مصاحبه با استاد | چگونه در دوراهی های زندگی، راه درست را انتخاب کنیم؟

به نام خالق هستی و گرداننده اصلی

درود بر استاد گرامی و خانم شایسته عزیز

و تمام هم بهشتی های خودم

موضوع این قسمت:وقتی بر سر دو راهی ها قرار میگیریم چه باید بکنیم؟

چرا بر سر دوراهی ها قرار میگیریم؟ چون بین منطق و احساسمان گیر میکنیم و نمیتونیم تصمیم قاطع بگیریم و خودمان را پا در هوا و دست بر زمین می بینیم و سرگردان هستیم.

چه کار کنیم برای تصمیم قاطع و اتمام نگرانی ها؟

اولین مرحله :از خداوند هدایت بخواهیم و تسلیم کامل او شویم و ذهن مان را آرام کنیم ،که خداوند در کنار ما هستش و هیچ جای نگرانی و استرسی وجود ندارد و با اطمینان منتظر نشونه خداوند باشیم و وقتی نشونه ها رو دریافت کردیم، شک و تردید کنار بگذاریم ،چون ترید مثل باتلاقی است که انسان هر چه قدر بیشتر در آن بماند، بیشتر فرو میرود.

دومین مرحله:وقتی نشونه رو دریافت کردیم با اطمینان خاطر به نشونه اطمینان کنیم و راهی که خداوند برای ما مناسب دیده در پیش بگیریم و از مسیر لذت ببریم و سپاسگزار باشیم و احساسمان را عالی کنیم.

*گاهی اوقات وقتی به راهی که خداوند برای ما در نظر گرفته میریم، اول با سختی رو به رو میشویم، این گونه مواقع راه حل این است، که اطمینان به خداوند محکم تر کنیم و به خودمان بگویمم خداوند میخواد با چیز های بیشتری و بزرگ تری یاد بگیریم و سریعتر رشد کنیم.

* بعضی اوقات قانع نمیشیم که به نشونه خداوند اطمینان کنیم،یا با خودت میگوییم که شاید این نشونه از طرف خدوادند نباشد؟ وقتی که منتظر نشونه های بعدی هستیم شروع میکنم به شک و تردید و اعتماد خودمان را نسبت به خداوند کم میکنیم و همه بار را خودمان بر دوش می کشیم ولی وقتی که به خداوند اعتماد کنیم هر لحظه خیال راحت است که او پشتیبان ما هستش و خودمان دیگر تنها نمیبینم.

ما در جهان دو قطبی زندگی میکنیم، که هر لحظه بر سر یک دو راهی قرار میگیریم،نکته این جاست که باید برای هر تصمیم مان از خداوند هدایت بخواهیم و رودروایسی کنار بگذاریم که برای این تصمیم کوچیک منتظر خداوند باشم، ما باید عادت کنیم برای هر کارمان از خداوند هدایت بخواهیم و ذهن نام را آرام کنیم ،چون همیشه محتاط هستش و ما را می ترساند، این جاست که باید تسلیم کامل خدواند باشیم و هیج روزنه ترسی را به خودمان راه ندهیم.

یه جمله در کامنت قبلی که خانم مریم احدی لطف کرده بود نوشت بود خیلی بران جالب بود (( اگر نگرانی چرا دعا میکنی و اگر دعا میکنی چرا نگرانی ))

بسیار جا داره به این جمله فکر کنیم ولی واقعا زیباست.

وقتی شخصی در درگاه پروردگار دعا میکنه و هدایت میخواد ،باید تسلیم کامل او باشه و هیج نگرانی را به خودش راه نده چون در میدان های زندگی دیگر تنها نیست و خدواند همراه اون هستش ، خدواند فاتح تمام میدان هاست اگر ما اجازه بدهیم و نگران نباشیم .

وقتی کسی کا میخواد به نگرانی اش و استرس ادامه بده پس بیهوده هستش که دعا کند،چون وقتی نگران هستیم به خداوند اعتماد کامل نداریم.

در پناه خدواند سلامت و ثروتمند باشید.