مصاحبه با استاد | قرار گرفتن در مدار «دریافت الهامات الهی»

سلام و درود به استاد عزیزم و تمامی همسفران عزیزم

راستش داشتم دنبال دفتر روانشناسی ثروت یک می گشتم ک اتفاقی دفتر دلنوشته هام رو پیدا کردم.لبتابم روشن بود.موزیک های تجسمی استاد رو گوش میدادم و همراهش اون دلنوشته ها رو می خوندم .خیلی حال و احساسم خوب شد.که البته بی ارتباط با موضوع هدایت نبود.

یک حسی بهم گفت اونو با شما به اشتراک بزارم.منم به ندای قلبم گوش کردم.

موضوع: دلنوشته و درخواست

سلا م لیلای من.امشب غوغایی در درونم ایجاد شده.

دلتنگم،دلتنگ شنیدن صدای لیلی،دلتنگ توکه در تنهاترین تنهایی هایم باشی،من باشم و تو ودیگر هیچ.

دلتنگ اینکه مبادا از من رنجیده باشی.میدانی و میدانم که اگر نظر تو باشد،من به هیچ چیز و هیچکس نیاز ندارم.

معبود من گفتی از من بخواه تا بهت بدم.

من هم اکنون در این لحظات ناب و دلتنگی از تو می خواهم که مرا ببخشی و با من صحبت کنی.

به من بگو که چه کنم تا لایق شنیدن صدای بی مثالت شوم؟

لیلی من با من بگو

از هر چه که می خواهی بگو

اجازه بده صدایت را بشنوم

اجازه بده در حریم عشق تو باشم

اجازه بده صدای دلنشینت را به گوش جان بشنوم

اجازه بده مدهوش شوم از شنیدن طنین صدایت

اجازه بده جامه دران کنم از حس حضورت

مهربان عاشق دوستت دارم و می‌پرستمت .

می دانم که من خود حجاب شدم که نمی‌بینم و نمی‌شنوم

اما تمام امیدم به لطف و کرم توست

مگر نه اینکه تو عاشقی و من معشوق؟ مگر نه اینکه عاشق تمام وجودش را به معشوق می‌بخشد؟ مگر نه اینکه عاشق نمی‌تونه غم و غصه معشوقش رو ببینه؟

به من بگو چگونه می‌توانم لایق شنیدن صدای یار شوم؟

به من بگو چگونه می‌توانم روی زیبایت را ببینم ؟

می‌دانم که هر عیبی ومانعی هست و هر حجابی هست از طرف من است.

تو پاکی و منزه و عاری از هر عیب و نقصی.

می‌دانم که این نوشتن و سخن گفتن را دوست داری.

امشب دلم شکست و غبطه خوردم که چرا تا حالا صدای تو را نشنیدم

محبوب من ،عزیزم، معبودم ،خدای من ،رب من ،اله من ،پروردگار من ،عاشق من مهربان من ،ای کریم ،ای محبوب،ای رحمان، ای رحیم، ای ستارالعیوب و ای غفار الذنوب ،ای خالق یکتا وای خدای بی‌همتا ،با من بگو با من صحبت کن.

زبانم قاصر است از بیان احساساتم. من تو را می‌خواهم ،خودت را ،عشقت را، محبتت را، رحمتت را.

نازنین پروردگارم،ای بخشنده و وهاب، ای کریم پوزش پذیر، ای ستارالعیوب، وقتی تو خطای مرا می‌پوشانی قطعاً مرا دوست داری.

کمکم کن تا مثل کودکان ساده و بی‌آلایش شوم. کمکم کن تا نازیبایی ها رو سریع فراموش کنم و داشته‌ها و زیبایی‌ها در وجودم رسوب کند.

نمی‌دانم چی باید بنویسم و نمی‌دانم چطور بگویم

فقط می‌دانم که :

معبود من دوستت دارم