مصاحبه با استاد | تنها راه تبدیل «آگاهی های خالص» به «باورهای قدرتمند کننده» - صفحه 12 (به ترتیب امتیاز)

سلام سید سلام دوستان عزیز ….

اینقدر از خوشحالی گریه کردم که ترسیدم نصفه شب همسایه ام بیدار شه و اعتراض کنه ،

میدونید چرا ؟ چون این دفعه قبل نوشتن کامنت واقعا فهمیدم که استاد چی میگه که هیچ ایده ای ندارم و فقط میام پشت دوربین و گفته میشود و میگویم …

منم دیشب هیچ ایده ای نداشتم فقط بهم گفت کاری بکن ، منم گوش کردم با تمام وجود ، اولش اومدم یه فایل از خودم ضبط کنم که احساس خودمو در اون لحظه بیان کنم بعداً به قول استاد که میگه بارها فایل ضبط کردم ولی روی سایت نزاشتم وَ میگه که انگار یه جوری هست که با درونم جور درنمیاد منم دیشب همون حس و داشتم یهویی بهم الهام کرد که گوشی رو بردار اگه دقت کرده باشید اولین کامنتی هست که حتی اینقدر غرق بودم ( سلام ) هم نکردم به شما و بچه ها فقط تند تند اون حس میگفت من میگویم تو بنویس !!!

الله اکبر ، الان تازه دارم میفهمم که سید تو داری چجوری هدایت میشی چجوری داری زندگی میکنی ؟ چقدر این لحظه شیرینه وقتی از عمق وجود اعتماد میکنی به رب بعدش جوابشو میگیری الان تازه دارم حس میکنم که جنس حرفهات چی هستش ! میدونی چرا یکسره دارم اشک شوق میریزم و زار و زار گریه میکنم ؟ چون من اینجوری حس میکنم و باور دارم که خدای مهربان خدای بی انتها توسط لایک تو ، بهم لایک داد گفت آفرین اسی جون آفرین بالاخره بعد از سه سال تلاش شبانه روزی تلاشی بهمراه عشق با اون همه تضادِ از دست دادن مال و اموال اعتبار و زن و بچه بهم اعتماد کردی و ناامید نشدی و از امتحان ما سربلند بیرون اومدی ، الان اون لحظه ای که خداوند تو قرآن میگه که استاد تو جلسه قرآنی گفتن ، ( ای پیامبر بشارت بده به صابرین و مژدگانی دریافت کن که ثروت عظیمی برایشان در راه است ، ثروت نه اینکه پول بلکه از همه لحاظ ) آخه این لحظه و این جواب گرفتن از الله رو با چقدر پول و مال و منال میشه عوض کرد؟ چرا باید من همیشه شبها بیدار میموندم تا صبح تلاش میکردم یا میرفتم میدون بار می آوردم ولی امشب اولین شبی بود که زود اومدم خونه بدون شام و کمی سپاسگزاری زبانی خوابیدم ، چرا باید ساعت چهار صبح بیدارم کنه بهم بگه پاشو الان غذا بخور از زندگیت لذت ببر من دارم مهر تائیدمو توسط دستی از دستان مهربانم برات میفرستم که خیلی خیلی خوشحال بشی ! ده دقیقه قبل دیدن لایک اومدم تو سایت دیدم حتی پیامم تائید هم نشده این دفعه برای اولین بار خودم به خودم رای دادم ، قبلا هم اینکار و کرده بودم ولی اینبار یه جوری دیگه حرفامو تائید کردم …

از اون موقعی که از سایت رفتم بیرون تا قبل از اومدن یکسره داشتم از خدای مهربان تشکر و سپاسگزاری میکردم بخاطر نعمتهام به خاطرِ کارِ خوبی که دارم بخاطرِ اینکه تو اواخر اسفند بدجور مریض شدم که حتی فکر کردیم همین ویروس جدیده هست ، چرا تشکر کردم ؟ چون الان فهمیدم که اون موقع مریض شدم که نتونم خونه رو شب عید فسخ کنه تا برام به وقتش یه خونه بهتر تهیه کنه بعدش برم از اینجا ، تشکر کردم ازش بخاطر اینکه اون روزها باید پول خدمت سربازی رو میدادم رفتم عشرت آباد گفتن تا ۳۰ فروردین مهلت دادیم دوباره تماس گرفتیم گفتن فعلا تا اطلاع ثانوی همه چی بهم خورده بازم وقت برای پرداختش داری اینا همش نعمته ، چرا باید همون روزی که بنگاه قولنامه این خونه ای که توش نشستمو انجام بده همون روز من به شدت مریض بشم و بنگاهیها جفتشون بیان ببینن و چیزی نگن برن ! و هزاران نعمت دیگه که همینجوری داشتم از اعماق وجود شکر میکردم ، یهویی دوباره این ندا اومد ( اگر بندگان من درباره من از تو پرسیدن بگو من نزدیکم !) میخواستم برم تو سایت نشانه ام را واضح کن رو ببینم دوباره بهم گفت نه نمیخواد اونجا بری فعلا برو جلسه قرآنی قدم اول و گوش کن ، همینکه دست به گوشی شدم دیدم پاسخ به دیدگاه و لایک گرفتم از استاد ،

حالا یه چیزی میگم کاش بیشتر خودمو دیشب مورد اعتماد خداوند قرار میدادم کاش !

بخدا قسم میدونستم ۱۰۰ در ۱۰۰ لایک میگیرم ولی اون نجواهه کارِ خودش کرد گفت نکنه نگیری ضایع بشی ولی خیالم جمع بود به طوریکه صبح عزیزه دلم اومد با انرژی تموم بهش گفتم دیشب کامنت گذاشتم چه کامنتی ! حتما لایک میگیرم این و گفتم و بیخیال شدم و الان میفهمم رسیدن به خواسته ها اولش تجسم میخواد بعدش قانون رهایی ، چون قبلا خیلی زور میزدم که لایک بگیرم همش به خودم میگفتم مگه این دوستان چی میگن که استاد بهشون لایک میده ؟ مدتی بود که دیگه بیخیال شده بودم از اینکه حتما باید تایید شم گفتم تو روی خودت کار کن اتفاقات به خودی خود رخ میده ،

ولی باور کنید هیچ لحظه ای تو زندگیم منظورم کار کردن روی خودم تو این سه سال ، شیرینتر از این لحظه نبود که قهمیدم اعتماد به رب چیه ؟ که دیشب بهم گفت وَ من نوشتم و امشبم این موقع صبح بیدارم کرد گفت برو جوابتو فیزیکی برات فرستادم …

یه جوری این لایک مهر تایید زدن به ادامه دادن و ادامه دادن و ادامه دادن این مسیر لذت بخش انگار مُزد تلاشمو گرفتم انگار ایمان و باورم خیلی خیلی قویتر از گذشته شد که بهم میگه تو برو ، ما هستیم …

دیگه همه چی قطع شد هیچی گفته نمیشه که بگم اگرم بگم از روی نجواها هست که مسیر رو برام سخت میکنه …

سید جان ازت تشکر میکنم بخاطر اینکه وقت گذاشتی کامنتو خودی و دستی شدی از دستان خداوند که اولین لایک زندگیمو از دست چه کسی بگیرم ؟ اونیکه خودش از طرف الله یکتا لایک گرفته …

خیلی خوشحالم خیلی …

راستی به این باورم رسیدم الان که قبل از اومدم بار دوم امشب به سایت هی بلند بلند با خودم تکرار میکردم که اسماعیل وقتی داری لذت میبری و احساست بهتر شده داری اتفاقات بهتری خلق میکنی ، به نتیجه هم رسیدم یعنی خداوند آنی جواب داد به وسیله انگشت مبارکت که گذاشتی رو دکمه لایک….

خدا رو شکر خیلی حالم خوبه خیلییییییییی ..‌‌…

الهی شکر …

از همه شما عزیزانی که این کامنتو میخونید متشکرم ، چون با خوندتون انگیزه میگیرم و مسیر رو راحتتر میرم جلو …

تا درودی دیگر بدروددددددد