مصاحبه با استاد | فرصت «لذت بردن از مسیر رشد» را از خودت نگیر

به نام رب رحیم

سلام استا جان . سلام خانم شایسته عزیز و سلام به شما دوستان گلم

خدای مهربانم دستامو مثل یه بچه کوچک بگیر و منو هدایت که من هیچی بلد نیستم

استاد خوبم ازت سپاسگذارم که این مسیر زیبا رو میای با صداقت مسیر رو ترسیم کنی و نحوه درست تفکر و زندگی رو یاد میدی

و از تمام دوستانم توی این سایت سپاسگذارم واقعا از همفرکانسی و هم مسیری باهاشون لذت میبرم. شما فوق العاده ای دوست من

گاها این فایل ها اشک منو در میاره که جور دیگه درکش میکنم.

توی این زندگی دنیوی اگه به قلب خودمون رجوع کنیم واقعا درک میکنیم که ما نه از کسی بالاتریم . نه کسی از ما بالاتره . ما هیچ فرقی با ادم های دیگه که در این مسیر نیستن ندارم .

هرکسی موفقه توی مسیر استعداد لذت قدم برداشته و رشد کرده و هیچ برتری در این دنیا وجود نداره. پس خیلی ناپسنده که بگیم چون اون شخص موفق شده پس ما بی ارزشیم یا چونا اونا در این مسیر نیستن بی ارزشن . همین حس برتر بودن باعث شدن شیطان گمراه بشه. و متضادش حس برتر بودن هم باعث میشه حقیر بشیم

این نیاز به توجه و حرف مردم برام منم خیلی پاشنه اشیل هست. من از یه سنی در بچگی یادمه وارد کارهایی شدم که همش گروهی و شلوغ بود و همون 10 سالگی که شروع شد تا الان(قبل اشنایی با شما) همیشه دورم شلوغ بوده و بهرحال لیدر و سرپرست گروهی یا سازمانی بودم .

یعنی من یادم نمیاد به جز این مقطع شما که یه سالی هست دورم خلوت باشه ولی من همیشه توی کارهای گروهی بودم و این هم خوب بود و هم بد بود چون باعث شد ارزشمندی من خیلی به تشویق و حرفای دیگران وابسته بشه و نتونم برای خودم زندگی کنم و همش میگفتم که این کار رو نکنم که بد باشه . این کارو بکنم که از نظر بقیه درست باشه و هزاران عمل که حرفی پشت سرم نباشه. در واقع من برای خودم زندگی نکردم برای بقیه بوده

و در مورد اهداف هم درون خودم توی این چند روز کندکاو کردم و اومدم یه عامل رو برای خودم حذف کردم و گفتم ایا این عامل نباشه من حاظرم این خواسته ها رو داشته باشم دیدم نه .حتا خواسته های منم واقعا وابسته به عوامل دیگه بود و من قلبا دوسش نداشتم

دیشب یه اهنگ صوتی خارجی گوش( Berlin – Take My Breath Away)میکردم و خیلی قشنگ بود رفتم که موزیک ویدئوی اونو ببینم و مربوط به Top Gun1: Maverick که با بازی تام کروز هه (و Maverickکلمه پروفایل و شخصیت دوست داشتنی اقای حمید امیری عزیز توی سایت هست بود) که دو تا کلیپ در موردش دیدم: یکی اینکه تام کروز شخصیتی بود که عاشق صنعت هوا و فضا هست و جوانی این فیلمو بازی کردن و یه کلیپ دیگه همون بازیگران فیلم رو در سن 62 سالگی رو نشون میداد

من با خودم این فکر رو کردم وقتی خودشو میشناسه و ادم میره توی راستای علاقه اش فقط لذت میبره.

من یه روزی پیر میشم و میمیرم چرا از این فرصتم لذت نبرم . این همه دویدن دنبال پول و ماشین و خونه و حرص زدن داره این لذت رو میگیره و یا ترس ها و باورها و حرف های مردم داره جلوی لذتم رو میگیره. مگه من چقدر زنده م؟ میخوام لذت ببرم فارغ از اینکه پول هست یا نیست. حتا اگه نون خشک میخورم میخوام لذت ببرم . اگر ثروتمندک چه بهتر ولی میخوام برای خودم لذت ببرم . میخوام خودمو کشف کنم

و اینکه تجزیه و تحلیل نکنم که چی میشه و چه خواهد شد.

یه ایه هست که استاد بارها توضیح دادن در مورد مهاجرت که فرشتگان میپرسن در زمین چگونه زیستید؟ اونا میگن ما مستضعف و بدبخت بودیم این رو من برای خودم اینجوری تعبیر میکنم اون موقعی که خداوند ازم بپرسه زندگیت چطور بود؟ و من یه لحظه به فیلم نگاه به زندگیم کنم . ببینم همش ترس بوده . همش حرف مردم و… اونجا چی دارم بگم ؟. ایا خداوند نمگه حیف این روحی که به تو دادم که اینجوری هدرش داری

من میخوام وقتی لحظه مرگم به زندگم نگاه کنم از خودم راضی باشم که اون کاری که میخواستم انجام دادم و بگم راضیم ازت سعید . دمت گرم

شمایی که این متن رو خوندی عاشقتم