مصاحبه با استاد | تنها راه تبدیل «آگاهی های خالص» به «باورهای قدرتمند کننده» - صفحه 35

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

سلام به استادعزیزم وسلام به مریم بانوی مهربان

وسلام به تک تک دوستانم

روز چهل ویکم،روزشمار توانایی تشخیص اصل از فرع

همین الان که داشتم برای چهل ویکمین بار تایپش میکردم، (( روزشمارتوانایی تشخیص اصل از فرع))

متوجه شدم من هنوز خیلی مونده تا بتونم به درک واقعی اصل از فرع برسم، چون توی عملکردم دارم می بینم که باوجود اینکه میدونم اصل چیه، ولی خیلی جاها باز فرعیات برام مهمتر میشه..

چیزهایی مثل حرف مردم، تایید شدن از طرف دیگران، یا اینکه دیگران چطور منو قضاوت میکنن، یا سرزنش کردن خودم بابت گذشته ای که دیگه محو شد دیگه بهش دسترسی ندارم ونمی تونم اصلاح یا بازسازیش کنم،یا مثلا با اینکه میدونم خودم مسئول صد درصد اتفاقات زندگیم هستم گاهی فراموشش میکنم و یه حرفی یه موضوعی یه فیلم یا اتفاقی باعث میشه که عوامل بیرونی رو تاثیرگذار توی روند زندگیم واتفاقات زندگیم بدونم…

خب خیلی فرقه بین درک وفهمیدن عمقی اصل از فرع تا اینکه فقط بتونی بشناسیش…

خیلی فرقه که بتونی اصل از فرع رو تشخیص بدی تا اینکه بخوای اصل رو توی اموراتت مد نظر قرار بدی و طبق همون اصل( یعنی یکتاپرستی وتکیه بر رب) یعنی با ایمان واعتقاد واعتماد داشتن به همون ربی که میدونی صاحب اختیارت هست وقدرت تنها در دستان خودش هست قدم برداری، حتی فکر کنی یا حرف بزنی…

خیلی فرقه بین اینکه برای انجام هر کاری توکل بر ربت کنی و تکیه بر توانایی واستعداد وعشق و شور وانگیزه ای که در وجودت قرار داده تا زندگیتو به بهترین شکل با هوشیاری وآگاهی( عقل ومنطق) بسازی یا اینکه بار به هرجهت باشی..

اینکه گاهی بر قدرت خودت تکیه کنی، گاهی که خسته وشکسته شدی بهش روی بیاری، یا اینکه اصلا قدرت رو از خدا واز خودت بگیری و یه جاهایی اون قدرت رو باز بدی دست دیگری، دست کسی مثل کارفرما و رئیس و رهبر و اوضاع اقتصادی، اوضاع سیاسی و یا حتی به دست اونکه بهش وابسته ودل بسته هستی و احساساتت در موردش تصمیم میگیرند ونه عقل ومنطقت ونه اونچه که اصل هست!!!

خدارو صدهزار مرتبه شکر امروز در جایگاهی هستم که حداقل اینها رو میفهمم، این دو رو تا حد زیادی از هم تمیز وتشخیص میدم ، سریع مچ خودم رو میگیرم و تا فرمون میره سمت جاده خاکی میام دوباره تومسیر واجازه نمیدم که انحراف از مسیر، منو ببره سمت گمراهی وبیراهه و خسارتهای جبران ناپذیر…

خدارو شکر که از خواب غفلت بیدار شدم، اینکه میگم خواب واقعا خواب بودم فقط یه جسم بودم مثل یه ربات که داشتم زندگی میکردم مثلا…

همیشه حس میکردم گیج وگنگ هستم…

الانه که دارم رو خودم کار میکنم و لذت هوشیاری وبیداری وآگاهی رو چشیدم می فهمم که چقدر خوابم عمیق بوده وسالهای سال یه جسم متحرک بودم…

چون قدرت رو داده بودم به هرکه غیر خدا والبته خیلی جاها به غیر خودم…

مثل مترسکی بودم که منو کاشته بودن سر باغ وشالیزار، دقیقا همچین حسی داشتم، ولی از وقتی برام روشن شد که همه چیز زندگیم رو خودم دارم میسازم وقدرتش رو هم دارم اونم شریکی با خدای خودم، نه تنها دیگه مترسک سر جالیز نیستم بلکه حس میکنم پرنده ای رها هستم که به هرجا که دلم بخواد می تونم پرواز کنم…

ولی به قول شما استاد قشنگم باید وحتما همیشه سعی کنم خودم رو توی این مدار حفظ کنم ..

اون باورهای سیاه وسنگی وسیمانی که سالها تمام وجود منو گرفته رو فقط می تونم با این باورهای سفید و رنگی رنگی وزیبا بپوشونم و هربار یه لایه از باورهای درست و زیبا رو بکشم رو اون باورهای سیاه وسنگی وزشت که دیگه اثری ازشون نمونه..

واین کار باید هر بار تکرار بشه همیشه وهر روز وهرساعت…

چون هموت فرعیات، همون عوامل بیرونی، همون تاثیر جامعه و افراد نزدیک ورسانه ها و فیلمها ….

زشتن سیاهن سنگی وسختن، باید حواسم باشه که باز نیان بشینن روی باورهای رنگی رنگی و سفید و زیبایی که برای خودم ساختم…

چطور؟؟

با بودن توی این سایت، دیدن وشنیدن بل تکرار فایلهای دانلودی و دوره ها و عملکرد داشتن نسبت به اونچه که از شما اموختم و می آموزم…

گذاشتن دیدگاه خوندن دیدگاههای دوستان و پاسخ به دیدگاهاشون، خوندن مقاله های سایت و تمرین وتکرار همیشگی اونچه که آموختم وپیدا کردن نمونه ومثالهایی مثل شاهده عینی از زندگیم تا بتونم رد پای قانون رو اصل رو تشخیص بدم و درکش کنم و توی زندگیم ازش استفاده کنم…

خوندن قرآن خیلی بهم کمک میکنه که همیشه یادم بمونه کی هستم برای چی اومدم به این دنیا و چطور می تونم در این دنیا طعم سعادت رو بچشم واینکه یادم باشه قرار از اینجا برم ویه روزی همه ی این زندگی وجسم من ناپدید میشه وجایی دیگه قراره که من ادامه داشته باشم وابدی باشم، آیا میخوام اونجا هم سعادت رو تجربه کنم؟

سالها قبل که شنیده بودم امام علی گفتن جوری زندگی کن که انگار همین امروز زندگیت قراره تموم بشه وبازهم طوری زندگی کن که انگارقراره سالها زندگی کنی، یه همچین چیزی…

اونموقعه نمی تونستم این جمله رو درک کنم برام مفهموی نداشت اما بعد درک قوانین جهان هستی تونستم برای خودم معنیش کنم وتوی زندگیم پیادش کنم..

هرجا حس ترس وطمع وعجله ودودلی و حس کمبود وحسهای بد میاد سراغم که بخوام عجولانه کاریو انجام بدم باترس و اضطراب به خودم میگم اخه برای چی؟ دنبال چی هستی؟ مگه میدونیکه یه لحظه دیگه زنده هستی که انقدر داری خودت رو به آب وآتیش میزنی؟ به چه قیمتی میخوای به اهدافت برسی؟ به قیمت از دست دادن سلامتی و آبرد وعزت و ایمانت؟

باز اونجاها که میخوام بی خیال همه چیز بشم وباری به هرجهت زندگی کنم میگم یادت باشه که تو برای هدفی اومدی تواین دنیا وباید طبق یه سری اصول درست زندگیتو بنا کنی که هم خیر دنیا وهم خیر آخرت رو برات داشته باشه پس نترس وغمگین نباش برای اونچه که رفته یا از دستش دادی دوباره بهتر وبیشترش رو بدست میاری جهان پراز فراوانی هست پس تلاش کن برای اینکه خودت رو به سعادتمندی نزدیک کنی….

باید یادبگیرم که در لحظه زندگی کنم، باید همیشه به یاد داشته باشم…

وبرای اینکه یادم نره باید اینجا باشم توی این سایت هیچ راه دیگه ای نداره…

چون عوامل بیرونی قوی تر از اون هستند که وقتی اینجا نباشم وقتی اون بیرون باشم با همون باورها با همون آدمها وبتونم سعادتمندی رو آرامش و عشق رو یکتاپرستی رو ایمان به رب رو وثروت حلال وپاک وآماده ی جاری وساری در زندگیمو تجربه کنم…

باید توی این مسیر باشم تا روزیکه یا در همین مسیر هدایت بشم به سمت روشن بینی بیشتر یا اینکه خداوند مسیر روشنتری رو برام قرار بده…

استادقشنگم خیر دنیا وآخرت نسیبتون باشه که عاشقانه واز روی مهر، اصل واساس قوانین جهان هستی، فکر خدا رو با ما همیشه به اشتراک میذارید تا ماهم تجربه کنیم خیر وخوشی رو