مصاحبه با استاد | مرور چند اصل برای تصحیح دوباره مسیر

بنام خداوند بخشنده مهربان”

یؤْتِی الْحِکمَهَ مَنْ یشاءُ وَ مَنْ یؤْتَ الْحِکمَهَ فَقَدْ أُوتِی خَیراً کثیراً وَ ما یذَّکرُ إِلاَّ أُولُواالْأَلْباب»‌؛

خدا فیض حکمت را به هر که خواهد عطا کند و هر که را به حکمت و دانش رسانند، درباره او عنایت .و خیر فراوان کرده‌اند و این حقیقت را جز خردمندان متذکر نشوند.

سلام و درود به سایت بهشتیم….

دقیقا سه روز پیش.دقیقا روز شنبه..هدایت شدم به نشانه ام.و یه روز کنترل ذهن ،”شدیدی برام بود…

من هر روز در مسیر خاسته هام سعی میکنم با تکیه بر خوندن قرآن و مخصوصا تمرکزی روی سایت..بتونم در این مسیر زیبا قدمهای تکاملیمو بردارم..‌اینروزا این فصل از مهاجرت سعی کردم قدم به قدم نگاه کنم.همون لحظه ایی که بر حسب مدارم درک میکنم بتونم به نحوه احسن ازش:استفاده کنم..

چون میدونم قانون خداوند، هیچ کم و کاستی نداره و مو لای درزش نمیره…

قربون عدل الهی برم..هر موقع که میخام وارد ترسهام بشم وقتی بهش تکیه میکنم…

همون لحظه برام کن فیکون میکنه…

دقیقا دو ردز پیش از خداوند گفتم.خدایا من طی این سه سال و خورده ایی که در محضر تو هستم..سعی کردم به اندازه درکم عمل کنم…و بیشترم لطف تو می بینم…

چون دیگه من با خودم روراستم.و دارم با چشمانم می بینم ..نحوه نگرشمو در گذشته نسبت به خودم و رابطم و ثروتم و هر جنبه ایی…

دیگه نمیتونم دروغ خودم بدم..خُوب…….

گفتم خدایا تو خودت هدایتم کن برم برای مدار بالاتر…به لطف خودش هدایت شدم به این فایل جدید..سعی کردم برای دیدن فایلها خیلی بخودم سخت نباشم..چون بازم ذهنم داست از این وسواسم سو استفاده میکرد…

میخام مثال خوردن یه غذا رو بگه…وقتی تشنه میشم چجوریه…حالا هر کجا که باشم…من آب میخام..و کاری انجام میدم که اون لحظه گیرم اب بیاد..

سعی کردم نگاهم به فایلهای استاد همینجور باشه.چون استاد در فایل مصاحبه با دوستان.به سپسده عزیزم همینو گفت..که ببین اون موقع نیازت به کدوم از فایلهاست..

چون واقعا این سایت از تعداد کامنتا گرفته..‌تا فایلهای استاد.هر چقدر میخونی پایان پذیر نیست..

و سعی کردم نگاهم به این بهشت همیشه جاویدان با همین منظر باشه……بزارم اون عطشمو رفع کنم..

ایتروزا جوری شدم..وقتی میرم در مسیر بیزنسیم تمرکز کنم. اینقدر دلم زود تنگ میشه.انگار سالیان سال دور بودم..یه شب خداوند در خواب بهم الهام کرد…بهم گفت نرگس! ما قلبتو با روح القدوس به ارامش میرسونیم..

یه ایه ایی بهم الهام شد..و یه صحبتهایی کرد.که من درکش نکردم.فقط بیین اون ایات ایه روح القدوس رو برام خواند…

خیلی خوشحالم خیلی خوشحالم که در محضر خداوندم..چه الهاماتی چه روزهایی چه ساعتهایی چه دقیقه هایی چه ثانیه هایی اینروزا از خداوند درک میکنم!

که اصلا قابلیت صحبت کردنو نداره…

اره میگفتم..بیام سر مطلب…دقیقا به 24 نکشید.حدودا 12 ساعت…از طریق دستانش اینم با حال و احساس خوب..دقیقا مصادف شد با تموم شدن این فایل عزیز بهشتی….

بهم گفت بیا برو این قسمت.و نور الهی برام روشن شد…

میخام یه نکته مهم بگم استادم!….چیزی که عقلت میگه و فکر میکنی اون مسیر قبلی همون مسیریه که تو میخای..بدون خیال خام خوردی…

دقیقا ….

اون مسیر پروازی بسوی مدار بالاتر بود…و من یه پله رفتم جلو…و بازم درهای جدید و کارهای جدید و هنوز اسانتر و راحت تر از سری های قبل..

ولی قلبی محکم استوار به درگاه الهی….

خیلی اللن حالم خوبه.تقریبا چند مرحله از کارم به لطف خدا انجام شد.بازم چه درسهایی…دقیقا تضاد الهامات قبلی..باعث رشد من شد برای مدارهای بعدی..

اون تضاد نبود..اونا درس خودشناسی و خداشناسی بود…

و میخام بگم دیدن این فایل..دریچه رحمت الهی دیگه برای مدار بالاتر .برای رشد در بیزنسم!

……

امروز صبح زود ساعتای 4.45 دقیقه…خداوند از خواب بلندم کرد…و حالم خیلی خوب بود.کلی با همدیگه صحبت کردیم ازش تشکر کردم.بهم گفت روی زمین بخواب…منم بحرفش گوش کردم..

.

همون ارامش باعث شد.تا تضاد امروزمو در اطرافمه با احساس خوب بگذرونم.و دقیقا همینجور شد..

چقدر خوبه این کنترل ذهن..چقدر خوبه در صلح بودن با خود…همه جوره برات حکم ،”در ورودی بهشت رو داره…

از خداوند سپاسگزارم که مرا افرید و راه هدایت رو از بچگی بهم الهام کرد..و مرا در این مسیر زیر پرتوی نورش قرار داد..

یه روز بهم گفت..تمام خاسته هایی که داری از طرف من برای تو انجام شد.فقط باید تو مسیر ادامه بدی..و بزار من زمانبندیشو میگم…

و چند روز پیش یکی از شخص نزدیکم یه صحبتی رو باهام کرد..و جوری بهم وانمود کرد.که من باعث خوشبختی تو میشم..

همون لحظه گفتم .تو در مسیر راه درستی تو در مسیر مدارهای بالا هستی…

روی هیچکسی جز خدا حساب باز نکن..و همون لحظه از لحن صحبتش خندم گرفت…

یادمه گذشته ها ایشون یه صحبتی رو به من کرد من خیلی حرفش زدم.و همیشه چوب حرکتهای ایشونو خوب خُوردم…

یه لحظه بخودم اومدم.گفتم من نیرویی برتر تو درونم دارم..

اون خدایی که منو توی تاریکی قبرستان در تمام جنبه هاش هدایت کرد….

اون خدایی که سه ساله تمام کارش خوشبختی منه ..

اون خدایی که در رحمتشو همجوره برام باز کرد.چه رابطه …چه بیزنس…

همون خدا هم بهم کمک میکنه و کارها رو برام انجام میده…

…..

من این نیروی برتر رو در دل ترسهای و زوزه های شیطان پیدا کردم..

اصلا بدون اینکه بهش اهمیت بدم با نیش خنده .گفتم خدایا من پناه میبرم به تو..

میدونم اگه بخای کاری رو انجام بدی..میدی….

که در حکمت تو باشه..

اگه برای من شَر هست ازم دور میکنی..

داستان همین چند ساعت پیش.با وجود اینکه خودم تنها بودم بدون هیچ قفل و بستیدن دری..

و خودم تنها..رفتم حمام کردم لباسامو شستم کارامو انجام داد.با خیال راحت…

هیچ اتفاقی نیفتاد…

و شیطان میگفت الان یه شخصی میاد تو خونه..و من گفتم خدا رو دارم.دلیلش اینه به تو ثابت کنم نیاز نیست دور تا دورمو به انحصار در بیارم و بترسم از اینکه خطایی برای من بوجود بساد.

من خودمو سپردم بخداوند..و من توی خیلی از موارد.روی این ترسهای واهی کار کردم و به لطف خودشم تونستم بهش غلبه کنم..

ترس که نبوده هیچ..اتفاقا ایمانممم بخداوند بیشتر شده…

و خیلی از مواردای دیگه….میخام بگم هر جور خودتو باور کنی …همون شکل بسمت زندگیت برمیگرده…

واقعا همش خلاصه میشه..به این ایات زیبا که مدام اینروزا توی سوره بقره توی جنبه های مختلف بهش میرسم..

که مومنان نه غمی دارند و نه اندوهگین میشوند…

پاشنه تمام ما آدمهای روی دنیای خاکی..فقط ترس و حال بده…

حالا هر چقدر به خودشناسی میرسی بیشتر درک میکنی…بیشتر قدرت عملکردت و رفتارت و باوراتو درک میکنی…

از خداوند سپاسگزارم که مرا هدایت کرد.و به من خوشبختی داد..و واقعا همجوره زندگیم”بر وفق مراده..اینقدر خداوند حال خوبو ،”رو شامل من کرده…که واقعا جای سپاسگزاریش خیلی کمتر از کارهایی که برام انجام داده…ست…

در نهایت سپاسگزار خانم شایسته عزیز هستم که پا به پای استاد عزیز مان در مسیر سعادتمندی دنیا و اخرت ..برای ما بندگانش رقم میزند…دوستتون…داااااااااااااارم..

از جنوب غرب ایران و هوای بهاری زیبا.تقدیم به شمال فلوریدای.منتخب به ” پردایس” برفی زیبامون!…

سلام و درود به خانم سلیمی عزیز…

چقدر دوستداشتم براتون کامنت بزارم.مادر عزیز من!…..

چقدر چهرتون زیباست!مخصوصا ” صحنه زیبا پشت سرتون.! کشور امریکا..ست..

بهتون تبریک میگم .بخاطر وجودتون در سایت..

اولین باره هدایت شدم به کامنتتون..

چند تا صحبتتون .نور الهی برام روشن شد…

این کلام الهیتون بود…

بفرموده کلام الله مجید هر کس بر خدا توکل کند خدا برای او کافیست..

توکل حقیقی یعنی هر امر محالی رو ممکن میسازه.

امید داشتن از رحمت خداوند.الله اکبر

نکته بولد!چقدر بهش واقف هستیم!

ناامیدی از رحمت پروردگار رو گناه میدونستم..

این خیلی برام بولد شد..و باید خیلی خیلی خیلی بهش امیدوار باشم..

همین ساعت..طی 10 ماه تمرکزی روی بیزنسم..به نقطعه پایانی در این مرحله رسید…و نور الهی مدام برام روشن میشد.تا هدایت بشم بسمت جلو..

این کلامتون: ناامید شدن بدترین گناه هست!…رو.. خیلی بر قلبم کوبید….تا مواظب باشم و نخام”از خداوند دور بشم..

……

در ادامه…

اره میگفتم..بیزنس من هیچ چیزی نداشت مثل همون حبوبیاتیه که توی ظروف اشپزخونمون مونده بود ولی با نور الهی یچیز کاربردی زیبا شد…

و امروز این نقطعه از هدایت الهی کامل شد.بعداشو نمیدونم میخاد چی بشه…

اینروزا و ساعتها و ماه ها …که گذشت..که طی 10 ماه به اندازه 100 سال در هر جنبه ایی از زندگیم تعقییر کردم…

و من بفردی تبدیل شدم که همجوره مزدش بخداست.چون میدونه نقطعه عطف زندگیش،” فقط خود خداست……

مادر عزیزم…واقعا چقدر امیدواری خوبه منم یه داستانی رو برات تعریف کنم.که منو ،اون لحظه یه تکون درست و حسابی داد..

مخصوصا روزهایی که تنها میرم توی قبرستون و برای اولین بار صحنه توی قبر رو دیدم.خیلی خیلی منو دگرگون کرد در همه جنبه ها..

یفرد نزدیکم “ایشون . یه بیماری خیلی خاصی گرفت!..جوری که میگفتن ایشون در مسیر مرگ رفته…..

و بعد از ماه ها .رفتن به دکترای خصوصی و تحت درمان قرار گرفتن!…

این شخص رو به بهبودی قرار گرفت..

یه روز اومد خونمون…

و لحظه ایی که من داشتم توی اتاق محل کارم روی بیزنسم کار مبکردم.یه لحظه ذهنم ساکت شد..و خدا بهم گفت خوب گوش کن..

انگار تمام فضا به سکوت رفت صدای این شخص رو مثل بلندگوی برای من به صدا دراورد..

گفت!… اینقدر دعا کردم که یه روز خوب بشم بیام خونتون و مامانتو ببینم..

ایشون جاری مادرمه….ما جنوبیا از مادر میگیم.(دِی)…

به زبان محلیمون گفت..(ایِقه دِلُوم مِیخاسه بیام خونتون تا بِینُمت.)

خدایا شکرت شکرت که خوب وابیدوم!

یه لحظه این صدا محکم بهم فهموند…

تا زنده اییم قدر تن ،”سلامتیمونو بدونیم..هیچ چیز مثل سلامتی نیست..

فردی که قبلا همیشه میومد اینبار این لحظات شده جزو آرزوی بزرگش..

الله اکبر…

قبلا بخاطر شرکی که داشتم.پاهام بدجور شکست…و تا 40 روز یجا ثابت خابیده بودم شب از دردش خابم نمیبرد..

ناگفته نمونه حیاطمون جوریه که فضای روبروش کوه هست..

وقتی نگاه به کوه مینداختم به دِییم.همون مادرم میگفتم..میشه منم یه روز خوب بشم بازم برم کوه بشیم…و طولی نکشید بهبودیم برگشت..

یادمه تا خوب شدم فورا رفتم کوه!اینقدر لذت بردم.همون تضادها باعث شد .که امروز در مسیر صرات المستقیم باشم….

در پایان صحبتم!.

سپاسگزار خداوندم که هدایتم کرد تا پیام شما مادر عزیزمو بخونم..

به” پناه خداوند میسپارمتون!

راسی دیگه قول میدم خیلی به این نکته توجه کنم و بیشتر برای ذهن نجواگرم بولدش کنم..که ناامید نشم..

چون بدترین گناه اینه!که ناامید بشم..

دوستت دارم مادر زیباییم