مصاحبه با استاد | قرار گرفتن در مدار «دریافت الهامات الهی»

سلام استاد عزیز و بزرگ

اینقدر حرفاتون ادم رو توی حس. واقعی میبره که مو به تن ادم راست میشه , یعنی فکرشو بکن ادم بتونه ظرف وجودیش رو اونقدر بزرگ کنه که در یک روز , در یک لحظه , در یک موقعیت اونقدر ارتباط برقرار بشه که خدا با ادم حرف بزنه … چه عظمتی چه ترسی. چه حسی. قابل توصیف نیست. … اون لحظه ای که خدا برای اولین بار به قلب پیامبر وحی کرد. … بی دلیل نبود که پیامبر بعد از. برگشت از غار می لرزیدن,

وای خدای من , چه طور ادم میتونه این. عظمت رو

نمیدونم اسمش رو چی بذارم این سنگینی انرژی رو تحمل کنه. و چقدر وجود اون ادم بزرگه که لایق صحبت با خدا شده.

و چقدر زیباست این خدایی شدن

و خوش به سعادت شما که این چنین هدف بزرگی دارین و توی این مسیر قرار گرفتین

همیشه از قدیم وقتی به ایه هایی که خدا به تک تک پیامبرانش سلام میکرد میرسیدم اشک توی چشمام حلقه میزد که خدایا چطور ادم میتونه به این مقام برسه که خدا اینجوری با عشق بهش سلام بده.

و استاد جانم چقدر شما بزرگید و والا.

که اینجوری توحیدی شدین توحیدی فکر میکنین و توحیدی عمل میکنین

و چقدر حس خوبی دارین موقعی که با خدای درونتون صحبت میکنین و اعتماد کامل دارین به حرفایی که بهتون میگه و الهاماتش , و چقدر این احساس و رسیدن به این حالت به ادم ارامش میده که همیشه هدایت میکنه به مسیر خیر و خوبی, پس دیگه هیچ نگرانی وجود نداره وقتی توی این مسیر قرار میگیری .

امیدوارم همه مون این حس رو تجربه کنیم