سوالات:
- چه زمانی فهمیدید “کار کردن روی باورهای توحیدی”، می تواند سرعت موفقیت را بیش از هر عامل دیگر افزایش دهد؟
- آیا مهاجرت به آمریکا از همان اول هدف واضح شما بود یا به تدریج این هدف برای شما واضح شد و به سمت آن هدایت شدید؟ چه قدم هایی برای تحقق این هدف برداشتید؟
- برای مهاجرت به یک مکان بهتر، چه باورهایی ساخته اید؟
- شما برای حرکت در مسیر خواسته، چگونه به خودتان انگیزه می دهید؟
- آیا جمله تاکیدی خاصی وجود دارد که با تکرار آن بتوان به یک خواسته خاص رسید؟
- آیا راهی وجود دارد که به سرعت باورها را تغییر داد؟
سرفصل آگاهی های این قسمت شامل:
- توحید (فقط روی خداوند حساب کردن و قدرت را به او دادن)، سرعت موفقیت را به سرعت بالا می برد چون در این حالت فکری، از نظر فرکانسی نه تنها خلاق ترین فرکانس ها را به جهان ارسال می کنی بلکه درباره خواسته خود، کمترین مقاومت، کمترین ترمز و بیشترین اطمینان قلبی را داری.
- سرراست ترین و روان ترین مسیر رسیدن به خواسته، مسیری است که بر قانون تکامل منطبق است؛
- رعایت قانون تکامل نه تنها مسیر را لذت بخش می کند بلکه نتایج را نیز پایدار می کند
- اگر فرایند تکاملی رسیدن به خواسته را طی کنی، نه تنها به آن خواسته می رسی، بلکه مسیر هم برایت لذت بخش است
- تغییر باورها،یک فرایند پیوسته از کنترل ورودی های ذهن است که آرام آرام عادت های سازنده ای در شما می سازد و آن عادت های سازنده، مانع برگشتن شما به مسیر قبلی می شوند؛
- هیچ تکنیکی وجود ندارد که بتوان به عنوان میانبری برای دور زدن فرایند تکاملی تغییر باورها، از آن استفاده کرد؛
می توانید درباره تجربه های شخصی خود بنویسید که با “تمرکز بر باورهای توحیدی” و “رعایت قانون تکامل”، هم از مسیر لذت برده‌اید و هم نتیجه پایدارتری گرفته‌اید.
منتظر خواندن تجربیات تاثیرگذارتان هستیم
منابع کامل درباره نکات کلیدی این قسمت:
دوره 12 قدم:، دوره ای است که آموزش های تک تک قدم ها و جلسات آن، بر مبنای “درک و اجرای قانون تکامل”، طراحی شده است.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری مصاحبه با استاد | مهاجرت از مدار فعلی به مدار بالاتر162MB22 دقیقه
- فایل صوتی مصاحبه با استاد | مهاجرت از مدار فعلی به مدار بالاتر21MB22 دقیقه
سلام به همه دوستان گروه صمیمی عباسمنش آقای عباسمنش من کاملا سه تا مصاحبه ای که با ماداشتید رو گوش کردم حدود بهمن ماه 96 بود که با شما وگروهتون آشنا شدم که واقعا یکی از الطاف بزرگ خداوند در زندگیم بود وخیلی ازش سپاسگزارم ولی یه سوالی یعنی همون نجوای منفی من رو اذیت میکنه تا میام با همه وجودم تو عشق خداوند غرق بشم سریع اون نجوا میاد ومیگه پاشو خودتو جمع کن مگه خدا نوکر توست اون به تو عقل داده هوش داده به تو اختیار داده مثلا اگه بخوام واضح تر توضیح بدم برای یه کاری میخوام با یه نفری شروع کنم به عنوان مثال شروع شراکت کاری خوب تا حد امکان همه جوانب رو هم بررسی کردم ولی واقعا عقلم تا یه جایی راهنمایی میکنه بعدش دیگه میگم خدایا تو کمکم کن من دیگه نمیدونم چیکار کنم تو خودت راه درست تر رو به من نشون بده اگه صلاح من نباشه تو راه درست رو به من نشون بده بعد یه هویی اون نجوابده میاد میگه یعنی چی تو چرا همه چی رو گردن خدا میندازی خودت باید تصمیم بگیری تو خدارو جانشین عقلت کردی ومجبور میشم سریع خودم رو جمع کنم این تناقض خیلی اذیتم میکنه از یه طرف میگم ما همه یکی هستیم روح خدا در جسم ما دمیده شده وما جزئی از خدا هستیم از طرف دیگه میگم خوب من که روح الهی هستم پس باید بتونم درست ترین وکاملترین تصمیم رو بگیرم واینجا میمونم که واقعا راه درست کدومه درآخر به یه جایی میرسم که انگار خدا مارو آفریده وهدف آفرینشش این بوده که فقط اینو به جهانیان نشون بده که مابدون اون هیچیم واقرار به بندگی وضعف خودمون در مقابلش بکنیم ودرواقع هدف از آفرینش انسان این بوده ممنون میشم که شما هم نظرتونو اعلام کنید