مصاحبه با استاد | باورهای قدرتمند کننده برای درمان وابستگی

به نام خدا

گام 23

سلام به استادان عزیزم و دوستان گرامی ، من قبلاً خیلی به مادر ، پدر ، خواهرام ، همسر و بچه هام وابسته بودم و الان با کار کردن روی خودم سعی می‌کنم که وابستگی رو کمتر کنم .

قبلاً به این صورت بودم که اگه یه نفر فوت میشد خیلی ذهنم درگیر میشد و تا چند وقت همش به اون شخص و خانواده اش فکر میکردم که الان در نبود اون شخص چکار می‌کنند ولی خدا رو شکر الان شاید در حد دو سه ساعتی یا کمتر ذهنم مشغول بشه ، سه روز پیش یکی از فامیل هامون که یک جوان 25 ساله بود یک دفعه فوت شد و چون مامانم هم خونه ماست و مامانم کسیه که همش به این و اون زنگ میزنه و مپرسه که چطور شد که فوت شد ، مادرش الان چی می‌کشه ، باباش چکار می‌کنه و …

ابتدا کنترل ذهن برام سخت شد و حسم بد شد و میدونستم که احساس بد اتفاقات بد رو بوجود میاره از خدا کمک خواستم خدا رو شکر هدایتم کرد و تونستم بعد از یکی دو ساعت اون افکار منفی رو قطع کنم و حسم خوب بشه .

دیشب با مامانم صحبت میکردیم که نباید زیاد وابسته بچه ها باشیم و مامانم کسیه که کل زندگیشو فدای بچه هاش کرده و به زبون میگه که حالا بچه هام خودشون بزرگ شدن و غصه شونو نمی‌خورم ولی کافیه که یکی از بچه ها یه ذره سر درد بشه همه چیو فراموش می‌کنه و حاضره هر کاری بکنه تا یه خار به پای بچه هاش نره و به منم میگه بزار بچه های تو هم بزرگ بشن تو رو هم میبینیم که تو برای بچه هات چکار می‌کنی .

برعکس مامانم ، پدرشوهرم کاملاً یک فرد مستقل هست و اصلأ به بچه هاش وابسته نیست و منم به مامانم گفتم که الگوی من پدر شوهرمه و من مثل اون رفتار میکنم و همیشه هم میگم که مامانم و خاله هام باید برای من درس عبرت باشن که خیلی به بچه هام وابسته نباشم .

این باور رو باید هزاران بار تکرار کنم :

« انسان حتی اگر تا اسفل السافلین هم پایین رفته باشه می‌تونه برگرده و تغییر کنه .»

خدایا کمکم کن تا بیشتر روی خودم کار کنم و فرکانسم بالاتر بره و آدم بهتری بشم ، شخصیت سالم‌تری داشته باشم ، مفیدتر باشم ، آرام تر باشم ، شادتر باشم .