مصاحبه با استاد | فرصت «لذت بردن از مسیر رشد» را از خودت نگیر

سلام خدمت استاد و همراهان عزیز

اینکه میخواهیم موفق باشیم اغلب به خاطر این هست که میخواهیم «از نظر دیگران موفق به نظر برسیم» نه اینکه اون موفقیت رو برای خودمون بخواهیم. و این بر میگرده به بحث کمبود عزت نفس و داشتن احساس نیاز به توجه بیش از حد. اگر بیش از یک حد نرمال بخواهیم توجه دیگران رو دریافت کنیم اون موقع به خاطر خودمون زندگی نمی کنیم بلکه به خاطر دیگران داریم زندگی می کنیم و وابسته هستیم به نظر عوامل بیرونی برای اینکه حالمون خوب بشه. از طرفی هم اگه بخواهیم به صورت خیلی شدید و سخت گیرانه نیاز به توجه نداشته باشیم مثل این هست که بخواهیم کلا غذا نخوریم. یا نفس نکشیم. نه یک انسان نیاز به توجه هم دارد ولی این نیاز نباید بیش از حد بشه تا در مسیر درست حرکت کنیم. همانطوری که نیازهایی مثل شهوت و خشم و حسادت رو باید کنترل کنیم نیاز به توجه هم باید کنترل کنیم.

من خودم یک تجربه دارم، من چندین ماه متوالی از فایل آرامش در پرتوآگاهی 7 استفاده کردم و طبق آگا‌هی‌های این فایل به این نتیجه رسیدم که من در حوزه بخشش و انفاق خوب نیستم. یعنی همه‌اش برای خودم همه‌ چیز را می‌خواهم و بخششی انجام نمیدم مخصوصا در بحث مالی. وقتی این فایل رو بهش هدایت شدم و گوشش کردم خیلی احساسم خوب شد و این احساس خوب بهم میگفت که روی این فایل کار کن. انگار ترمزی در وجودم شروع به برداشته شدن میشد که میگفت همه‌اش نخواه از جهان بگیری تو هم به جهان ببخش. همانطوری که وقتی نفس میگیری نگهش نمیداری و پسش میدی، انقدر گیرنده نباش تو هم به جهان ببخش. انقدر به جهان نگو اینو میخوام اونو میخوام بلکه بیا به جهان هم ببخش تا جهان به تو خدمت کنه. چرا؟‌ چون وقتی تو به جهان خدمت می‌کنی جهان هم به تو خدمت می‌کنه. به همین دلیل شروع به انجام یک سری رفتارها کردم. از عشق و محبت ورزیدن تا بخشش پول که باتوجه به دیدگاه قرانی باید از نزدیکان شروع بشه و بخشش ابتدا باید برای نزدیکانت باشه این کار رو انجام دادم از هدیه تولد‌های بهتری که گرفتم تا اینکه به خانواده کمک کنم ظرف‌ها رو بشورم یا برم خریدهای مختلف براشون انجام بدم و کارهای مختلف دیگه. همین رفتارها باعث شد که جهان هم نسبت به من بخشنده‌تر بشه و کلی چیزهای مختلف از جهان دریافت کردم از لباس‌های هدیه گرفته تا پول بیشتر تا اینکه برای روی جوان بهم کادو دادن و انواع و اقسام اتفاقات عالی‌تر مثل مشتری‌های بیشتر و دریافت عشق و محبت بیشتر. یعنی جهان جواب این باور رو بهم داد. اما از یک روزی به بعد دیدم که من از اینکه به دیگران ببخشم دچار یک مسئله‌ای شدم. بله! نیاز به مورد توجه قرار گرفتن بیش از حد. اینکه من برم فلان چیز رو به فلانی ببخشم تا مورد تعریف و تمجید قرار بگیرم. یا بدتر از خودم بکنم بدم به دیگری در صورتی که خودم نیازمند به آنچه دارم هستم و برای خودم ارزش قائل نباشم که اول خودم رو در نظر بگیرم. اول نیاز خودم رو برطرف نکنم و برم دنبال برطرف کردن نیاز‌های دیگران. چون من موقع بخشش مورد توجه دیگران قرار میگرفتم انگار این حسه بوجود اومد که بیشتر ببخش که بیشتر مورد توجه قرار بگیری. یا اگه نبخشی همه فراموشت میکنن. اولش میگفتم مشکلی نیست من دارم بر اساس باورهای فایل آرامش در پرتو آگاهی عمل میکنم و بعد گفتم پس چرا حسم بده از این رفتارها؟ چرا مثل روز اول این فایل به من حس خوبی نمیده و حالم بد شده؟ دلیلش این بود چون باورهای مشکل داره من زده بیرون. و به این نتیجه رسیدم که کمبود عزت نفس داره خودش رو نشون میده. یعنی هم نیاز به توجه دیگران در تو خیلی شکل گرفته و بیش از حد شده و هم از طرفی برای خودت و پولت و زمانت ارزش قائل نیستی و صبح تا شبت رو کردی در خدمت دیگران بودن. پس خودت چی؟ به قول استاد باید یک چیزی مابین این احساسات پیدا کنیم. نه خساست به خرج بدیم و انفاق نکنیم و با باور کمبود زندگی نکنیم و نه از طرفی خودمون رو زیر پا بگذاریم و فراموش کنیم خودمون رو.

تصمیم گرفتم که روی عزت نفس و احساس ارزشمندیم بیشتر و بیشتر کار کنم تا این احساسات بد بره.

نکته کسب و کاری ای که این فایل برای من داشت این هست که کسب و کار یعنی «انجام کار مورد علاقه و حرفه‌ای شدن در اون + باورهای درست در مورد ثروت + استمرار و پشتکار». من خودم الان در یک حوزه تمرکز دارم اما به 2 صورت فعالیت می‌کنم. حوزه تمرکزی من تکنولوژی و علوم کامپیوتری هست که دارم تولید محتوا می‌کنم و روی تولید محصول کار می‌کنم و از طرف دیگه پروژه‌های کامپیوتری رو به صورت فری‌لنسری انجام میدم. از دومی ورودی مالی دارم که رو به افزایش هست و از اولی یعنی تولید محتوا خیلی کم هست. با استفاده از این فایل تصمیم گرفتم که استمرار و پشتکارم رو حفظ کنم تا از نظر کاری بهتر و بهتر بشم چون با اینکه خوب هستم ولی میدونم که جا داره خیلی بهتر بشم و طبق معیاری که استاد داد من حس می‌کنم فرد حرفه‌ای نیستم که کل کشور یا استان یا شهر من رو به خاطر آموزش‌هام بشناسن و مرجع شده باشم. نه من خیلی ویدیو‌های ارزشمند تولید کردم که واقعا مسئله حل میکنه، خیلی از مسائل کاربرانم رو با ویدیوها و کامنت ها حل کردم ولی شناخته شده نیستم یعنی باید باورهایی رو در زمینه کاری درست کنم که تبدیل به یک فرد موفق در حوزه کاری خودم محسوب بشم و شناخته بشم. (البته برای من شناخته شدن واقعا مهم نیست و احساس میکنم فقط باره روانی داره.. من میخوام زندگی خودم بهبود پیدا کنه و همچنین جهان جای بهتری برای زندگی کردن بشه اینکه شناخته بشم واقعا برام مهم نیست درصورتی که قبلا مهم بود و در زمینه‌هایی بهش رسیدم و بعد یکم حالم خوب تر شده بود ولی بعد به این نتیجه رسیدم که خب چی شد؟ به چه دردی خورد؟ نمیدونم شاید این دیدگاه باور محدود کننده ای باشه یا ناسپاسی به نظر برسه..)، از نظر عشق و علاقه من از بچگی عاشق کامپیوتر بودم ولی به نظرم وابسته‌ هم هستم بهش و باید این رو مدیریت کنم که نخوام صبح تا شب پشت سیستم باشم بلکه به جنبه‌های مختلف زندگی هم جالب هستن و پیش بروم در اون مسیرها و البته یک سری رفتارهای نامناسب هم دارم مثل وب گردی بیهوده، مثل زمان گذاشتن برای دیدن ویدیوهای بیهوده، مثل وسوسه شدن برای پیگیری اخبار که دارم روش کار میکنم، یکی از چیزهایی که متوجه شدم توش مسئله دارم تجسس کردن در مورد دیگران هست و دیدم ناخودآگاه بعضی موقع‌ها میرم ببینم دوستان چی کار کردن تو زندگیشون و واقعا نباید این رفتار رو داشته باشم و تجسس کنم، و از اینجور موارد. همچنین باید باورهای مالی درستی هم روش کار کنم و که در کسب و کارم نتیجه‌های بهتر بگیرم و این علاقه و انگیزه‌ای که دارم کشته نشه، باورهایی مثل فراوانی، باور چند برابر کردن ثروت مانند معنوی بودن کار و پول، و فایل‌هایی که در زمینه ثروت به صورت هدیه روی سایت هست و حتما هم سرمایه گذاری کنم روی دوره‌روان‌شناسی ثروت که باورهایی در من ایجاد کنه که نتایج مالی رشد خوب داشته باشه)

سپاسگزارم از شما بایت اگاهی های عالی‌ای که به ما می‌دهید.