مصاحبه با استاد | تفاوت «تسلیم بودن دربرابر خداوند» با «تسلیم شدن دربرابر مسائل» - صفحه 31 (به ترتیب امتیاز)

درود استاد گرامی استاد من از همون شانزده هفده سالگی ی سری مسکلات داشتم اما ی حسی بهم میگفت ی روز یکی پیدا میشه راهنماییت میکنه که تا حالا ندیدش و نمیشناسیش آدم خیلی آگاهی هست و البته خدا بزرگه استاد این الهام خیلی واضح بود تو راه مدرسه یهویی میومد و تصوراتم چون من به مدرسه به عنوان راهی برای ساخت آینده نگاه میکردم حتی چند بار خواستم از بزرگ تر ها کمک بگیرم چون بر این باور بودم که اونا سنشون بیشتره با تجربه تر هستند اما اونا خیلی نا واضح خیلی ناشیانه بهم جواب میدان خیلی نا بلد بودن وقتی به زندگیشون نگاه میکردم از نظر من اون چیزی که میخواستم نبود ی عالمه سوال داشتم در رابطه با جهان هستی چگونه میتونم موفق شم تا این که خدا شکا رو سر راهم قرار داد استادمنی که خیلی کم به خدا ایمان داشتم و بعضی وقت ها اصلا بهش ایمان نداشتم حالا باور هام تقویت شده به واسطه شما منی که ی روزی این رویا رو داشتم بتونم به ی کشور پیشرفته برم و زندگی کنم حالا اون رویا رو به هدفی دست یافتی تبدیل کردم و در میرس دارم حرکت میکنم منی که این همه استرس داشتم به وتسطه شما و به لطف خدا حالا پر از آرامش هستم منی که قبلا با خانواده ام کلی دعوا داشتم حالا کلی داریم با هم میخنیدیم و صحبت میکنم هر چند اونا ی ایراداتی دارن کمنی که کلی توسط وستانم تحقیر میشدم حالا دوستای با ارزش و محترمی دارم که بهم کمک میکنن منی که سال ها رزمی کار میکردم و در آرزوی یک مقام قهرمانی بودم و حتی این تیکه رو خانواده و اقوام میپروندن تو این همه ساله داری رزمی کار میکنی نتونستی ی مقام کسب کنی طوری که ی مدت گذاشتمش کنار و حالا بعد از چهار پنج سال سمتش رفتم البته تضاد بود چون اون سرشته رو دوس نداشتم مربیش هم خوب نبود اما حالا بی نظرین ترین رشته کارته یعنی کیوکشین رو دارم کار میکنم و در کنار بهترین مربی که تا به حال دیدم و کمتر از دو سال دو تا مقام استانی ی مقام کشوری دارم و همونایی که مسخرم میکردم تحسین میکنن استاد چند سال لود برای شروع کار مورد علاقه ام همش امروز فردا میکردم همش میرفتم سراغ کار های بی ارزش که کوچک ترین علاقهای نداشتم بهش و همش کارفرما دعوام میکرد فوشم میدا به خاطر درست انجام ندادن کارام اما حالا دارم آموزشگاه میرم برای شغلمورد علاقه م سال ها بود خواستم لپ تا بخرم اما به واسطه باور های نادرستم اصلا جور نمیشد اما حالا خدا یاری نمود و تونستم ی لپ تاپ بخرم دارم توی ی رستوران به صورت نمیه وقت کار میکنم تا هرخرج آموزشگاه و خودم رو در بیارم و اونجا کارفرما ازم راضی هست و زمان زیادی طول نمیکشه که از راه مورد علاقه ام کسب درآمد میکنم و دیگه رستوران نمیرم خدایا چقدر بزگی تو اینم از دستاورد های که بعد از آشنایی با فلسفه شما بست آوردم شاد و پیروز باشی استاد عزیزم و حرف آخر این که دارم به شکل واضح میبنم که آمریکا زندگ میکنم خخخ مثل روز روشنه برام و ایشالا به زودی میام ایالات متحده غنی تترین و بی نظیر ترین کشور جهان