مفاهیمی که استاد عباس منش در این فایل توضیح می دهند شامل:
- به اندازه ای که قانون را بهتر درک می کنیم، به همان اندازه نگرانی های ما تبدیل به جسارت برای سازندگی می شود؛
- طبق قانون، همانگونه که یک شبه یک گونی پول از آسمان برایت نمی افتد، همانگونه نیز “سقوط” یک شبه اتفاق نمی افتد؛
- موفقیت پایدار، یعنی موفقیتی که پایه و اساس دارد، هویت دارد و هویت آن آجر به آجر با درک قانون و رشد شخصیت درونی به وسیله این درک ساخته شده است. این جنس از نتایج پایدار، خروجی یک شخصیت قوی است که با این راحتی با هر طوفانی نمی لرزد چون در مسیر خودسازی، نه تنها راهکار مقابله با طوفان را یاد گرفته بلکه می داند چطور از آن به نفع خود بهره برداری کند.
- مثل همه ی مهارت ها، مهارت شما در عمل به قانون، یک روند تکاملی دارد. این روند تکاملی با استمرار در به یاد آوردن قانون، درک قانون و تعهد برای اجرای همان مقدار درک در روند روزانه زندگی، هر بار بهبود پیدا می کند و هر بار شخصیت قوی تری در شما می سازد که به این راحتی از صراط مستقیم خارج نمی شود؛
سوالات:
1.عمیق ترین درک شما از قانون -که بیشترین تاثیر را بر تغییر ذهنیت قبلی شما گذاشت- چه بود؟
این درک، به چه شکل خود را در تجربیات زندگی شما بازتاب می داد؟ این درک چه ایده هایی به شما برای تغییر شرایط زندگی تان می داد؟ چطور با این درک به خودتان انگیزه می دادید برای ادامه مسیر، خصوصا وقتی نتایج محسوسی نداشتید؟
2. اگر تمام ثروت و دستاوردهای خود را از دست بدهید و تبدیل به یک آدم عادی شوید در حالیکه همین میزان درک از قانون را دارید، چقدر طول می کشد دوباره به جایگاه کنونی برسید؟
3. بعد از آشنایی با قانون و در شروع مسیر، چقدر قانون را باور کردید؟ چطور شک و تردیدهای اولیه را نسبت به قانون برطرف کردید که موجب شد در مسیر عمل به قانون استمرار داشته باشید؟
3. سیر تکاملی خود درباره رسیدن به موفقیت مالی را توضبح دهید. چقدر طول کشید تا از درگیری ها، مسائل مالی و بدهی، به استقلال مالی برسید؟
5. اگر با باورها و آگاهی های کنونی به 14 سال پیش که تازه این مسیر را شروع کرده بودید برگردید، چه باوری را بیشتر از همه جدی می گیرید و روی آن کار می کنید؟ چه مهارتی را بیشتر از بقیه بهبود می دهید؟ چه اصلی را از همه جدی تر می گیرید و به چه شکل عمل می کنید؟ یعنی در مسیری که تا کنون آماده اید، چه آیتمی را بیشتر از همه تغییر می دهید؟
6. پایه ای ترین باوری که موجب استمرار در مسیر درست می شود چیست؟ حتی با اینکه در شروع کار هنوز نتیجه ی مورد انتظارت را ندیده ای؟
7. چرا بعضی ها خیلی راحت تغییر می کنند و بعضی ها برای اینکه تغییر کنند خیلی باید تلاش کنند و روی خودشان کار کنند؟
چرا بعضی ها آموزه های شما را خیلی راحت باور می کنند، اما بعضی ها برای باور کردن این قوانینی که بر خلاف شنیده های قبلی آنهاست، باید خیلی تلاش کنند؟
چرا بعضی ها به راحتی توکل می کنند و تسلیم خدا می شوند و بعضی ها بسیار مردد هستند و به این راحتی به نقطه تسلیم شدن در برابر خداوند نمی رسند؟
چند کلید در باب آگاهی های این فایل و یک تمرین:
نشانه ی تغییر باورها به صورت بنیادین این است که نتایج پایدار می شوند. اما شاخص اصلی درباره اینکه فرد می تواند باورهای خود را به صورت بنیادین تغییر دهد این است که:
- چقدرمی تواند در مسیری که درباره درستی اش به آگاهی رسیده، استمرار بورزد؛
- چقدر شیوه فکری و رفتاری قدرتمند کننده ای را ادامه می دهد که در حال آموختن آن است حتی اگر در ابتدا برای ذهنش جذاب نباشد؛
- چقدر قانون را به ذهنش یادآوری می کند خصوصا در لحظاتی که کنترل ذهن سخت می شود و ذهن تمایل دارد به برگشتن به عادت های قبلی؛
- چقدر به فرعیات خوش رنگ و لعابی که در طی روز جلوی راهش قرار می گیرد، “نه” می گوید و چقدر به اصولی از قانون که اطاعت از آنها برای ذهنش جذابیتی ندارد یا سخت و حوصله سربر است، “بله” می گوید
باورهای قدرتمند کننده با استمرار در مسیر درست ساخته می شوند. استمرار در مسیر درست یعنی: تلاش آگاهانه برای ترک عادتهای محدود کننده و ایجاد عادت های قدرتمند کننده.
تلاش آگاهانه یعنی: از آگاهی های این گام ها، منطق هایی بسازیم برای اینکه آن عادت محدود کننده را برای ذهن مساوی با یک رنج کنیم و ترک آن عادت را برای ذهن تبدیل به یک لذت. سپس به صورت مکرر این منطق ها را به ذهن یادآوری کنیم تا جایی که تبدیل شوند به شیوه ی فکر ذهن مان. یعنی ذهن ما به صورت ناخودآگاه به شیوه آن رفتارها و عادت های قدرتمند کننده فکر کند و به مسائل نگاه کند. این معنای واقعی آن چیزی است که “تعهد” نامیده ایم. تعهد یعنی تبدیل باورهای قدرتمند کننده ی هماهنگ با قانون به عادت های فکری و رفتاری.
مهاجرت به مدار بالاتر، از قدم برداشتن در راستای ایجاد این عادت های فکری و رفتاری قدرتمند کننده شروع می شود. یعنی بهبود فکر، رفتار و عملکرد از همان جایی که هستید، با همان شرایط و امکاناتی که دارید.
با توجه به آگاهی های این قسمت، به این سوال فکر کنید و جواب دهید:
«حالا که می‌دانید نتایج پایدار، یک روند تکاملی است و یک‌شبه پدیدار نمی‌شوند، بلکه با استمرار در درک قانون و اجرای این درک در افکار، رفتار و عملکرد ایجاد می شوند، در لحظاتی که ظاهرا هیچ پیشرفت فوری و آشکاری نمی‌بینید، به چه شکل می خواهید انگیزه های خود را برای استمرار در این مسیر حفظ کنید و اجازه ندهید شک و تردیدهای ذهن تان، پای شما را بلرزاند؟
از خلال توضیحات استاد در این فایل، چه منطق هایی استخراج کرده اید که فکر می کنید می تواند در این زمینه به شما کمک کند تا همچنان در مسیر عمل به قانون استمرار بورزید، ناامید نشوید، درباره اینکه این مسیر قطعا نتیجه می دهد تردید نکنید و به مسیر قبلی بر نگردید؟
منتظر خواندن ایده ها و راهکارهای شما در پاسخ به این سوال و کلیدهایی که از این قایل گرفته اید، هستیم
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری مصاحبه با استاد | قانون پایداری نتایج231MB28 دقیقه
- فایل صوتی مصاحبه با استاد | قانون پایداری نتایج27MB28 دقیقه
به نام الله یکتا
سلام و وقت همگی بخیر
ان شاالله در پناه لطف پروردگار استاد گلم، خانم شایسته عزیزم و همه دوستانم همواره در حال رشد شخصی و برداشتن گامهای تکاملی به سمت نور بیشتر و نعمتهای فراوانتر باشند.
اول از همه از استاد عزیزم تشکر می کنم که طی این سالهای زیادی که از تدریس و تحقیقاتشون گذشته، هر گونه سوالی در مورد قوانین رو پاسخ دادند که ممکنه هرکسی در زمان متفاوتی به اون سوال برسه و فقط کافیه سری به سایت بزنه تا جوابش رو پیدا کنه.
تشکر بعدیم از خانم شایسته گرامی هست که خیلی خیلی دقیق و ریزبینانه توالی و ترتیب فایلها رو به درستی انتخاب می کنن بطوریکه حتی اگر صفر مطلق هم باشیم مثل یک بچه کلاس اولی توی این دوره ها درس هامون رو برطبق اصول و با رعایت تکامل یاد می گیریم.
اسم تکامل که میاد استاپ میشم و مجبور به بازبینی تمام فرایند فکری و عملیم میشم.
استاد در دوره 12 قدم گفتند چطور میشه که یک حرف رو باور کنیم؟
+اگر از شخص بسیار عاقل و قابل اعتماد و راستگویی بشنویم.
+اگر افراد زیادی اون حرف رو تکرار کنند.
+اگر خودمون به درست بودنش پی ببریم.
حالا با این منطق من میتونم به خودم اطمینان بدم مسیری که استاد معرفی کردند درسته حتی اگر من هنوز نتیجه مشخصی نگرفته باشم.
یعنی من حرف یک فرد راستگو و دانا و باتجربه رو پذیرفتم.
منطق دوم اینه که نتایج افراد موفقی رو بخونم یا دانشجویان موفق استاد رو پیگیری کنم که قبل از من این مسیر رو طی کردند. پس میتونم یک درجه بیشتر اعتماد کنم که دارم درست میرم جلو.
سوم هم نتایج قبلی خودم از زمانهاییه که یک هدف مشخص داشتم و با استفاده از آموزشهای استاد در مورد قوانین جهان هستی بهش رسیدم.
نه تنها رسیدم بلکه بیش از اونچه فکر می کردم به من داده شد، همراه با لذت و آرامش و از راه آسون یا از راه هایی که فکرش رو نمی کردم.
اینها همه منطق های قوی هستند که بصورت بهمن وار به من بیشتر و بیشتر خاطراتی رو یادآوری می کنن که خواستم و شد.
هرچه بیشتر به این روش اعتماد می کنم نتایح بیشتر می گیرم و خود این نتایج علاوه بر ایجاد حس ارزشمندی بیشتر و اعتماد بنفس بالاتر، بیشتر منو راغب به غرق شدن در این آگاهیها میکنه.
همین پروسه است که به من توان و جرأت «نه گفتن» به اضافات و غیرضروریات زندگیم میکنه.
امروز به خودم اومدم و دیدم همزمان که همسرم داره دستگاه تصفیه آب رو زیر ظرفشویی نصب میکنه (و به کمک من نیاز نداره) بجای اینکه مثل قبل الکی وایسم کنارش دارم فایل امروزم رو گوش میدم و کارهای خودم رو انجام میدم.
و زمانیکه نصاب درب های سرویس ها و اتاق خوابها اونده اندازه بزنه تا بعدا درب ها بیاره، بجای اینکه الکی بشینم روی مبل، گوشیم دستمه و دارم بخشی از همین کامنتی رو که الان در حال نوشتنش هستم می نویسم.
دیدم که کمالگراییم بسیار کمتر شده و نیازی نیست دنبال یک وقت خالی مناسب بگردم تا بنویسم. بلکه اوقات مرده رو دونه دونه دارم زنده می کنم.
الان یادم اومد که قبلا که برای کنکور درس می خوندم روزی 12 ساعت هم شده بود که بخونم. حداقل 8 ساعت مفید درس می خوندم. از تمام وقتهای مفید و غیرمفید روز بهره میبردم.
الان هم با صحبتهای کاملا درست خانم شایسته تلنگری بهم وارد شد و یادم آورد که میشه وقتها رو زنده کرد و به اصطلاح وقت دزدید.
بعد یواش یواش متوجه شدم که اصلا این نیست که مجبور باشم وقت بدزدم، وقت به اندازه کافی هست و من ندانسته درحال تلف کردنش بودم و حالا دارم تمرین می کنم ازشون بهره ببرم و مدیریتشون کنم. مثل دیروز و امروز.
دوباره بعد از 70 روز فاصله از برنامه ریزی هام یک صفحه کاغذ رو جدولبندی کردم و چسبوندم به یخچال.
نظم و ترتیب ذهنی اون چیزیه که برای در مسیر باقی موندن و انگیزه داشتن بهش نیاز داشتم و بهم گفته شد و خوشحالم که انجامش دادم.
جالبه که چون ذهنم به دنبال یک هدفه و بخاطرش انرژی داره خوابم هم مدیریت شده. با اینکه دیشب هم مثل شبهای دیگه خیلی دیر خوابیدم؛ حدود ساعت 4 صبح، اما الان که بچه ام خوابه و منم میتونم بخوابم ولی بجای خوابیدن ذهنم رفت سمت تمرین نوشتن.
این همونه که استاد میگن اگر هدفی داشته باشی شرایط براش مهیا میشه خودبخود.
؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛
مدتهاست از استاد یاد گرفتم الان خودم رو با الان دیگران مقایسه نکنم و نگم که چرا نتایج من شبیه فلانی ها و بهمانی ها نیست.
چون الان من شاید گذشته ی 10 سال پیش فرد مدنظرم باشه.
همونطور که برعکسش هم صادقه. ممکنه الانِ من دو یا 10 سال آینده ی فرد دیگه ای باشه.
یه مثال یادم میاد، من توی دبیرستان و دانشگاه چون خیلی به زبان انگلیسی علاقه داشتم خیلی خوب یاد گرفتم و تقریبا هرچی خونده بودم در خاطرم مونده بود. به همین خاطر وقتی بعدها دوره فشرده آیلتس رفتم تعیین سطح که شدم چند ترم جلو افتادم و میاز نبود از صفر شروع کنم. یعنی من آینده ی بعضی از زبان آموزان دیگه بودم چون یک تکاملی رو طی کرده بودم.
ام برعکسش در مقابل یک دبیر فیزیک همسن خودم که تجربه تدریس بسیار بیشتری از من داشت، من در جایگاه پایینتری قرار داشتم و تدریس و تدوین جزوه درسی برام مشکلتر بود.
خوب این دلیل بر کم سوادی یا نادانی من نیست بلکه فقط من نیاز به طی زمان و صرف انرژی بیشتری داشتم به رتبه اون همکارم برسم.
پس نباید بگم چرا اون همکارم حقوق بالاتری دریافت میکرد.
البته در کنار اون حتما ترمزهایی هست که پاهای منو به خودش بسته و اجازه پرتاب نمیده.
راهی ندارم جز اینکه حالم خوب باشه و همه چیز الان خودم رو دوست داشته باشم، همچنان به خودشناسیم ادامه بدم و سعی کنم با استفاده از آموزشهای استاد اصل رو از فرع تشخیص بدم. ورودیهامو کنترل کنم و دم به تله ی ناامیدی ها و محدودیت هام ندم.
؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛
امیدوارم بتونم این سیر تکاملی رو تا آخر ادامه بدم و ازش نتایج راضی کننده بگیرم.
برای همه دوستانم هم آرزوی موفقیت و درخشش در مسیر خودشناسی دارم.