مصاحبه با استاد | قرار گرفتن در مدار «دریافت الهامات الهی»

سلام به دوستان عزیز

الان که داشتم به این فایل گوش میدادم و استاد تاکید کردند باز روی اینکه سالی یک ماه میری تو طبیعت و موبایلم نیست آقا موبایلم نیست که بشینی بازی کنی یا بری تو شبکه های اجتماعی خودتی و خدای خودت و اون میگه و تو گوش میدی یعنی که عوامل حواس‌پرتی اینقدر زیاده که ما اونچه رو که بهمون گفته میشه رو نمی‌شنویم اون میگه ولی ما توی مدار شنیدن اونا نیستیم تمام فکر و ذکر و حواسمون جای دیگه هست.

باز تو بحث ظرف وجودمون این بهم گفته شد به اندازه ای که میتونی باور کنی یک سری اعداد و ارقام رو( بحث درآمد) ظرف وجود تو به همون اندازه بزرگ میشه جا داره که توش بریزه دقیقا مثل تفاوت یه نعلبکی با یه کاسه ماست خوری با یه پارچ آب با یه دیگ سمنو با یه حوض آب با یه دریاچه با یه دریا با یه اقیانوس با یه کره زمین و الی ماشاالله بزرگتر.من قبلاً اینا رو شنیده بودما اما به این شکل درک نکرده بودم به این شکل تصویرش تو ذهنم ساخته نشده بود که استاد میگند ظرف وجود ما به اندازه باورهای ماست یکی باورش به منابع به اندازه یک نلبکیه یکی به اندازه پارچ یکی به اندازه یه دریاچه.