مصاحبه با استاد | قانون پایداری نتایج

به نام یگانه‌‌ پروردگار هستی بخش

باسلام و درود به تمامی عزیزان درمسیررشدوپیشرفت الهی

گام دوم دلیل نتایج پایدار:

کلیدی ترین نکته ی هرفایل یادآوری قانون جهان هستی است،اینکه تمام اتفاقات زندگیمون نتیجه ی باورهای خودمان است،حتی کوچک ترین اتفاقات زندگیمون رو هم خودمون با افکارمون رقم می زنیم

اگرمی خواهیم نتایج بزرگ درهر زمینه ای اززندگیمون بگیریم،باید همان نتایج کوچک را تأیید کنیم،مثلا اگر درطول مسیر ودر طی کار کردن روی خودمان درمدت زمان بیشتری سلامت هستیم و آرامش بیشتری داریم،یااگر به کسی فکر می کنیم و اون فرد برای مازنگ می زند یا همان روز اون رو ملاقات می کنیم،این بخاطر همان فرکانس هایی بوده که ازقبل فرستاده ایم،واگر خوب دقت کنیم می بینیم که دقیقا تمام اتفاقات زندگیمون بخاطر تمامی توجهات خودمون و تمامی ورودی هایی است که چندین بار تکرار شده اند و اساس اون رو داریم تجربه می کنیم

خیلی این نکته هربار منو بیشتر به فکر فرو میبره که چقدر افراد جامعه بخاطر همین موضوع دارن هربار بیشتر درگیر مقصر دونستن عوامل بیرونی می شوند

داستان تکراری زندگی اطرافیانم بیشتر برای من تجربه می شود وبیشتر به من تلنگر وارد می کند که اگر دوباره برگردم به شرایط قبل زندگیم،چیزی جز اتفاقات شبیه به اطرافیانم را تجربه نخواهم کرد

یکی از افراد فامیل ما درسن سی سالگی تقریبا نصف بینایی خود را از دست داده است،دیشب عمدا باهمسرم او را ملاقات کردم تا بیشتر قانون وعدالت خداوند را برای خودم یاداوری کنم،اولش کمی احساسات برمن غلبه کرد ولی وقتی آن فرد شروع به صحبت کردن کرد،چقدر هدایتهای الهی رو درزندگیش مشاهده می کردم که خداوند اورا از هزاران بلا نجات داده بود ولی باز هم او متوجه هدایتهای الهی نبود و چنان مشتاق بود بیشتر از بلاهایی که سرش آمده برای ما توضیح بدهد که من واقعا تعجب می کردم که چرا او نتوانسته هدایتهای الهی را ببیند و دست از ظلمی که به خودش می کند بردارد،و مادرش اشک ریزان دست به دامان امام رضابود که اورا حتما به حرم امام رضا ببرد تا بلکه امام رضا چشمانش را شفا بدهد!

واقعا انجا فهمیدم که چقدر ازدرون تغییرکرده ام و چقدر بی نیاز ازین شده ام که بخواهم مشکلاتم را برای دیگران مشتاقانه بیان کنم و احساس ترحم ودلسوزی از دیگران جلب کنم،حتی واقعا دیگر علاقه ای ندارم که کوچکترین سر دردم را همسرم متوجه بشود،و خدارا هزاران هزار مرتبه شکر کردم که چقدر عادلانه هرکسی را درجای درست خود قرارداده است،اما متأسفانه اکثریت جامعه فکر می کنند که خداوند مانند یک انسان ظالم و ستمگر علاقه دارد به بندگانش ظلم کند و ازهمه بدتر به جای آنکه به درگاه خداوند طلب بخشش کنند و از او یاری بطلبند از غیر خداوند که اوهم دستش ازاین دنیا کوتاه شده است طلب یاری کنند!!!

وبازهم ازهمه بدتر فکرمی کنند تمامی این مشکلاتی که دارند تحمل می کنند پاداشی می شود برای آن ها در سرای آخرت!

این داستان ازدیشب تاحالا منو خیلی به فکرعمیقی فرو برده که چقدر انسان کفوره و چقدر داره به خودش ظلم می کنه و بیشتر شکرگزار رب العالمینم شدم که خداوند راه درست هدایت رو در مسیرزندگیم به من نشان داد و خداروشکر که دارم هربار بهتر وپایبند تر دراین مسیر حرکت میکنم

وبقول استادعزیز اگر یک روز تمامی شهرت و ثروتم رو ازدست بدم به نظر من هم چیزی نمی شه و تازه بهتر می تونم یک ورژن بهتری ازخودم ارائه بدم و همه چیز رو دوباره از نو بسازم…

هرچند که بازهم طبق قانون جهان هستی اگر کسی درمدار درست باشه و باورهای بنیادین درست درون خودش درست کرده باشه به همین راحتی همه چیزش رو از دست نمی دهد،مثل اینکه کسی ساختمانش رو محکم وباابزار مناسب بنا کرده باشه و اون ساختمان به راحتی درمقابل سیل و زلزله خراب نخواهد شد

پس بنابراین نتیجه ی کارکردن روی خودمون و نتیجه ی باورهای درست و بنیادین نتایج پایدار درمورد هر باور است و به همین راحتی این نتایج پایدار یک شبه ازبین نمی رود.

-درمورد تغییر دادن باورهای گذشته و تسلیم شدن،من تو خیلی ازموضوعات مخصوصا معنویت خیلی بهتر تونستم عمل کنم،ولی در مورد تربیت فرزند،چنان باورهای گذشته در من رسوخ کرده که هنوز رگه هایی از اخلاق و رفتارهایی درمن پدیدار می شه که واقعا در گذشته ازین نوع رفتارها درمادرم اذیت می شدم و دقیقا خیلی اوقات من به شدت مثل مادرم بافرزندم رفتار میکنم و تو این مدت کارکردن روی خودم متوجه شدم که بزرگترین پاشنه ی آشیل من تربیت فرزندمه،که می خوام مثل یک منجی در هرلحظه هدایتگر و مشاور لحظه به لحظه ی اون باشم،حتی شده گاهی وقتا اگه به حرفم گوش نده اون رو تنبیه کنم و واقعا این موضوع باعث میشه از کار کردن روی خودم ناامید بشم و خیلی خیلی برام سخته که خودمو تسلیم کنم و اجازه بدم فرزندم راه خودش رو پیش ببره نه اینکه با زور و اجبار من بخواد یک کار رو انجام بده

ولی می بینم خیلی از افراد رو که چقدر بی خیالند و تفریح و خوش گذرانی یکی از اولویتهای اول خودشونه و چقدر بچه هاشون آروم ترند و چقدر بیشتر به حرف پدرمادرشون گوش می کنند

الان بعداز چهارسال تلاش هنوز دراین مورد خیلی خوب نتونستم ذهنم رو کنترل کنم و جاداره که متمرکز تر روی این پاشنه ی آشیلم کار کنم چون قشنگ می فهمم بیشترین ضربه ی روحی من ازاین موضوع خورده میشه،چون هنوز دراکثر اوقات فکر می کنم تایک سنی بچه نصف بیشتر مسئولیتش برعهده ی مادره و مادر وظیفه داره بهش تو هر کاری امرونهی کنه،و یا مثل یک منجی به اون بگه این راه درسته اون راه غلط…

نکته ی بعد:

برای ثروتمند شدن ربطی به شغل،جنسیت،موقعیت جغرافیایی نداره،اگه ما باورهامون رو در مورد ثروت درست کنیم مطمئنا و بدون شک درهمون موقعیتی که هستیم بیشتر ورود نعمتها و ثروت ها رو درزندگیمون لمس خواهیم کرد

نکته ی بعد:

اینکه استاد می گوید اگر به پونزده سال قبل برگردم بیشتر لذت می بردم و بیشتر به خداوند ایمان داشتم که همه چیز رو بهم میده و خیالم نسبت به نتیجه راحت تر بود

الان که فکرشو میکنم میبینم که چقدر مادانشجوها باید سپاسگزارخداوند و استادمون باشیم که داره آموزش هایی رو به ما میده که هربار داریم رهاتر،توحیدی تر میشیم و چقدرداره هربار بااین دست ازآگاهیا مسیرمون کوتاه تر میشه و به وفور نعمت وثروت بیشتر و سریع تر دست پیدامی کنیم

خداروصدهزارمرتبه شکر،این فایل از اون فایلهاییه که باید چندینو چندبار گوش بدیم و تک به تک نکته هارو درزندگیمون اجرا کنیم….

داستان مهاجرت به مداربالاتر ادامه دارد…