مصاحبه با استاد | اگر تمرکز نصف شود، نتیجه نصف نمی شود بلکه تقریبا صفر می شود

به نام رب هدایتگرم

سلام به تمامی دوستان گلم و استاد عزیزم.

.

من سی سالمه و‌چندین ساله با مباحث موفقیت آشنایی دارم قبلا کارمند دولتی بودم و بعدش در شرکتهای خصوصی کار میکردم اما بعد از 5سال کار کردن متوجه شدم به هیچ عنوان به شغلم علاقه ندارم ،حدودا یکسال طول کشید تا تصمیم گرفتم بطور کلی شغلم رو کنار بگذارم و از قید تمام مزایاذو تسهیلاتی که برام داشت،بگذرم، بعد از اینکه ذهنم کمی از درگیری های شغل قبلیم راحت شد کارهای مختلفی رو امتحان کردم تا بتونم علاقه اصلیمو بشناسم ولی تا حالا متوجه نشدم اون چه کاریه که عاشقشم‌….شایدم متوجه شدم و ذهنم نمیخواد قبول کنم!!!! (بر طبق باورهایی که دارم)

مثلا من به آشپزی علاقه دارم و خیلی لذت میبرم وقتی مواد مختلف رو ترکیب میکنم و ی چیز جدید درست میشه ،تو ترکیب ادویه ها و استفاده از ادویه های مختلف در غذاها علاقه دارم همیشه با عشق غذا میپزم و حالم با غذا پختن خوب میشه …..

اما ذهنم میگه خب عاشق آشپزی هستی ! حالا که چی؟ میخوای چیکار کنی ؟ تو هنوزم گاهی برنج رو خراب میکنی!! تو هنوزم تسلط کامل نداری…..

استاد من تونستم کمی نجواها رو ساکت کنم برای تقویت مهارت آشپزیم یکسال پیش تصمیم گرفتم جایی کار کنم که دستم تو آشپزی کاملا باز باشه و‌بتونم انواع و‌اقسام غذاها رو با میل خودم بپزم و کم‌کم ماهر بشم ،یکماه جایی کارکردم و با عشق آشپزی کردم ،بدون اینکه غذاهارو مزه کنم طعم و عطرش عالی میشد و همه چیش به اندازه بود (چون قانون سلامتی رو رعایت میکردم نمیتونستم غذاها رو بچشم) هرکسی غذاها رو میخورد تعریف میکرد و میگفت جا افتاده و عالیه ……اما استاد من فقط یکماه تونستم به کارم ادامه بدم و بعدش حسابی خسته شده بودم نه از آشپزی! از بقیه چیزها….مثلا چَشم گفتن به مدیرم وقتی مطمعن بودم تصمیمش غلطه ….یا بیخیال بودن بخاطر بحثهای محیط کاریم …ناراحت میشدم بخاطر چیزهای جزئی و غیره

فهمیدم من هنوز تو خیلی موارد شخصیتم جای کار داره و ضعفهای زیادی دارم ….اون شغلو با تمام شرایط خوبش ترک کردم و تمرکزی روی سایت و کم و بیش دوره ها کار کردم اما بازهم نجواهای ذهن رو نتونستم کنترل کنم بزرگترین نجوای ذهنم این بود که بدو ! دیر شد! پس کی میخوای علاقتو پیدا کنی؟؟؟؟

تو همین گیر و دار ها ،سفرهای مختلفی میرفتم در طول یکی ازین سفرا به دریا من اصلا روز و شب برام مهم نبود و همش میرفتم ساحل دریارو تماشا میکردم، با وجود خستگی مسیر اما صبح زود رفتم طلوع خورشیدو تماشاکردم، دوباره بعد از صبحانه رفتم…. کلا دریا دریا دریا‌…..

آقا این بالا رفتن ضربان قلبم وقتی کنار دریا بودم برام جای سوال بود! میدونم هر انسانی از مسافرت و از طبیعت لذت میبره اما من حسم وقتی کنار دریا بودم هزاران برابر خوبتر از هرزمان دیگه ای بود!!

اونلحظه گفتم خب یکی از فِیوریتهای من دریاس، من عاشق دریام!

اما استاد جان هرچه گذشت و من باخودم مهربونتر شدم ،گفتم چرا بعنوان شغل بهش نگاه نکنم!

فعلا هیچ ایده ای ندارم که چه شغلی باید واردش بشم که به دریا مرتبط باشه ولی حداقل فهمیدم محیط دریایی رو دوست دارم و به شدت دلم دریا میخواد !

همین الانم حدودا یکماه از مهاجرت رویاییم میگذره اما بهم الهام شده که آخرماه کوله ام که همچیزم شده در این مهاجرت ،بردارم و برم دریا!!!

تپش قلبم شدت میگیره از این ایده مینویسم اونقدر حسم خوبه که نمیدونم چی بگم !

من به قصد کارکردن و پول درآوردن و پاگذاشتن روی تمام ترسهام فقط با دونستن قدم اول، مهاجرتم کردم و فکر میکردم تو همین شهر موندگار میشم اما خداوند خیلی واضح بهم گفت برم شمال ! برم دریا!

خلاصه اینکه نمیدونم چه خبره ولی به ندای ربم لبیک میگم ….همونطور که تاحالا هدایتم کرده و شرایطم رو به نحو احسن روبه راه کرده ….از این ببعد هم حواسش هست… اون خدای منه.

وای وای از کجا به کجا رسیدم……هههه

نمیدونم قرار بود چی بنویسم ولی اینارو حسی بهم گفت و من نوشتم…..

میخاستم بگم هنوز وارد شغل مورد علاقه ام نشدم و لی خداوند کم کم داره هدایتم میکنه به مسیرهای جدید تا ناشناخته های زیادی رو تجربه کنم

این روزها ذهنم رو از نگرانیها پاک کردم و فقط در لحظه مشغول لذت بردنم و میگم باید لذت ببرم باید همیشه شاد باشم باید همیشه سفر برم ….

خداوند مهربانم که در روز اول مهاجرتم شغل خوب و راحتی با حقوق مناسب برام جور کرد آیا نمیتونه از این ببعد هم در مسیر علایقم همه چیز رو‌جور کنه!؟؟؟؟

پس راحت باش و فقط دلتو به خودت بسپار.

.

خداروشکر میکنم که تو محیط کارم چندروزی بینهایت کارم سبکه و میتونم توی سایت فعالیت کنم….چندوقت پیش درخواستشو دادم خدایا توکه اینقدر قشنگ برنامه ریزی میکنی،ی کاری کن بتونم وقتمو مدیریت کنم و فعالیتمو تو سایت بیشتر کنم ….و حالا اون شرایط برام ایجاد شد !

اونقدر ذوق زده ام که نگو ! چقدر اینروزها همه چیز متفاوته!

قطعا از برکات دوره احساس لیاقته، چون خودمو کمی لایقتر از قبل دیدم…..

وای خدایا کلا جنس نوشته هام از وسطای کامنت تغییر کرد حسش میکنم ….‌کامنتو‌تموم میکنم دیگه چون معلوم نیس اگه ادامه بدم سراز کجا درمیاره ههههه

در پناه حق باشید.

یادتون نره همیشه بفکر لذت بردن باشید.