مصاحبه با استاد | اجرای مفهوم «هم فرکانس شدن با خواسته»

به نام خدای آسانی ها

وقتی داستانِ این هدایتِ شگفت انگیز رو برای خودم یادآوری کردم، فقط می‌تونستم لبخند بزنم بابت اینهمه همزمانی و هدایتِ بی نظیر.

چند روزی هست که من تمرکزی دارم روی خودم کار می‌کنم و بیشترین تلاشم اینه که بتونم حال خوبم رو « پایدار » نگه دارم. و کلا چند روزه که خیلی دارم به قدمِ بعدی که باید بردارم فکر می‌کنم. داشتم فکر می‌کردم من الان تو این برهه از زندگیم خواسته‌م اینه که دانشگاه قبول بشم. چون هم در مسیر علاقمه، هم باعث رشدمه، هم حالم باهاش خوبه، هم مسیریه که میدونم الان باید واردش بشم. من دارم رشته‌ی انسانی میخونم اما هدایت شدم به اینکه کنکور هنر بدم و الان که در مسیر تحصیلم، دارم یه سری کارهای دیگه هم انجام میدم. دیروز یهو یاد حرف هفته‌ی قبل خواهرم افتادم که داشتیم باهم حرف می‌زدیم و گفت : حدیث به نظرت اگه تمرکز نصف بشه، نتیجه چی میشه!؟ گفتم چی میشه!؟ گفت صفر میشه. دیروز یهو یادش افتادم و با خودم گفتم خب حدیث تو الان چی میخوای!؟ و جوابم قطعا موفقیت تو کنکور بود. و بعد از خودم پرسیدم کارهای متفرقه ای که الان داری انجام میدی ریشه‌ی باوریش چیه!؟ یکی از اون کارها تلاش نصفه و نیمه و بی هدفِ تولید محتوا بود که دیدم ریشه‌ش اینه که من فکر می‌کردم با تولید محتوا خیلی راحت تر میشه پول ساخت و از مسیر علاقه کمتر میشه‌. و با خودم گفتم خب الان ریشه‌ی این باور رو ببین. داری ذهنت رو شلوغ میکنی با انجام این کار و طبیعتا نتیجه‌ی کنکورت اون طور که باید نمیشه چون تمرکز هرچقدر پراکنده تر، نتیجه ضعیف تر. و همون دیروز به خدا گفتم خدایا، من نمیدونم، من نادانم، تو هدایتم کن. تو منو به سمت مسیری هدایت کن که میدونی خیر من توشه. و بعد رهاش کردم. دوباره پرداختم به کار کردن روی خودم و درسام. امشب یه حسی بهم گفت به آبجیم زنگ بزنم باهاش حرف بزنم. چون حدود دو هفته‌ست که هر دوی ما داریم روی خودمون کار می‌کنیم و من دارم می‌بینم که هیچ ارتباطی با هیچکس به جز آبجیم ندارم و فکر می‌کنم اون هم همینطور چون کاملا مشخصه که روی مدار همیم. زنگ زدم به آبجیم با ذوق گفتم آبجی، فصل اول کتاب رویاهایی که رویا نیستند استاد رو خریدم. و شروع کردیم به حرف زدن درموردش. گفتم استاد خیلی ملموس توش حرف میزنن؛ درمورد وضوح خواسته ها؛ اینکه خودت باید کاملا بدونی که چی میخوای. و مسیر هم فرکانس شدن با خواسته. آبجیم یهو با تعجب گفت حدییییث؛ فایلی که من امروز از استاد گوش دادم هم دقیقا درمورد همین بود. گفتم چی بود!؟ و گفت وقتی داشتم گوشش میدادم همش یاد تو می‌افتادم. گفت برو فایل شونزدهم مهاجرت به مدار بالاتر رو ببین. گفتم باشه و قطع کردیم. گذشت و من رفتم درس خوندم و شام خوردم و … الان که میخواستم بخوابم، ندای درونم گفت حدیث برو تو سایت. میخواستم کامنت های فصل اول کتاب رویاها رو بخونم اما حسم گفت برو سراغ فایل های مهاجرت به مدار بالاتر. اومدم رو فایل شونزده و دقیقاِ دقیقاِ دقیقا همون چیزهایی رو شنیدم که باید می‌شنیدم.

متوقف کردن یه سری از کارها برای رسیدن به خواستت واجب تر از انجام یه سری کارهاست. خدای من! جوابمو گرفتم. همین الان جوابمو گرفتم.

چون من میدونم که باورهام درمورد کنکور خییییییلی درسته. انقدرررررر حس خوبی به کنکور دارم که عملا هییییچ کسی رو در رقابت با خودم حس نمی‌کنم. کنکور رو مزرعه‌ی سبز بزرگی می‌بینم که فقط من توش ایستادم و چشمام رو بستم و دارم از نوازش باد و صدای چشمه لذت می‌برم. خدا با نشون دادن این فایل بهم گفت حدیث هر چیزی بهایی داره. بهای قبول شدن در کنکور درس خوندنه. و طبیعتا هرچقدر که تمرکز بیشتر باشه، نتیجه قوی تره. خدا بهم گفت یه سری کارها رو متوقف کن. تو با مسیر علایقت به هرچی که بخوای میرسی. به ثروت، حال خوب، سلامتی، جایگاه خوب، صلح با خودت و هر چیزی که بخوای. خدا بهم گفت که باید ذهنت رو مرتب کنی. باید با حال خوب و ذهن آروم درس بخونی.

خدایا شکرت که انقدر نرم و تمیز و راحت هدایتم می‌کنی!

خدایا شکرت که پاسخ میدی به خواسته هام.

خدایا شکرت که مسیر علایقم رو بهم نشون میدی.

خدایا شکرت.

عاشقتم خدا، عاشقتم حدیث.

خدایا شکرت که تو خدای منی و من بنده‌ی تو ام.