مصاحبه با استاد | باورهای قدرتمند کننده برای درمان وابستگی

لَقَدْ کُنْتَ فِی غَفْلَهٍ مِنْ هَٰذَا فَکَشَفْنَا عَنْکَ غِطَاءَکَ فَبَصَرُکَ الْیَوْمَ حَدِیدٌ

[به او می گویند:] تو از این روز بزرگ در بی خبری و غفلت بودی، پس ما پرده بی خبری را از دیده [بصیرت] ات کنار زدیم در نتیجه دیده ات امروز بسیار تیزبین است.

سلام!

استاد در مورد مرگ صحبت کردید…

نکات مهمی هست که بنظرم لازم اومد اینجا به یادگار بزارم…

هنگام مرگ که خداوند از اون به مستی مرگ یاد میکنه:

وَجَاءَتْ سَکْرَهُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ۖ ذَٰلِکَ مَا کُنْتَ مِنْهُ تَحِیدُ

یکی از اتفاقات عجیب اینه که ذهن منطقی که موطنش مغز انسانه از بین میره

و بالطبع اون با مرگ مغز، حافظه خودآگاه هم نابود میشه!!

و خداوند با بکار بردن کلمه مستی خواسته بفهمونه که مثل مستی که ذهن منطقی فلج میشه، توی مرگ هم همین اتفاق میفته

و بعدش فکر کردید اموات چگونه عریزانشون رو به یاد میارن؟!

در واقع بعد از مرگ انسان ها تمام دیتای مغز رو از دست میدن

و کسی رو به یاد نمیارن!!عجله نکنید توضیح میدم!!

مثل کسی که آلزایمر میگیره و حافظه خودآگاه و کوتاه مدتش از بین میره و دیگه نزدیک ترین افراد رو هم به یاد نمیاره!

و به دنبال حافظه خودآگاه، قضاوتها، برچسب ها، جهانبینی و تمام اصولی که براش جنگیده به فروپاشی کامل میرسه..

اما بعد از مرگ ما هیچ کسی رو نمیشناسیم، بلکه به همه آگاه میشیم..این همون گوهر ناب و نکرش اصلیه که اندک افرادی هستن که بهش میرسن..

یعنی دیگه نگاه ما به عزیزانمون نگاه برگرفته از شناخت نسبی و وابستگی هایی نیست که درست یا غلط در این جهان شکل گرفته..بلکه هرکس دیگری رو اونطور که هست درک میکنه و میپذیره

در این جهان دید پرسپکتیوه و از نقطه ناظر به محیط پیرامون احاطه داره

در اون جهان نگاه از جنس شهوده، بی واسطه اس و در تمام ابعاده..یعنی همه چیز رو همه جا میبینیم (شهود میکنیم) به طوری که توجه ما به چیزی، مانع توجه ما به چیز دیگر نیست

در این جهان وقتی به چیزی نگاه میکنیم صورتی میبینیم که در اثر انعکاس نور و تشکیل تصویر روی شبکیه حاصل میشه و مغز با تلفیق دو نگاه، بهش حالت سه بعدی میده

در اون نشئه، ما هم زمان، صورت، درون، جزئیات و تمام اجزا رو با هم بدون غفلت میبینیم، و همزمان با آنچه میبینیم یکی هستیم!! توضیحش خیلی سخته!

در جهان مادی محدود به درک انتزاعی زمان هستیم، در اون نشئه همزمان به تمام اطوار و زمانهای عالم دسترسی داریم

میتونیم چیزی رو از نزدیک ببینیم بدون اینکه بهش نزدیک بشیم

اما!!

و هزار بار اما!!!

در اون جهان مظروفی داریم که در اون گنجانده میشیم ( مثل آبی که باید همیشه ظرفی باشه تا بهش شکل بده)

و اون تمام باورهاییه که در طول حیات این دنیا ساختیم و در اون جهان باهاش سیر میکنیم…

کسی که مثلا در این جهان تحت ربوبیت پول قرار میگیره و بهش قدرت میده و اسیرش میشه

در حالی که خداوند امر کرده، با بخشش به اندازه آنچه که دوست داریم (بهش وابسته هستیم) این کلاف و کمند شیطان رو از نفسمون دور کنیم تا در اون نشئه سبک بال سیر کنیم..اما کسی که پول میسازه اما اسیرش میشه، بهش ربوبیت میده و زندگی و شادیشو بهش گره میزنه..بخشیدنش هم براش غیر ممکن میشه…

یَوْمَ یُحْمَىٰ عَلَیْهَا فِی نَارِ جَهَنَّمَ فَتُکْوَىٰ بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنُوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْ ۖ هَٰذَا مَا کَنَزْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ فَذُوقُوا مَا کُنْتُمْ تَکْنِزُونَ

روزی که آن اندوخته ها را در آتش دوزخ به شدّت گرما دهند و پیشانی و پهلو و پشتشان را به آن داغ کنند [و به آنان نهیب زنند] این است ثروتی که برای خود اندوختید، پس کیفر زراندوزی خود را بچشید.

کسی که زندگی رو از دید ذهن منطقی فانی تفسیر کنه و لذت هاش رو در آیتم هایی ببینه که این ذهن نابینا بهش معرفی میکنه..هم در این دنیا با وجود دویدنهای بسیار لذت واقعی رو درک نخواهد کرد هم اون دنیا…

پول، موفقیت، روابط، همه و همه باید ما رو به درک عمیق وجودمون برسونن نه اینکه با وابستگی به اونها، خودمون رو از خوشبختی واقعی محروم کنیم