مصاحبه با استاد | فرصت «لذت بردن از مسیر رشد» را از خودت نگیر

با سلام خدمت استاد عزیزم

بنام خدایی که حامی منه در مسیر تغییر باورها و افکارم

خدا رو شکر که باز هم فرصتی فراهم شد تا با جریان این آگاهی ها همراه بشم و از اونها برخوردار

در ابتدا نکته های مهم فایل :

۱. باید خودمون رو به عنوان یک انسان بپذیریم کمالگرا نباشیم چون زندگی رو بارمون سخت میکنه

۲. هدف زندگی لذت بردنه اگر این رو بپذیریم و باور کنیم اونوقت خیلی به خودمون آسان میگیریم

۳. احساس نیاز به توجه و تایید دیگران زندگی رو برامون سخت میکنه

۴. اگر از انجام چیزی لذت میبریم باید اون رو انجام بدیم سوای از نظری که دیگران دارن

۵. اگر به ی چیزی علاقه داریم و انجامش میدیدم دیگه نباید سختی و زجر معنایی برامون داشته باشیم وقتی داریم اون کار رو انجام میدیم

۶. اگر عشق و علاقه باشه و باورهای مناسب هم در مورد کا رو هم در مورد ثروت داشته باشیم موفقیت کاری و مالی نتیجه ی حتمی اونه

۷. اگر عشق و علاقه هست اما باورهای مناسب نیست نتیجش میشه موفقیت کاری اما نه مالی

۸. کسب و کار با استمرار با باورهای درست و با عشق شکوفا میشه

۹. باید کار رو با احساس خوب و لذت انجام بدیم

۱۰. نتایج لحظه ای همون لذتی که از انجام دادن کار مورد علاقمون میبریم

۱۱. نتایج بزرگ در ادامه دادن کار مورد علاقه بدست میاد

۱۲. یکسری نیازها در وجود آدم هست که تمام نشدنی هستن و باید مدیریت بشن وگرنه انسان رو به نابودی میکشونن

۱۳. آدم های موفق نیازهاشون رو کنرتل و مدیریت میکنن نه اینکه سرکوبشون کنن

۱۴. با کنترل ورودی ها با احساس خوب با تمرکز بر زیباییها ما هدایت میشیم به مسیر مورد علاقمون

۱۵. عجله سمه برای مسیر موفقیت

استاد جان امروز صبح در تمیرن ستاره قطبی از خدا خواسته بودم که ی نشونه ای توی سایت امروز پیدا کنم در مورد عشق و علاقم .الان که شب شده و من این فایل رو فرصت کردم که گوش بدم شم توی این فایل از پائولو کولیو و نویسندگی صحبت کردین که در سن ۴۰ سالگی نوسیندگی رو شروع کرد و نبدیل شد به ی نویسنده ی خیلی موفق بعدش یادم اومد که من به نویسندگی ی جورایی علاقه دارم و حتی توی دریم بوردم هم نویسندگی رو گذاشتم اما هیچ وقت به طور جدی بهش توجه نکردم .الان که دارم فکر میکنم من استعداد نویسندگی و شعر گفتن رو دارم یعنی درس ادبیات یکی از درس هایی بود که من خیلی خوب میفهمیدمش توی دوران مدرسه و بعضی وقتها هم انشاهای خیلی خوبی مینوشتم و دوبیتی و شعر کوتاه هم میگفتم اما این رو به عنوان ی شغل بهش توجه نکرده بودم بخاطر اون باورهای غلطی که اون وقت ها توی ذهنم بود در مورد اینکه نویسنده های ایرانی آدم های ثروتمندی نبودن

در طی این سه سالی که دارم روی باورهام کار میکنم توی زمینه باورها خیلی بهتر شدم ولی همش دنبال این بودم که من به چی علاقه دارم

در حال حاضر من دارم کار تدریس رو انجام میدم اما از این کار لذتی نمیبرم یعنی بعضی وقت ها هست بعضی وقتها نیست اما عشق و علاقه ی سوزانی ندارم براش ی جورایی خسته شدم ازش

جالبه امروز که از خداوند خواسته بودم ی نشونه ای بهم بده در مورد عشق و علاقم توی سایت دقیقا توی این فایل از این موضوع صحبت شد و جالب تر از اون اینه که در مورد ی نویسنده صحبت شد که هم سن و سال من بوده که به نویسندگی رو آورده

و علاوه بر این نشونه من قبلا ی مدت کوتاهی به عنوان نویسنده ی محتوا توی ی سایت پذیرفته شدم و چند تا سفارش هم گرفتم اما چون دستمزد خیلی پایین بود ادامه ندادم و گفتم اکانتم رو غیر فعال کنن .امروز از همون سایت ی پیام اومده بوده

وقتی این دو تا اتفاق رو کنار هم میذارم انگار نشونه هایی هستن برای مسیر مورد علاقم .و از اونجایی که من ی مدتی شروع کرده بودم به نوشتن شعر و حدودا بیست صفحه هم آماده کرده بودم ولی ادامه نداده بودم دوباره میخوام استارت رو بزنم و الان که نگاه میکنم ی شعر نیمه تمام هم روی میز کارم هست.

نمیدونم واقعا همین عشق و علاقمه یا شروعیه برای هدایت به سمت علاقم اما میخوام این نشانه ها رو جدی بگیرم و ادامه بدم کتاب شعرم رو.وقتی فکر میکنم شعر گفتن برای من راحته و اصلا تلاش و تقلایی توش نیست و خسته نمیشم موقعی که شعر میگم ولی بقول شما چون به دنبال نتیجه فوری هستم هر وقت شروع میکنم نجواها میگن که فرایند طولانی باید طی بشه تا من از این کار به ثروت برسم و واسه همین هم ادامه ندادم .اما امروز با این دو تا نشانه فهمیدم که باید متعهد باشم و شروع کنم و ادامه بدم

و برای اینکه یادآوری برای خودم باشه که توانایی شعر گفتن من قویه و من میتونم به یاد میارم تمام اون شعرهایی که من تونستم با دیدن سریال بهشت بصورت الهامی و با ایده گرفتن از ی جمله یا یک صحنه بنویسم که یکیش رو همین جا هم میزارم چون خودم هم با خوندنش حس خوبی میگیرم و این شعر اولین شعر بلندی بود که من نوشتم:

هست ما را یک حبیبی چون خدا

کز رگ گردن سخن رانَد به ما

او همی گوید که من را بنده ای است

کز وجودش عالمین را سَجده ای است

بعد از آن روزی که آمد این جهان

در پی کاری که خود را خواست آن

ما به او محکم کتابی داده ایم

تا بداند چون کُند او زندگی

ما به او گفتیم اگر اعطا کند

چشم خود را راهی دریا کند

گوش خود را بستری زیبا کند

دل ز هر چه غیر ما رسوا کند

میخ اسب خود ز دل ها وا کند

ما به او شمس و گلستان می دهیم

ما به او شهد و شبستان می دهیم

ما به او مستی جانان می دهیم

آنقدر ما می دهیم و می دهیم

تا ندا آید که ای رب رحیم

راضیم من راضیم من ای کریم

ور ببندد او دلش را با نخی

چون الاغی در طویله با خَسی

تنگ گردد چشم او از هیبتی

پرده ی گوشش شود چون محنتی

ما به او نار و جهنم می دهیم

ما به او پستی ضالان می دهیم

تا ندا آید که ای رب حکیم

نادمم من نادمم من ای علیم

البته این ایده ی الهامی با آیات قرآنی هم تلفیق شده و بارها بمن گفته شده که توحید و یکتاپرستی رو از طریق شعر و با الهام گرفتن از قرآن اشاعه بدم اما ذهن من نذاشته اما این بار دیگه با تعهد میخوام اینکار رو ادامه بدم

سپاسگزارم استاد