مصاحبه با استاد | فرصت «لذت بردن از مسیر رشد» را از خودت نگیر

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدایی که به کاف و نون پدید آرود کونین

چه زیباست آگاهی ها و درک ها و همزمانی ها

الهی شکرت

صبح آیاتی از سوره حج را می خواندم که در آیه 47 به این موضوع که یک روز در نزد خدا برابر با هزار سال زمینی است رسیدم!

به این موضوع فکر می کنم که خود خداوند که ظاهر و باطن همه چیز است برای خلق هیچ چیز عجله ای نداشته و ندارد و نهایت عشق و لذت را در فرآیند خلق هر چیزی به تجربه وجودی می نشاند. شاید در ابتدا موضوع ناملموس به نظر برسد، اما وقتی که بیشتر فکر می کنم به این موضوعی که استاد می گوید بیشتر پی می برم که صبور بودن خداوند چقدر فوق العاده است در حالی که ما هم از روح اوییم و مثل او خلق می کنیم و جالب که در همین سوره حج در چند آیه بعدتر در مورد اینکه شیطان با عجله و وسوسه انسان را از مسیر درست باز می دارد صحبت می کند.

انصافا خود بنده بارها در این دام شیطان گرفتار شدم.

به نوعی عجله داشتم تا به فلان نتیجه برسم و لذا نتوانستم تکاملم را طی کنم و هیجانی عمل کردم و نتیجه نگرفتم که هیچ، اعتماد به نفسم هم کاهش یافت، نه تنها به هدف نرسیدم بلکه احساس سرخوردگی از نرسیدن را به کوله بارم اضافه کردم، جالبی داستان در این نوع نگرش این بود که چون انتظار نتیجه های سریع را داریم و نمی خواهیم که مسیر یادگیری را طی کنیم و همیشه به نوعی نگران نرسیدن نتیجه هستیم، از تمرکز و تعمق و یادگیری مهارت های لازم غافل می شویم و بعد از مدتی می بینیم که نه به نتیجه رسیدیم و نه مهارتی که لازم است را کسب کردیم.

ریشه همه این مشکلات در نگرش مملو از باورهای اشتباه هست، در حالی که زندگی مسیر است و نه مقصد، اینکه اگر از مسیر رسیدن به خواسته لذت ببری می توانی از مقصد هم لذت ببری، اینکه این فرصتی که داده می شود برای لذت بردن است و نه به بطالت و حرص و نگرانی گذراندن.

این روزها خیلی بهتر از گذشته اهمیت استمرار را درک می کنم و اتفاقا الگوهای زیادی را می بینم که از این پایداری در مسیر نتیجه گرفتند. البته که تنها راه هم همین است. یعنی مسیر عملوا الصالحات

این سخنان چقدر آرامش بخش و امیدوار کننده است اینکه خودمان را با همه خصلت ها و خصیصه ها بپذیریم و بگذریم و از اشتباهات درسها را بگیریم و حرکت کنیم، اینکه خودمان را با تمام نیازهای انسانی بپذیریم و نخواهیم که سخت بگیریم.

خود بنده تقریبا یک سال است که وارد مسیر جدیدی در زندگی شدم و تجارب جدید متفاوتی داشتم و بعضا رضایت بخش هم نبود ولی به لطف خدا ادامه دادم و آرام آرام درسهایم را گرفتم و خودم را پذیرفتم و مسیر را ادامه دادم و به لطف خدا هفته قبل از عهده یک هدفم که در سطح استانی بود به خوبی برآمدم و به عینه دیدم که اعتماد به نفس و رضایتمندی ام چند پله رشد داشت هر چند که ایراداتی را داشتم اما کلیت موضوع کاملا قابل قبول بود و تاز بهتر می فهمم که این تکاملی بود که می بایست طی می کردم و ایکاش در بعضی از روز ها کمتر به خودم سخت می گرفتم تا بیشتر لذت می بردم، در هر حال این ایام عمر می گذرد و چه خوب است که ارباب ذهن خودمان باشیم و آنرا در شرایط به ظاهر نادلخواه کنترل کنیم.

خدایا تو این آگاهی ها را در چنین شرایطی به یادم بیاور که تو بر هر چیزی قادری

الهی شکرت که توفیق را رفیق راهم کردی تا در اینجا برایت بنویسم

الهی شکرت

الهی شکرت

الهی شکرت