مصاحبه با استاد | قرار گرفتن در مدار «دریافت الهامات الهی»

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام و صد درود بر داداش حسین و آقا ابراهیم گرامی

بعد از قدردانی از شما دو عزیز که برای رشد تشریک مساعی می کنید، عرض می کنم که؛

گر بریزی بحر را در کوزه ای

چند گنجد فرصت یک روزه ای

چطور میشه از ذات بینهایت، از نگاه ذهن محدود صحبت کرد؟!!!

این خردمندان و آموزگاران بشری (چه پیامبران و چه دیگر بزرگان) بودند که با تزکیه و بازسازی و بهبود نظام باورهای خودشون، ترجمه ی بهتری از طرح الهی رو به مردم زمانها و ما نشان دادند.

اینطور می خوام بگم که هر چقدر نظام باوری فرد پالایش شده تر باشه به نسبت درک و دریافت بهتری از ذات و صفات خداوند داره.

انصافا اینطور صحبت کردن در سایت معمول نیست چون اغلب تجربیات دوستان در قلمرو ذهن و محسوسات هست، یعنی در قلمرو صفات الهی، البته که بسیار نازل و مادی

موضوعی که حسین آقا داره به اون نگاه میکنه و توضیحاتی هم داده که خیلی سربسته و مختصر و مفید بوده، به نظرم یکم بالاتر از نگاه ذهنی دوستان سایت هست،

آقا ابراهیم هم از منظر نگاه سیستمی، که استاد بارها در موردش توضیح داده و اینکه خداوند بر اساس اصولی معین فقط رفتار میکنه که اصلا احساسات یا بهتر بگویم هیجانات در آن تاثیری ندارد.

بنده چند ماه پیش تجربه ای داشتم و در همان ایام بارها در سایت از آن به عنوان هدایت نوشتم که دقیقا از همین عملکرد سیستمی خداوند بود، داستان اینکه بعد از مدتی کار کردن بر روی ورودی هایم با کمک سایت و دوره ها، به این نتیجه رسیدم که باید هدفی را که دارم تجربه کنم، البته که در این مسیر احساسات خوبی را هم داشتم، این احساساتم شوق ذهنی بود و هیجاناتی بود که از هوای نفس برخاسته بود، چرا؟؟؟ چون ریشه اش از منیت و کمبود درونی ام بود، الآن خوب می توانم در این مورد بنویسم چون به محض تجربه اش فهمیدم که هدفم نبود و هوسم بود، چون آنرا برای رضایت قلبی نمی خواستم، بلکه برای شوآف کردن می خواستم، الآن راحت می توانم در موردش بنویسم ولی آنروز ها به هیچ وجه نمی توانستم آنرا(این کد مخفی)تشخیص بدهم.

اینکه خدا چه دستانی را آورد تا مرا به آن خواسته برساند کاملا بر اساس عملکرد سیستمی جهان و خداوند است( کلا نمد هولاء و هولاء )

اما اینکه بعد از اینها بهتر فهمیدم که مسیری که استاد در موردش صحبت می کند و از آن هم رفته با برداشتی که من داشتم خیلی تفاوت داشت،

بنده اغلب در بند هیجانات و احساساتی شدن بودم، نه آن احساس خوبی که استاد در موردش صحبت می کند،

برای همین است که می گویم اغلب گفته های دوستان در کامنت ها از قلمرو احساسات ذهنی و هیجانات لحظه ای است، چون تحت تاثیر فایل ها و جملات به یک احساس خوب ذهنی می رسیم و غافل از اینکه باورهای سیمان کاری شده هنوز استوار هستند،

در مورد خودم که اعتراف می کنم که هنوز در مورد آن جهاد اکبری که اینقدر استاد و خانم شایسته در موردش صحبت می کنند، معلول هستم.

برای گسترش ظرف وجودم هنوز تصمیم جدی نگرفته ام، خودم هنوز غرق کثرت ها هستم و از وحدت به چند حرف و جمله دلخوش کردم. لذا برای اینست که احساس خوب و شعف درونی که از وصل به منبع ناشی می شود را با احساس خوب و هیجانات گذرای ذهنی را متفاوت می دانم، این آیه خیلی حرف برایم دارد؛

أَفَمَنْ زُیِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَنًا ۖ فَإِنَّ اللَّهَ یُضِلُّ مَنْ یَشَاءُ وَیَهْدِی مَنْ یَشَاءُ ۖ فَلَا تَذْهَبْ نَفْسُکَ عَلَیْهِمْ حَسَرَاتٍ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ بِمَا یَصْنَعُونَ

پس آیا کسی که کردار زشتش برای او زینت داده شده و [به این سبب] آن را خوب دیده [مانند کسی است که در پرتو ایمان، خوب و بد را تشخیص داده است؟] همانا خدا هر که را مشیتش تعلق گیرد گمراه می کند و هر که را مشیتش تعلق گیرد هدایت می نماید. پس مبادا جانت به سبب حسرت هایی که بر آنان می خوری از بین برود؛ بی تردید خدا به آنچه انجام می دهند داناست.

خوشحال هستم که لطف خدا شامل حال بنده شده تا برای بودن در مسیر رشد از دوستانی چون شما یاد بگیرم.

و سلام علی من تبع الهدی