدا باز برا خودم تکرار بشه و یادآوری شه. باید انقدر گوش بدم،بنویسم تا به درک این اصل برسم.

امیدوارم قوانین را با تک تک سلولهامون درک کنیم و عمل کنیم.

آرزوی موفقیت برای تک تک دوستان عزیزم و آرزوی خوشبختی فراوان برا خانواده بزرگ عباس منش.