مصاحبه با استاد | مهاجرت از مدار فعلی به مدار بالاتر

بنام خداوند بخشنده و مهربان

سلام به اساتید عزیزم

استاد بعد از پروژه ی گام به گام که هوز فرصت پیدا نکردم کار کنم روش کار کنم و عملیش کنم، حدودا دو یا سه روز پیش بود که فایل های صوتی داشتم گوش میدادم، فایل های رایگان شما، یک دفعه این ایده اومد توی ذهنم که بیام فایل های مصاحبه با استاد رو که داشتم فایل صوتیش رو گوش میدادم رو به سبک پروژه ی گام به گام انجام بدم. خلاصه در حد یه فکر اومد توی ذهنم و رفت. امروز اومدم یه فایل یه سر زدم دیدم به به، دقیقا همون ایده ای که خداوند مهربان بهم گفته بود برای کار کردن مسرانه تر و مستمرتر و محکم تر روی خودم، شروع شده. بدون اینکه هیچ کانکشن یا ایده ای بین ما رد و بدل شده باشه و این خداوند مهربانه که هر لحظه ایده ها رو میگه و هر کی که عملگرا تر باشه برای ایده ها، قطعا موفق تر و نتایج بیشتری خواهد گرفت.

خلاصه جونم براتون بگه، اجازه بدید بریم سراغ اصل مطلب و نکات ارزشمند و گرانبهای این اگاهی ها رو مکتوب کنیم و مدارمون رو بهبود بدیم که انشاالله خدا هدایتمون کنه به مدارها و ناعمات بالاتر. خدایا بهتنها تورا میپرستم و تنها از تو یاری میجویم(ای کاش همیشه که اینو میگم نجواهای ذهنم آروم بشه، انشاالله کم کم).

1- دوری از حواشی و فرعیات و هر چیزی که باعث میشه از اصل موضوع دور بشیم و فقط بچسبیم به اصل مطلب و اصل موضوع رو کار کنیم. سوال ها و نسخه هایی که دیگران تجویز کردن رو خودشون بیان جواب بدن و این که انقدر باورهای مختلفی درون ما هست برای رسیدن به خواسته هامون و انقدر که نیاز به بررسی دارن، برای پیدا کردن جواب بعضی سوال ها بایستی دوره ش رو بگدرونیم نه صرفا با پرسیدن یه سوال بخوایم تهِ قضیه رو در بیاریم و همه چیز رو بفهمیم.

سوال اول:

استاد من خودم هر وقت وقتم ور، انرژیم رو و تمرکزم رو میزارم روی خودم و برای خودم، هر وقت فکرم رو از تمام اطرافم بردارم، تمرکزم رو از تمام اطرافم بردارم و فقط و فقط روی خودم و خدای درونم میزارم، اون موقه س که با تمام وجودم احساس خوب، سر زندگی و احساس جریان داشتن زندگیم رو احساس میکنم.

استاد من کلا شخصیتم از بچگی به شکلی بود که اکثر وقتم رو روی خودم میزاشتم و الان هم همین طوره.

یعنی یا درس میخوندم و اگه هم نمیخوندم، خیلی هم به خانواده م که باورهای اشتباهی داشتن توجی نمیکردم. چون با اصل درون من تناقض داشتن و چون خیلی کم باهاشون ارتباط داشتمف ارتباطم با خدای درونم و صدایی که در درونم همیشه من رو راهنمایی میکرد خوب بود و خیلی وقت ها به حرفش گوش میکردم و خیلی وقتا هم نتایجم متفاوت از بقیه بوده و هست.

و به وضوح میبینم وقتی که قاطی این زندگی میشم و اختیار ذهنم و تمرکزم رو از دست میدم، چه قدر مشغله ها، و انحراف های بی خودی که منی که اون شرایط رو تجربه کردم و هنوز یادم هست، بخوبی متوجهشون میشم، اینقدر این دغدغه های الکی ذهنم رو درگیر میکنه و نجواها و صداهای شیطانی تو ذهنم زیاد میشه که سریع مثل کسی که از یه چیزی داره فرار میکنه دوباره تمرکزم و حواسم رو از همه چیز برمیدارم و میزارم روی خودم، با خدوم خلوت میکنم، به آرامش میرسم و اون موقه س که به یه حالت بی ذهنی و مراقبه کردن میرسم و اتصالم رو تقویت میکنم و بازهم به اشتباه خودم پی میبرم و دوباره و چندباره تصمیم میگیرم که تمرکزم رو از بقیه و اطراف بردارم و بزارم روی خودم.

اون موقه س که به وضوح میفهمم اون صدایی که همیشه توی خلوتم بهم آرامش میده، حالم رو خوب میکنه، بهم وعده های خوشحال کننده زندگی زیبا، عشق فوق العاده و وعده نعمت و سلامتی بیشتر میده، همون خداییه که نبایستی به هیچ دلیلی حتی یه لحظه هم ازش غافل بشم. خیلی خیلی نیاز داره که حواسم جمع تر باشه، بیشتر در لحظه زندگی کنم و خیلی خیلی نیازه فقط و فقط روی خودم تمرکز کنم چون مسیر درست همینه و تنها مسیر درست همینه.

استاد درمورد هدایت شدن به جاهای بهتر نکته فوق طلایی که بایستی همیشه و همیشه توی ذهنم داشته باشم اینه که بااااااااید از همون جایی که هستم لذت ببرم، خوش بگذرونم و حالم خوب باشه با اونجا تا خداوند من رو به جاهای بهتر هدایت کنه. وگرنه این که بخوای از یه جایی فرار کنی و بری یه جای دیگه به امید این که اونجا جا بهتریه، اگه من تغییر نکنم و ذهنیتم همون ذهنیت و باورهام همون باورها باشن که اونجا هم میشه مثل جای قبلی و هیچ تفاوتی در نهایت برای من نخواهد داشت. در واقع فاصله من با جایی که میخوام باشم با احساس خوب پر میشه و آروم آروم و قدم به قدم خدا هدایتم میکنه. نخوام هی بزور و تصنعی حال خودم رو خوب کنم و هی دنبال نشانه ها باشم که عه!!! نشانه نیومد پس من که این همه زور زدم حالم خوب باشه چرا نشانه نیومد!!!!

به این شکل هم دقیقا عین همون زور زدنه و جهان سرش کلاه نمیره. چون فرکانس ها هستن که دارن کار میکنن نه چشم هایی که بخوان ببینن.

در مورد باورها:

باورها نتیجه تکرار و مرور یه فکر به دفعات زیاد و به اشکال مختلفه. وقتی بارها و بارها تکرار بشه توی ذهن به صورت جمله یا تصویر، کم کم تاثیر خودش رو میزاره و وقتی یه ذره تغییر کرد نتیجه به اندازه یه ذره میاد توی زندگی. و اون نتیجه رو هی مرور کنیم با خودمون و هی تکرار کنیم و هی احساسش رو با خودمون تکرار کنیم و کم کم یه نتیجه میشه دو تا. بعد دو تا رو هی تکرار میکنیم تا باورپذیرتر بشه و اون موقه س که خیلی خیلی سریع تر نتایج میان و هی تکرار میشن و هی تکرار میشن تا تثبیت بشه.

مثلا من یه باور قوی که از خیلی وقت پیش برای خودم توی بحث روابط ساختم احساس ارزشمندیم توی هر شرایط و هر موقعیتیه. و هی مدام این موضوع رو با خودم تکرار کردم و میکنم که:

1- کسی که فقط من رو ببینه از من خوشش میاد

2- کسی که با من فقط صحبت کنه من رو حتما دوست خواهد داشت

3- کسی که من رو بشناسه کاملا عاشق منه و من رو خیلی خیلی دوست داره.

چه آقا باشه و چه خانم.

برای موضوع داشتن شریک زندگی و رابطه عاطفی عاشقانه هم که باورهای تخصصی تر این موضوع رو دارم تمرین کردم و باید بیشتر تمرین کنم و نیاز به کار داره. که نتایجش رو دارم میبینم که توی هر شرایطی چه قدر قوی و چه قدر دقیق و چه قدر وحشتناک داره کار خودش رو میکنه این باور. حتی اگه توی کثیف ترین حالت از نطر ظاهری باشم، یا حتی ژولیده و مندرس پوشیده باشم هم بازهم بیشتر از انتظار خودم کار میکنه و همیشه در حال کار کردن هست.

یا مثلا توی موضوع ثروت این باور رو دوست دارم بسازم و دارم میسازم که تمام مردم شهرم پولدار و دارا هستن و همه شون حداقل چندین ملک و خونه و ماشین و کلی ثروت دارن. که این باید تقویت بشه.

یا تمام آدم هایی که الان اطرافم هستن و من باهاشون دارم زندگی میکنم، چه کاری و چه خانواده، انسان های فوق العاده عالیو بی نطیری هستن و چون من هم انسان بی نظیری و شایستگی داشتن روابط عالی رو با همه دارم، اصن فقط نمی میریم برای هم.

استاد باور خیلی خوبه، خیلی خیلی. چون وقتی ساخته شد دیگه تو اصلا نمیخواد هیچ کاری بکنی. توی هر موقعیتی، توی هر شرایطی و توی هر زمانی داره کار خودش رو انجام میده. بدون کوچک ترین زور و تقلا و تلاش فیزیکی که اذیت کننده باشه.

یکی دیگه از راه های باور سازی تحسین کردن افرادیه که ویژگی های مورد نظر من رو دارن. همه ش تو ذهنم، به دفعات زیاد، هم بهشون فکر میکنم و هم تحسین شون میکنم و هم گوشه ذهنم همیشه هستن. اینطورس کم کم به مسیر داشتن اون ویژگی مورد نظر هدایت میشم و وقتی که یه بار برام اتفاق افتاد میچسبم به اون یه دفعه و انقدر تکرارش میکنم و انقدر مرورش میکنم تا بشه دوبار و بعد بازهم تکرار و تکرار تا نهادینه بشه.

انشاالله خداوند مهربانم کمکم کنه هر لحظه و هر نفس بتونم با زندگی کردن در لحظه و کار کردن روی خودم به مسیر نعمت و ثروت بیتری هدایت بشم.

خدایا خودت کمکم کن.

استاد عزیزم خدا زیادتون کنه و عمر با عزت بهتون بده. خیلی خیلی دوستون دارم و خدا رو شکر برای این مسیر درست.