مصاحبه با استاد | فرصت «لذت بردن از مسیر رشد» را از خودت نگیر

بنام یکتای هستی بخش

سلام…

به نظرم مهمترین دلیل استرس و ناامیدی این روزهای من دچار شدن به عجله است.من قبلا هم بارها دچار عجله شدم و دیدم که چقدررر اسیب زننده اس…دوماه پیش که میخواستم از کار قبلیم بیام بیرون باورم این بود که خب میام بیرون سریع کار جدیدمو شروع میکنن و درعرض یه سال میترکونم و موفق میشم و چشم همه رو درمیارم…و بعد سریع پروندشو میبندم میزارم کنار….ولی وقتی اومدم بیرونو تصمیم گرفتم که کسب و کارخودمو شروع کنم دیدم اصلا اونطوری که من فکر میکردم نیست و خیلیی دلسرد و ناامید شدم…چون فکر میکردم به محض زدن سالن(من سالن زیبایی دارم)از همون ماه اول کلی برام مشتری میاد و در عرض چندماه میترکونم و همه به به و چه چه میکننو تحسینم میکنن…الان که دوماه از زدن سالنم میگذره کم کم دارم میفهمم که چقدررر من دچار عجله شده بودم و این منو دچار اظطراب و استرس شدید کرده بود و باعث دلسردی و ناامیدیم شده بود…این باور که دیر شد همه از تو جلو زدن تو عقب موندی(مقایسه)..باور اینکه سنت رفت بالا داره دیر میشه(باور کمبود)…باور اینکه تو 31 سالت شد و همه بچه دار شدن و تو هنوز بچه هم نداری و میخوای چیکار کنی…هنوز تکلیف کارت معلوم نیست…تکلیف زندگی مشترکت معلوم نیست…فکر کردن به همه ی اینا کلی منو دچار استرس و ناامیدی میکرد و همش خودمو به این در اون در میزدم که هرچه سریعتر موفق بشم،حتی کارکردنم روی دوره ها هم از روی باور کمبود بود…عجله …ترس…هرچه زودتر باید به پول برسم زود ..زود…زود…عجله…عجله..

عزیز دلم خودتو از این سیکل معیوب عجله بکش بیرون..هرچیزی درزمان درستش اتفاق میفته…تو فقط زمانی میتونی ارامش داشته باشی و از زندگی لذت ببری که عجله نکنی…عزیز دل من به کجا مگه میخوای برسی که اینهمه عجله میکنی؟یک سال، زمان منطقی ای نیست برای رسیدن به خواسته های بزرگت،البته تو میتونی بخشی از اهدافتو تیک بزنی ولی اگر قصدت این باشه که یه ساله پرونده ی همه چیو جمع کنی و بزاری کنار فقط شکست میخوری و جز دلسردی و ناامیدی چیزی عایدت نمیشه…

ذهنم مدام بهم میگه تو 5ساله باقانون اشنا شدی و داری رو خودت کار میکنی پس کو دستاورهات؟من تو این 5 سال دستاوردهای زیادی داشتم حالا چه مالی ،چه شغلی و تو جنبه های مختلف …ولی از اونجایی که از محیط کار قبلیم با درامد ماهی 70،80 میلیون و جایگاه نسبتا خیلی خوب اومدن بیرون ذهنم میگه این دستاوردهات برای قبلا بود …تو وقتی از اون کار اومدی بیرون دیگه هیچ دستاوردی نداری و صفر شدی،هیچ درامدی نداری ،همه ی پس اندازتم دادی که کسب و کار خودتو شروع کنی…و هیچی نداری…

این بار میخوام دستاوردهایی رو به یاد ذهنم بیارم که با هیچ مقدار پولی نمیشه خرید،تا بعدا هی نکوبه تو سرم و بگه قبلا رو ول کن الان چی تو دستت داری…چون من قبلا هردفعه میومدم مینوشتم که من تو سالن قبلی از یک دستیار معمولی در عرض دوسال رسیدم به جایگاه عروسکار شدن و درامد ماهی 70،80 تومن و تو شهرمون حرف اولو میزنم تو حرفه ام و از این جور حرفا برای اروم کردن ذهنم به خودم میزدم…اما نه تنها ذهنم آروم نمیشد بلکه مدام بهم سرکوفت میزد که تو خیلی حماقت کردی که اون درامد و جایگاهو ول کردی اومدی بیرون…تو دیگه اون درامد و اون جایگاه رو نداری و همه چیو از دست دادی…

به همین خاطره که میگم اینبار میخوام دستاوردهایی رو بنویسم که با هیچ مقدار پولی قابل مقایسه نیست…

اگر برای رسیدن به یک هدف بزرگ یه بازه ی زمانی تقریبا 10سال رو در نظر بگیریم من 5 سالش رو پشت سر گذاشتم…و نباید به ذهنم اجازه بدم که بهم بگه تو 5 ساله داری رو خودت کار میکنی و به هیچی نرسیدی و احساس سرخوردگی کنم…این نگاه کاملا اشتباهه…اگر برای رسیدن به یک هدف خاص 10 سال زمان نیاز باشه من 5 سال اولش رو پشت سر گذاشتم و کلی تجربه و مهارت و اگاهی کسب کردم که برای 5 سال دوم میتونم با استفاده از این مهارتها ،تجربه ها و اگاهی ها سرعت رشدم رو چندبرابر کنم…من تو این 5سال تا حدود خیلی خوبی خودمو شناختم و فهمیدم نقاط قوتم چیه نقاط ضعفم چیه…من تا قبل از این 5 سال کلا نمیدونستم که کیم؟ چیم؟ اصلا هدفی نداشتم..

و تو 5 سال دومی که پیش رو دارم خیلی بهتر میدونم که باید روی چه نقطه ضعفهایی کار کنم …بخدا قسم دستاوردهایی که تو این 5 سال داشتم چیز کمی نیست..من از سال 98 با قانون جدب اشنا شدم و به صورت تکاملی پیش رفتم…اون روزها من یک شاگرد معمولی تو یه ارایشگاه بودم و هیچ مهارت تخصصی ای نداشتم..و علاقه ای به ارایشگری نداشتم و فقط برای گذروندن وقتم میرفتم ارایشگاه…و بعد ازمدتی کم کم تصمیم گرفتم این کارو جدی بگیرم ولی نمیدونستم که باید یک تخصص داشته باشم و میخواستم همه ی لاینهارو باهم کار کنم…و اون زمان من اصلا ارزشی برای کار ارایشگری قائل نبودم و خجالت میکشیدم از کارم اونم به دلیل باورهای خونواده ی مادریم بود که اینطور القا میکردن که فقط درس و دانشگاه و کار دولتی ارزشمنده…و من چون کنکور قبول نشده بودم به شدت احساس بی ارزشی میکردم…اونموقع اصلا باور نداشتم که شغل من پتانسیل ثروتمند شدن و موفقیتهای بزرگ رو داره…من طی این 5 سال با ازمون خطاهای بسیار و با اگاهی هایی که ‌کسب کردم و تجربه هایی که بدست اوردم فهمیدم که آرایشگری چقدرررر شغل ارزشمندیه(این باورو ساختم که تمام مشاغل ارزشمندن و به یک اندازه پتانسیل ثروت ساختن رو دارن)فهمیدم آرایشگری چقدر شغل لاکچری ایه و چقدر جای پیشرفت داره و خیلی هم پولسازه…من طی این 5 سال با کلی ازمون و خطا بالاخره فهمیدم که چقدررر به شنیون علاقه دارم و تخصص اصلیم رو پیدا کردم و رفتم دنبالش و کلی مهارت کسب کردمو کلییی باور خوب نسبت به شغلم پیدا کردم ….اون حد از علاقه و ایمان و باور اشتیاقی که من تو این 5 سال نسبت به شغلم یعنی شنیون ساختم رو و این حد از مهارتی که تو کارم کسب کردمو اگر کسی همین الان بخواد شروع کنه و بخواد به همین باور و یقین و ایمان و شور و اشتیاق من تو شنیون برسه 5 سال باید زمان صرف کنه…5 سال باید انرژی صرف کنه…کلی بها بده…حالا هزینه های مالیش بمونه کنار…

خیلی ها الان تو نقطه ای هستن که هنوز نمیدونن به چی علاقه دارن…تازه اگر علاقه شون رو هم بدونن باور نمیکنن که از علاقشون بتونن پول بسازن…و من هم خودم بعد از شک و تردید های بسیار و ازمون خطاهای بسیار در طی این 5 سال به این باور و یقین و علاقه و اشتیاق در مورد رشته ام و شغلم رسیدم…و الان اگر بخوام تو این 5 سال دومی که پیش رو دارم روی این رشته کار کنم ،میدونی چقدرررر سرعت رشد من زیاده؟چون دیگه اون شک و تردید های قبل نیست،دیگه اون طرز فکر که تو چه کاری برم که پولساز تر باشه نیست…دیگه طرز فکر اینکه کار من بی ارزشه نیست…دیگه این طرز فکره که من استعدادشو ندارم نیست،دیگه این طرز فکره که این یه مهارت خاصیه که بعضیا ذاتا دارنش نیست…و تازه در کنار اینها کلی مطلب در مورد نحوه ی صحیح یادگیری یک مهارت رو یاد گرفتم که خودش کلی می ارزه..‌من یاد گرفتم و باور کردم که یادگیری یک مهارت جدید فقط و فقط نیاز به تکرار و تکرار و تکرار و تمرین داره…و هر مهارتی قابل یادگیریه…همین خودش یه دستاورد بزرگه که باعث میشه طی مسیر نا امید نشم و نگم که فلانی اگر به فلان جا رسیده تو ذاتش بوده …من بلدش نیستم…بلکم این باور رو دارم که مهارتی رو که بخوام میتونم یاد بگیرم…فقط با تمرین و تکرار…

طی این 5 سال خیلی تکاملی و با ازمون خطاهای بسار به این نقطه رسیدم گه روابط خیلی مهمه و من تو فن بیان و اعتماد به نفس و ارتباطات خیلی ضعیفم…میدونی چرا اینو یک دستاورد برای خودم میدونم چون تا قبلش اصلا نمیدونستم مشکلم چیه…فقط میدونستم که از همه ی ادمها فراری ام و دوست ندارم برم تو جمع دوست ندارم با کسی ارتباط بگیرم…و فکر میکردم که این ذاتیه و خب من اینجوریم و همینیه که هست…

برای من 5 سال زمان برد تا بفهمم مشکل اصلیم چیه…دلیل فراری بودن من از آدما به دلیل ضعف توی اعتماد به نفس و مهارتهای ارتباطیمه…من قبلا هرکسی رو میدیدم که روابط خیلی خوبی داشت و خیلی با عتماد به نفس تو جمع حرف میزد همش حسرت میخوردم و میگفتم خوش بحالش …و سر سوزنی در خودم نمیدیدم که بتونم اینطور باشم…ولی به تازگی به این درک رسیدم که این هم یک مهارته و قابل یادگیریه…و من هم میتونم یادش بگیرم…پس بازهم میگم این خودش برام یه دستاورد بزرگه چون تا قبلش من همش یه ادم منقبض و گوشه گیر و منزوی ای بودم و(البته هنوزم هستم)که نمیدونستم مشکلم چیه…ولی حالا ریشه ی مشکل و مسئله ام رو فهمیدم و فهمیدم که همه چی برمیگرده به اعتماد به نفس و مهارتهای ارتباطی که من میتونم یادش بگیرم و تغییر کنم…

و الان اگر بخوام تو هر کدوم مهارت کسب کنم دیگه شک و تردید های گذشته رو ندارم که نه بابا ولش کن..من ادمش نیستم…من از پسش برنمیام..من ذاتا این شکلیم و اینچیزا قابل تغییر نیست…دیگه این فکرارو نمیکنم…

من تونستم طی این 5 سال تمام آدمهای سمی و منفی زندگیم رو حذف کنم…دوست ،آشنا،فک،فامیل و این خودش برای من کلی تایم آزاد ایجاد کرده…و میتونم بگم توی روابط کاملا صفرم…و مطلقا با هیچ کسی رابطه ندارم…و این 5 ساله ی دوم رو میتونم شروع کنم به ارتباط سازی های جدید.این خودش دستاورد خیلی بزرگیه چون واقعا 5 سال طول کشید تا من بتونم تمام اون فک و فامیل و دوست و اشنا رو باهاشون قطع رابطه کنم به صورت تکاملی…و اگر این کارو نکرده بودم الان کلی از زمان و انرژیم صرف اون ادمها میشد و دیگه نمیتونستم راه رو برای ورود افراد جدید به زندگیم باز کنم…

من در زمینه ی موفقیت و قانون جذب فقط رو دوره های استاد عباسمنش کار میکنم …و در مورد مهارتهای دیگه ای که مربوط به شغلمه و فن بیان و چیزای دیگه با اساتید دیگه کار میکنم.

و طی این 5 سال فهمیدم که نیازی به خوندن 100 تا کتاب از 100 استاد مختلف ندارم…و فقط باید اگاهی های درستی رو که قبلا درک کردم مدام تکرار و تکرار و تکرار کنم…و درک این موضوع خودش کلی باعث شد که فضای ذهنم باز شه و عجله و استرسم برای اینکه بخوام کلی کتاب موفقیت از اساتید مختلف بخونم از بین بره…و فهمیدم که نیازی نیست کلی مهارت یادبگیرم و کافیه که یک مهارت رو خیلی عالی یاد بگیرم اون منو به هرچی که میخوام میرسونه…تا قلبش هروقت هدف گذاری میکردم کلی مهارتهارو مینوشتم که باید یاد بگیرم…و بعدا فهمیدم که اینا همش به خاطر جلب توجه و تایید دیگرانه…مثلا دوست داشتم برم کلاس شنا،موسیقی ،رقص، ،و خیلی چیزای دیگه بعدا فهمیدم علاقه ی خاصی بهشون ندارم و فقط برای جلب توجه و تایید گرفتن میخوام این کارارو انجام بدم…فهمیدن این موضوعات خودش کلی زمان برد و یک دستاورد بزرگ برام محسبوب شه چون کلی از فضای ذهنم به واسطه ی حذف این موارد ازاد شد…

من 5،6 تا دوره از استاد تهیه کردم که طی این چند سال خیلی کم روشون کار کردم و به نسبتی که روشون کار کردم نتایج عالی گرفتم…و میتونم تو این 5 ساله ی دوم با تمرکز و استمرار بیشتر روی این دوره ها کار کنم..

یا مثلا این ایمان و باوری که من الان نسبت به هدایتهای خداوند دارم رو قبلا اصلا نداشتم..،یعنی باور داشتم خدا همه رو هدایت میکنه ولی منو نه،چون خودم رو گناهکار میدیدم و خودم رو لایق ارتباط با خدا نمیدیدم…ولی الان چقدررر من ایمانم به خدا بیشتر شده ایمانم به هدایتهاش بیشتر شده…و با خودم به صلح رسیدم و خودمو با تمام اشتباهاتم پذیرفتم و خیلی خیلی کمتر از گذشته خودمو سرزنش میکنم…و تقریبا 80،90 درصد کارهامو با مشورت و هدایت خداوند انجام میدم…و خیلی ایمانم بیشتر شده به این اینکه من لایق دریافت هدایت هستم…و این هم خودش دستاورد خیلی بزرگیه….

اینا دستاوردهای من بوده تو این 5 سال که با هیچ مقدار پولی قابل خریداری نیست…چون حاصل تجربه و ازمون و خطاهای بسیار منه…

و و از دستاوردهای مالی و مادیم نمینویسم …چون دوماهه از کار قبلیم با درامد ماهی 70،80 میلیون و جایگاه عروسکار بودن اومدم بیرون و الان کسب و کارخودمو با فروش طلاهام شروع کردم…و تقریبا الان به لحاظ مالی و درامد تو نقطه ی صفرم…

ولی همه ی اینهارو نوشتم که به خودم یاد آوری کنم که درسته به لحاظ مالی صفر صفرم و دیگه هیچی ندارم…ولی کلی دستاورد دارم که با هیچ مقدار پولی قابل خریداری نیست…از حالا به بعد زندگیمو به 2 تا 5 سال تقسیم میکنم که 5 سال اولش رو روی بیس و پایه کار کردم و گذروندم و الان وارد 5سال دوم از این 10 شدم…و فقط خدا میدونه سرعت رشد من تو این 5 سال دوم با توجه به بیس و فنداسیونی که دارم چقدرررر بیشتر میشه…

به امید روزی که میام و از دستاوردهای خارق العادی مالی شغلی روابطی و سلامتیم براتون مینویسم….

لایق بهترینها هستید