مصاحبه با استاد | مهاجرت از مدار فعلی به مدار بالاتر - صفحه 19

دختر خانواده:

سلام به استاد خوبم و خانم شایسته عزیز و دوستان

ساختن باورهای توحیدی و اصل گرایی و دوری از فرعیات و حاشیه ها:

دادن قدرت به دیگران و عوامل بیرونی نشتی های فرکانسی هستند و هرچقدر جلوی این نشتی ها رو بگیری قدرت و انرژی به درون خودت برمیگرده.

هرچقدر قدرت رو از عوامل بیرونی بگیری به خودت و خدای خودت پس اش بدی، یعنی داری منبع انرژی رو سرجای درست خودش خرج میکنی، پس این منبع اصلی قدرت چند برابری میگیره و سرعت رشد ات هم چندین برابر میشه.

در ابعاد کوچیک تر هم هرچقدر تمرکزت رو از روی پیدا کردن روش های جدید، تکنیک های جدید، اطلاعات جدید و راه های میانبر برداری و به نجواهای ذهنت که دنبال میانبر میگرده بها ندی و به حرف دلت گوش بدی، وقتی بهت میگه که اصل همین قوانین جهان هستی هستند، قطعا با سیستم جهان به هماهنگی بیشتری میرسی.

استاد میگن ایده های ساخته ی ذهن زرق و برق دارند اما معمولا پیچیده اند، نتیجه ی دلخواه رو هم نمیدن، چون ذهن چیزی نیست جز تجربیات محدود ما انسان ها.

ولی دل و روح ها که خدایی هست، به منبع متصل هست و اصول قوانین رو قبول داره و ایده هاش ساده و انجام شدنی است و نتیجه میده.

پس دنبال ذهنت و ایده های پیچیده اش، مثل گشتن دنبال رمز و راز و سحر و جادو و تکنیک های پیچیده نباش و به حرف دلت گوش بده که میگه هرچی هست همین اصول ساده است.

و تمرکزت رو بذار روی اصل و روی قوانین کار کن.

هرچقدر روی اصل تمرکز کنی نتیجه میگیری و ایمانت قوی تر میشه و اون ایده های پیچیده هم در نظرت کمرنگ تر میشن و معنا شون رو از دست میدن.

دختر خانواده:

سلام به استاد خوبم و خانم شایسته عزیز و دوستان

من هم مثل استاد حس میکنم توی طبیعت خیلی به خدا نزدیک تر هستم.

احساس میکنم همه چیز خیلی راحت اتفاق می‌افته.

ایجاد حس خوب تلاش کمتری میخواد، مثلا برای ایجاد حس سپاسگزاری من توی طبیعت یا نزدیک ترین حالت آدم به طبیعت، مثلا توی شمال حتی وقتی توی خونه و حیاط هستم، خیلی راحت تره.

چون موارد زیادی هست برای شکرگزاری و وقتی به قصد تمرکز به نکات مثبت و شکرگزاری میرم کنار پنجره یا توی حیاط، شروع به تمرکز که میکنم کم کم، انقدر زیبایی ها و موارد زیادی برای شکرگزاری به ذهنم میرسه که حتی وقت نمیکنم بنویسم شون‌.

اولین مورد شکرگزاری ام هم این هست که من از لحاظ فکری در جایگاهی باشم که ایجاد حس خوب برام راحت شده باشه. و از لحاظ فیزیکی هم جایی باشم که پر از فراوانی و نعمت و زیبایی هست.

قبلا هم از لحاظ فیزیکی به این زیبایی ها دسترسی داشتم ولی نمیتونستم ببینم شون و بین من و زیبایی ها فاصله فرکانسی زیادی بود ولی الان این فاصله دیگه نیست.

و فکر کردن به این نکته باعث میشه احساس امیدواری زیادی کنم و ذوق کنم و از خودم بپرسم دیگه چه زیبایی هایی روبروم بوده و تازه باید پیداشون کنم و ببینم شون؟

وقتی به قصد خودشناسی توی طبیعت هستم واقعا فکرکردن برام راحت میشه و عوامل مزاحم زیادی حذف و کمرنگ میشن.

و نظم رو میشه دید توی طبیعت.

قبلا فکر میکردم سازه های انسانی میتونن به آدم احساس بهتری بدن، و طبیعت حوصله سر بره!

بعدا فهمیدم این طرز فکر من دلیل اش در صلح نبودن من با خودم بوده.

وقتی با خودم در حد مناسبی به صلح رسیدم فهمیدم چقدر طبیعت زیباست و چقدر تنوع و فراوانی درش هست.

به خصوص نگاه کردن به آسمون رو خیلی دوست دارم چون هر لحظه در حال تغییره و میتونم ساعت ها آسمون رو تماشا کنم و فکر کنم بدون اینکه حوصله ام سر بره.

کلی هم عکس میندازم همیشه از آسمون و ابرها.

این که در طبیعت همه چیز سرجای خودش هست، و قانون و نظم وجود داره خیلی حس فوق العاده ای بهم میده و حس میکنم من هم در لحظه سرجای درست خودم هستم و خیلی چیزها محو میشن.

همه چیز به وضوح خیلی زنده هست و در همه چیز خدا هست.

خالص ترین لحظات روزهام زمانی هست که با طرز فکر درست در طبیعت هستم.🙏🏻