مصاحبه با استاد | مهاجرت از مدار فعلی به مدار بالاتر

سلام به استاد عزیزم و خانم شایسته عزیز

مدت ها بود از نسیرم خارج شده بودم و صادقانه اعتراف میکنم به طرز اعتیاد واری شریال هارو پشت سر هم می دیدم و به خودم دقت کردم دیدم من که دیگه از فیلم دیدن لذتی به اون صورت هم نمیبرم از اهنگ گوش دادن لذتی به اون صورت نمیبرم ولی باز انجامش میدم دقیقا مثل یه روتین و میخواستم بزارمش کنار و به اهدافی که مدام به تعویق انداخته بودم برسم ولی ولقعا توانش نداشتم

چند روز پیش روی کاغد نوشتم که من باید این عا ت اصلاح کنم ولی خدایا نمیتونم در توانم نیست – خدایا تو منو درست کن

و چیزی که راجب این پروژه توجه ام جلب کرد دقیقا جمله تغییر عادات از زبان خانم شایسته بود که باعث شد بخوام این پروژه رو شرکت کنم در صورتی که پروژه های گام به گام قبلی رو من هیچ کدوم شرکت نکردم

واقعا امیدوارم بتونم در پایان این پروژه عاداتی که بهم اسیب میزنه رو با عادات خوب جایگزین کنم

در رابطه با اکاهی های این فایل:

من در بحث کمالگرایی خیلی مشکل دارم مدام میخوام بی نقص باشم مورد توجه باشم همه کارهام درست انجام بدم و اشتباهی نکنم

هر روز بابت انجام ندادم کارهایی که باید انجام بدم خودم سرزنش میکنم و لحظه ای هم میخوام انجامش بدم به خودم میگم خیلی فرصت از دست دادم الانم بخوام انجامش بدم دیگه به درد نمیخوره دیگه نمیرسم و این موضوع خبلی تاثیرات بدی روی جنبه روحی گذاشته و دررنهایت با اینکه خیلی کارها میخوام انجام بدم ولی سال هاست هیچ کاری نکردم هیچ دستاوردی هیچ پیشرفتی در کار نیست

وقتی استاد گفتن من هیچ ادعایی ندارم و اصلا کامل تبسنم و هیچ کسی در دنیا هم کامل نیست من به این فکر کردم که استاد که از نظر من خیلی پیشرفت و دستاورد دارن و کلی عادات های عالی و … که از نظر من کامل هستن بازم خود استاد میگه من کامل نیستم پس چرا من از خودم اتتظار دارم با شرایطی کنونی ام بی تقص عنل کنم؟

و داخل فایل استاد مسیر رو مشخص کرد که کار من اینه هر روز ورژن بهتری از خودم اپدیت کنم و همین کافیه – احساس کردم بعد شنیدن این جمله اجساس اسودگی بیشتری در خودم اجساس کردم

وقتی استاد گفتن زمانی که تکاملم طی کردم مثل یک پادشاه رفتم امریکا

بهم این امید رو داد که وقتی یکم صبور تر باشم و تکامل رو طی کنم خیلی یا شکوه تر و لذت بخش تر به هدفم میرسم و دقیقا یاد جملات استاد در جلسه یک دوره راهنمای عملی افتادم که همین موضوع مطرح شد

و بعدش استاد گفتن که نگاه منفی به مهاجرت نداشتن و از خودم پرسیدم من چه نگاه منفی نسب به کاری که میخوام انجام بدم دارم؟

من فکر میکنم سخته زمان زیادی باید براش بزارم

من اینطور فکر میکنم که اگه تمرکز بزارم روی انجام این کار پس باید یه سری کارها رو دیگه انجام ندم مثل عاداتی که بهم اسیب میزنه ولی توی ذهنم جای اهرم رنج و لذت درست نیست به همین دلیل وقتی مبینم واسه انجام این کار باید لذت های دیگه ام (عادت های محدود کننده) کنار بزارم توی حساب و کتابم نمی ارزه و میگم بیخیال و دیگه انجامش نمیدم

در عمق وجودم و چراغ خاموش اینطور فکر میکنم که من و چه به انجام این؟ و خودم وصله ی این هدف نمیبینم حتی با وجود اینکه میخوام بهش برسم و میخوام انجامش بدم

قصد دارم تیکه های از هرگام که برام تاثیر گذار بوده از فایل صوتی برش بدم و در انتهای پروژه هنه این تیکه هارو تبدیل به یک فایل صوتی ارزشمند کنم و بارها گوش بدم