مصاحبه با استاد | منظور از"سیستمی بودن رفتار خداوند"، چیست؟

به نام او که هر چه دارم و هر چه هستم از اوست.

خدای یگانه و بی همتا، او که رب العالمین است.

او که تمام آسمان ها و زمین و هر آنچه ما بین آنهاست را به تسخیر من، بهاره، در آورده است.

استاد جانم سلام

خانم شایسته ی عزیزم سلام

سلام به تو دوست من که دستت را در دست خدا گذاشتی و به امید یک نشانه به این جا کشیده شدی.

«سیستمی بودن خدا» چیزی که من اولین بار اینجا شنیدم و در این سایت هم سعی کردم یاد بگیرم.

اعتراف میکنم بعد از نشستن پای دسته بندی توحیدی و کار کردن روی آن دسته، بهتر یاد گرفتم.

خدا را شکر من خانواده ی مذهبی ای نداشتم و خیلی حرف خدا و پیغمبر و امام در خانه مان نبود. مذهب را همان در مدرسه و جامعه و محرم و رمضان می‌دیدم ولی همانها هم کار خودشان را میکنند.

در نهایت با تمام باورهای مذهبی ام به اینجا دعوت شدم و رفته رفته درک بهتری از خداوند، این انرژی بی انتها دریافت کردم و هنوز در حال بهبودم.

ولی چیزی که مرا آورد به این فایل، ترکیب جادویی موضوع و سخنان این فایل، جمله ی خانم شایسته ی عزیز در آخرین قسمت زندگی در بهشت که به نعمت همیشگی آب گفتند:« آب، نعمتی که نامرئی شده بود» و سفر دیروزم به شهر قونیه، شهر مولانا بود.

مگر میشود در ترکیه زندگی کرد و بیشتر شهرهایش را گشته باشی و به قونیه، شهر مولانا نروی.

آرزویش را داشتم و به لطف آزادی مالی ام، آزادی زمانی، برای خودم به یاری خداوند آزادی مکانی رقم زدم و به سمت قونیه حرکت کردم.

ترجیح دادم با ماشین خودم نروم و از قطار سریع‌السیر استفاده کنم.

این ماشین هم رزق خداوندم بود بر من، ماشینِ او بود که در این چند صباح زندگی ام در نقطه ی جغرافیایی ترکیه به نام من زد. من هم با احساس لیاقت و سپاسگزاری پذیرفتم و سعی کردم با گشتن و استفاده کردنش در راه شناخت دنیا و خودم ازش به خوبی استفاده کنم.

ولی نکته ی جالب ماجرا زمانی شروع شد که من به قونیه رسیدم. شهری متضاد استانبول.

استانبول

شلوغ

پر هیجان

پر از امکانات

پر از نشانه های ثروت

آزاد در پوشش

آزاد در افکار

تنوع فراوان در نژادهای انسانی

فراوان جای دیدنی

پر از رستوران

و

و

و

و قونیه خیلی متفاوت.

آنجا بود که به خودم آمدم که بهار نعمت زندگی در استانبول برایت نامرئی شده.

به خودم آمدم که خداوند از این همه شهر در دنیا، دست مرا گرفت و آورد در استانبول

تنها شهر دنیا که هم در قاره ی آسیاست و هم در قاره اروپا

شهری که مقام اول مقصد توریستی دنیا را از آن خود میکند.

شهری که از هر طرف به دریا و فراوانی آب ختم میشود.

اصلا مرز جدایی بین آسیا و اروپا در این شهر دریای مرمره است.

آب و هوای تمیز

فراوانی خوراکی

فراوانی تفریح

فراوانی موقعیت

فراوانی ثروت

فراوانی نژاد

فراوانی کسب و کار

و هزاران فراوانی دیگه

اصلا به قول خود ترک ها، خاکش پر برکت است.

یک آن دلم برای محله مان پر کشید.

کوچه ی پر از ثروت مان

همسایگان محترم و درستکار مان

دوستانم

همکارانم

درختان همیشه سبز محله مان

و منظره ی بی نظیر دریا از خانه مان، که همیشه بدون استثنا چند کشتی باری نیز در این منظره سکنی گزیده اند.

و حیاط خانه مان

جایی که درخت نارنج و آلو و انار و سیب و زیتون سیاه و شاه توت دارد.

رسماً در بهشتم.

چقدر به این کنتراست قونیه و استانبول نیاز داشتم تا نعمت نامرئی محل زندگی ام بر من آشکار شود.

زمانی که در قونیه بودم، در زمان سفر کردم و به حدود ده سال پیش رفتم. زمانی که در هشتگرد زندگی میکردم و هر روز با مترو به تهران می آمدم و دغدغه ام در مترو این بود که جایی پیدا کنم که بنشینم که این مسافت طولانی را راحت باشم و گاهی که جایی برای نشستن پیدا میکردم حتی شده باشد روی زمین، خشنود بودم و الان من سوار بر ماشین تویوتای خودم به هر کجا بخواهم میروم. عزتمندانه و ثروتمندانه.

چقدر ثروت معنوی و خواستنی و تمیز و ارزشمند است.

اگز به بازه ی ده ساله ی زندگی ام فکر کنم انگار از یک فقیر به یک پادشاه تبدیل شده ام و چقدر این نعمت هم نامرئی شده بود.

الان در استانبول کسب و کار خودم را دارم و دائم تو فکر بهبود دادن آن هستم.

در حال تجربه کردن خودم هستم.

آری قونیه زیبا بود و مزار مولانا برایم این همه رزق داشت. اصلا این مرد کلامش و خودش پر از برکت است.

دور تا دور محل مزارش، پر بود از مغازه و دکان که در حال فروش سوغاتی بودند. چیزی شبیه بازار دم حرم امام رضا. سوغاتی قونیه آب نبات قیچی بود و در داخل مزار مولانا پر بود از نوشته های فارسی. آدم ها در کنار مزار مولانا به راز و نیاز و دعا مشغول بودند و من آنجا انگار به تکه ای از ایران در خاک ترکیه سفر کرده بودم.

آری خیلی از افراد هستند که برکت وجودشان منحصر به زمان زندگی آنها در دنیا نمیشود، آنها بعد از مرگشان هم زنده هستند. مولانا و تفکراتش و راهش و مسلکش هنوز زنده و پا بر جاست و هستند فراوان انسان‌هایی که راه تو و مسلک تو مورد پسند آنهاست و فارغ از زمان و مکان دنبال روی تو خواهند شد.

خداوندا از تو سپاسگزارم که همت کم مرا زیاد دیدی و‌ از فقر و نادانی به سوی نعمت و نور هدایت کردی.

خدایا دستم را بگیر و پایم را در مسیر درست قرار بده، همانا تو هادی و وهابی.

لیلی جان زیبای من سلام

دختر چقدر تو بی نظیر و درستکاری

چقدر صادق و بزرگواری

احسنت به تو و تمام زیبایی هایی که در درونت جمع شده.

لیلی جان چقدر تحسین میکنم پیشرفت های شما را

ماشین ارزشمند و مرکب الهی ات را

نوش جانت دختر

الهی که زندگی ات پر باشه از این مرکب های الهی

چقدر لذت بردم که در جواب کامنت من از موفقیت هایت گفتی.

برایم لذت بخش ترین کار دنیا، خواندن و دانستن موفقیت دوستانم و نزدیکانم هستم.

حریم و تشنه ام به موفقیت

چقدر لذت بردم که گفتی:« موقعیت اجتماعی و اقتصادی خیلی تاپی دارم.»

دلم ضعف رفت برای این توصیف.

الهی که خداوند از خزانه ی غیبِ بی انتهایش برای تو عشق، ثروت، شادی، سلامتی، خوشبختی بباراند و بباراند.