مصاحبه با استاد | فرصت «لذت بردن از مسیر رشد» را از خودت نگیر

به نام رب وهاب

خدایا شکرت زیاد که منو به یه فایل دیگه هدایت کردی

نکته های خیلی خوبی برای من گفته شد از زبان استاد

استاد اون سوالی که پرسیدین ک دوست داری توی دنیا معروف بشین ولی کسی شمارو نشناسه یا توی شهرتون معروف بشین ولی همه شمارو بشناسن کدومو انتخاب میکنید

من دومیو انتخاب میکنم

من خیلی جلب توجه کردنو دوست دارم و الان البته کمش کردم ولی کلا دوس داشتم و دارم ک توی هرچیزی جلب توجه کنم

یه وقتایی به خودم سخت میگرفتم ک نکن بابا ادمی‌ ک سنگین رنگین باشه نیازی یه توجه دیگران نداره باید عاشق خودت باشیو اینا

ولی تا یه جایی انجام میدادم ولی از ته دل اون جلب توجه رو دوست داشتم

چقد خوب شد این فایلو شنیدم خب ما انسانیم چه اشکالی داره که جلب توجه کنیم خیلیم خوبه

ولی به شرطی ک کمال گرا نباشیم من خودم قیلن فک میکردم کمال گرا بودنم خیلیم خوبه اگه ادم برا خودش ارزش قاعل باشه همیشه صبر می‌کنه بهترینا براش فراهم بشه بعد یه کاری کنه ولی بعدن فهمیدم سخت در اشتباهم تا وقتی قدمی بر نداری هیچ اتفاقی نمی‌افته و لون چیزی که میخای همه چی تو بهترین حالت ممکن باشه نمیشه

ولی اگه حرکت کنی کمال گرا نباشی ایمان داشته باشی یهو از چیزایی که فکرشو میکردی بهتر میشه

به نظر من کسایی که اول راهن و میخان زودتر از اون نتیجه فعلی که توشن بهتر بشه و نتیجه ببینن عجله دارن مثل خودم

ولی تا وقتی که یه سری نتیجه ها بیاد دیگه خیلی اروم تر میشی مثل کسی ک توی یه جادی صاف کروز کنترلو فعال کردع پاشم از رو گاز برداشته فقط منظره رو میبینه

من خودم زمانی که مدرسه میرفتم و سال اخر بودم خیلی دوس داشتم کسایی ک از همون مدرسه رفته بودن دانشگاه بیان صحبت کنن ک دانشگاه چ جوریه حال و هواش چیه این که دخترو پسر مختلطه چه حسی داره و اینا

اصن انقد کیف میکردم ک یکی از بچه های همون مدرسه ای ک خودم توش بودم میومد میگف و تعریف میکرد

یه سریاشون میگفتن واقعا چیز عجیبی نیست و شاید ترم اول که مختلط هستی یا وارد فضای متفاوتی میشی برات خاصه ولی من درکش نمیکردم چون هنوز توی فضای مدرسه یودم

وقتی ک خودم رقتم دانشگاه دیدم راست میگن

جذابیتش همون ترم اول یا همون ماه اول بود بعدش دیگه چیز خاصی نداشت تازه یه وقتاییم میگفتم کاش میشد برگردیم به مدرسه

میدونی میخام بگم هروقت چیز جدیدو تجربه میکنی قدر اون قبلیو میدونی که کاش بیشتر لذت میبردی

و این ک استاد راجب اخر فایل که گفتین یه سریا نمیدونن که به چی علاقه دارن و حتی خود شمام این جوری بودین تا سن 27 اینا

منم این جوری بودم و همیشه میگفتم کاش کی یکی میگفت به چی علاقه دارم کاش یه ازمونی یا کلاسی یه مدرسی که تشخیص بدع علاقمون چیه وجود داشت حتی چندتا ازمون اینترنتی هم شرکت کردم تا یه جایی دستگیرم شد ولی کافی نبود

ولی این که ادم تجربه کنه متوجه میشه

مثلا من چون به ماشین خیلی علاقه دارم یه مدت کوتاهیی چن سال پیش رفتم مکانیکی فک میکردم چون ماشینو دوست دارم تعمیرشم دوست دارم

اما دیدم نه کار من نیست اصلا از این که کثیف و سیاه بشم و خوشم نمیومد و اینو توی یکی دوهفته دستگیرم شد

یا این که بعد ها از خدا خاستم برم تو ایران‌خودرو گفتم من ماشینو دوست دارم برم تو ساختش تولیدش

اون جام رفتم دیدم نه علاقه ای ندارم مخصوصن این ک کار دولتی باشه و همیشه یکی بهت گیر بده

بعدش اومدم بیرون ک‌کسبو کار شخصی خودمو راه بندازم

هدایت شدم به کره‌ی بادوم زمینی

باورم این بود ک بدون سرمایه اولیه میشه کارمو راه بندازم و من با یه میلیون که هزینه ه لیبل کردم و 3 میلیون هزینه میکروفون و رینگ لایت کارمو شروع کردم (آنلاین شاپ) تا یه جایی پیش رفتم دیدم از این که محتوا بخام ضبط کنم زورم‌میاد و علاقه ای به اون کارم ندارم الان مدتیه که هدایت شدم به لوازم ارایش یه قدمایی کوچیکیم براش برداشتم ولی باید بیشتر بشه