مصاحبه با استاد | فرصت «لذت بردن از مسیر رشد» را از خودت نگیر

سوال:

برای تبدیل شدن به “بهترین در دنیا” در حوزه مورد علاقه ام، چقدر سخت باید تلاش کنم؟ 


مفاهیمی که استاد عباس منش در این قسمت توضیح داده اند شامل:

به صلح رسیدن درباره میلی انسانی به نام “جلب توجه”، مدیریت این میل و هدایت آن در جهت سازندگی؛

به جای سرکوب “نیاز به جلب توجه”، مدیریت این میل انسانی را بیاموز؛

معیاری برای شناسایی میزان احساس نیاز به توجه و به شناخت رسیدن درباره خواسته های واقعی؛

“احساس نیاز به توجه” به خودی خود بخشی از ویژگی های انسانی است اما وقتی مانع حساب می شود که تبدیل به بالاترین اولویت شما شود و باعث فراموش کردن هدف اصلی زندگی تان شود؛

موفقیت مالی ترکیبی است از: انجام کار مورد علاقه، استمرار در این مسیر و باورهای ثروت آفرین ساختن درباره این علاقه

فرمول شکوفایی کسب و کار شخصی؛

توصیه استاد برای افرادی که هنوز مسیر مورد علاقه خود را نمی شناسند؛

تعریف شخصی از موفقیت؛

درباره “احساس نیاز به توجه”، از یک طرف، حتی خودت را هم قضاوت نکن چه برسد به دیگران؛

و از طرف دیگر، آگاه باش اگر این میل مدیریت نشود، آن وقت شما را تحت کنترل می گیرد؛

ادامه دادن در مسیر هماهنگ با قانون، شخصیت ما را می سازد و نقاط ضعف شخصیتی مان را خود به خود از بین می برد؛

در مسیر رشد شخصی، هرگز خودت را با دیگران مقایسه نکن؛

خودشناسی، ضروری ترین ابزار برای رسیدن به صلح درونی است؛

اگر هدف اصلی زندگی را به یاد داده باشیم، این هدف همواره ناخالصی های سایر اهداف را به خوبی می ساید؛

“مقایسه خودت با دیگران”، دشمن “استمرار در مسیر رشد” است؛

استمرار در مسیر عشق و علاقه + باورهای ثروت آفرین درباره آن علاقه = کسب و کار پر رونق؛

راهکار به شناخت رسیدن درباره عشق و علاقه واقعی

با هر بار نتیجه گرفتن، از احساس نیاز به توجه و تایید دیگران، بیشتر گذر می کنید و به سبک شخصی خود نزدیک تر می شوید؛

اگر از انجام کاری لذت می بری، به خاطر همین احساس عشق، آن را ادامه بده. چه اهمیتی دارد که دیگران توانایی شما را تایید می کنند یا نه!

کسب و کار، بوسیله استمرار، باورهای قدرتمند کننده و ثروت آفرین و عشق، شکوفا می شود؛

عشق و علاقه، استمرار، باورهای قدرتمند کننده: با این 3 ادامه بده و دنبال نتایج لحظه ای هم نباش. آنوقت است که نتایج پایدار خودش می آید؛

 


منابع کامل درباره مفاهیم این قسمت: دوره روانشناسی ثروت 3

کسب و کار پر رونق، خروجی این 3 عامل است: لذت بردن از کاری که انجام می دهی + ساختن باورهای قدرتمندکننده و ثروت آفرین درباره حوزه ای که در آن فعالیت داری + ایجاد بهبود های کوچک اما مستمر در این مسیر؛

زیرا همه کسب و کارها پتانسیل یکسانی برای خلق ثروت دارند. بنابراین آنچه ثروت را خلق می کند، نوع شغل نیست بلکه باورهای صاحب کسب و کار درباره آن کار است. آگاهی های دوره روانشناسی ثروت 3، استاد شناسایی و ایجاد باورهای قدرتمندکننده و توحیدی است. یعنی تنها عاملی که صاحب یک کسب و کار برای راه اندازه و رشد کسب و کار خود نیاز دارد.

اطلاعات کامل درباره محتوای آموزشی دوره روانشناسی ثروت 3


  • نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
  • فایل تصویری مصاحبه با استاد | فرصت «لذت بردن از مسیر رشد» را از خودت نگیر
    228MB
    38 دقیقه
  • فایل صوتی مصاحبه با استاد | فرصت «لذت بردن از مسیر رشد» را از خودت نگیر
    36MB
    38 دقیقه
توجه

این فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.

777 نظر
توجه

اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.

بازکردن همه‌ی پاسخ‌هانمایش:    به ترتیب تاریخ   |   به ترتیب امتیاز
    تعداد کل دیدگاه‌های «پونه» در این صفحه: 2
  1. -
    پونه گفته:
    مدت عضویت: 1085 روز

    سلام به خانواده خوبم

    خدا رو شاکرم که میتونم نعماتشو ببینم .

    خدا رو شاکرم‌که میتونم حضورشو‌حس کنم.

    خدا رو شاکرم که هست و همیشه هست.

    خدا رو شاکرم که حواسش بهم هست ، یارمه ، همراهمه، شریکمه.

    حتی موقع هایی که میخوام از انجام کاری لذت ببرم ،میخوام یه جا برم بگردم ، میخوام از تماشای نعمتهاش لذت ببرم ، بهش میگم تو هم بیا ، با من باشه و لذت ببر ،بهش میگم باش ، همراهیم کن که دلم به حضورت، به نگاهت ، به همراهیت گرمه.

    دیگه هیچوقت احساس تنهایی نمیکنم،

    خدا هستو خدا هستو خدا هست.

    دیگه چند هفتس که فقط دارم از مسیر زندگیم لذت میبرم .

    به همه مسائل فقط نگاه گذرا میکنم ، چیزی رو جدی نمیگیرم و نمیزارم اگه با مسئله ای نامناسب روبرو میشم ، ذهنم به هم بریزه ، چون به خوش اعتمادکردم، توکل کردم و دارم به کارگردانیش نگاه میکنم ، تا ببینم از چه راهی هدایتم میکنه.

    میدونم که تمام مسائل ابزاری هستند برای خودشناسی من تا بتونم به صلح درونی برسم.

    میخام فقط دیگه به جای فشار ذهنی ، نگاه کنم و یاد بگیرم .

    دیگه میخوام ببینم خدا از چه دیدی به مسائلم نگاه میکنه.

    مطمئن هستم هر اتفاقی توی زندگیم در مسیر تکامل منه، پس میخوام با آغوش باز بپذیرمشون.

    دیگه میخوام شیوه مدیریت حل مسئله رو یاد بگیرم به جای جنگیدن با مسائل.

    میخوام از مسیر زندگیم لذت ببرم .

    خدایا امید رو توی قلبم زنده نگه دار و هیچوقت نزار این حس خوب با تو بودن در زندگیم کمرنگ بشه.

    خدایا من به هر خیری از جانب تو‌محتاجم .

    خدایا تسلیمم.

    خدایا آماده دریافت نعمات و فراوانیت در زندگیم هستم

    خدایا شکرت که هستی.

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 4 رای:
  2. -
    پونه گفته:
    مدت عضویت: 1085 روز

    سلام به استاد گرامی و دیگر همراهان سایت عباسمنش

    خدایا شکرت بابت فرصتی که به من دادی تا بتونم در راه تکامل خودم‌ یاد بگیرم، بیندیشم و قدم بردارم. استاد وقتی این فایل شما رو شنیدم و در مورد این فایل وباورهای خودم‌فکر کردم صادقانه فکر میکنم شاید من جزء همون یک درصدم.

    یک درصدی که رؤیای موفقیترو داره ، در رشته ای که دوست داره، حتی اگه نقابی برچهره داشته باشه و تا آخر عمرش قرار باشه کسی نشناستش.

    باید بگم اتفاقا من آدم تأیید طلبی هستم یعنی تمام تلاشم رو برای کاری که بلدم انجام میدم تا تأیید بگیرم.اما همون رضایت و تأیید برام کافیه و نیاز ندارم حتما شناخته بشم.

    شاید بهتر باشه اینجوری توضیح بدم:

    من تو کار آشپزی و کیک و شیرینی مهارت زیادی دارم و هم خلاقیت زیاد…البته این مهارت تا به حال فرصتی برای کسب درآمدم نبوده ،به خاطر باورهای نادرست خودم ..مثلا همیشه فکر میکردم با همسری که من دارم و محدودیتهایی که برام ایجاد میکنه نمیتونم از این راه کسب درآمد کنم که امیدوارم با تغییر باورهام بتونم روزی به موفقیت مالی در این راه برسم و اون موقع حتما به یاری خدا بازهم کامنت میزارم.

    یعنی مشتریان کافه رستوران آشپزخانه من همیشه همسرم و پسرم بودند و برای اینکه تأیید و رضایتشون رو به دست بیارم خیلی تلاش میکردم و درباره چیزهایی که درست میکردم نظرشونو میپرسیدم و وقتی لذت اونها رو‌ میدیدم برام یک دنیا میرزید .

    حتی اگر به خونه مادرم میرفتم و کیکی ،شیرینی ،چیزی میبردم و هرکس که امتحان‌میکرد حتی خبرش هم به‌من میرسید که چقدر لذت برده ،برای سرخوشی من یک عالمه کافی بود .

    همین که حس میکنم تونستم چیزی رو تهیه کنم که به کسی احساس شادی و لذت و تجربه لحظات بهتری رو بده برام‌کفایت میکنه و واقعا قلبم راضی میشه.

    حتی شده بود مثلا باقلوا میپختم و وقتی به خانه دوستم میرفتم میبردم ،اینقدر دوستم خوشش میومد که میگفت فلانی باقلوایی که برام آوردی چون میخاستم برم فلانجا دست خالی نباشم ازش استفاده نکردم و بردم برای اون و وقتی اونجا بازش کردن و خوردن اصلا مونده بودن که تو اینو از کجا خریدی؟

    خب اونها که اسم منو یا اصلا منو نمیشناختن ولی همینکه خبردارمیشدم‌خوششون اومده اصلا انگیزه میگرفتم برای دفعه های بعد.

    و واقعا طبق گفته های شما اگر آدم کاری رو‌که عاشقشه انجام بده اصلا از اون کار حس سختی و سخت بودن نمیگیره بلکه همش عشقه وعشق و انگار با انجام اون کار، حال دل آدم خوب میشه.

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 6 رای: