مصاحبه با استاد | اگر تمرکز نصف شود، نتیجه نصف نمی شود بلکه تقریبا صفر می شود

با سلام خدمت دوستان و استاد همیشه امیدوارم برای همه اتفاقات خوبی رقم بخوره. امروزه من دیدگاه همه دوستان رو نگاه کردم و جالب بود اما می خواستم بگم علت اینکه ما تمرکز رو از دست می دهیم و از ریل موفقیت خارج می شویم چیه برای من اینطوری بوده و دو سال کذشته به این معضل گرفتار شدم و بعد از یکسال تازه افتادم روی ریل …

این سم که ما رو متوقف یا از مسیر منحرف میکنه بیشترش مربوط به ترس از اینده است. که این باعث میشه تحمل کنیم اگر توی شرایط بدی هستیم باعث میشه رنج دشواری شرایط موجود رو حتی بپذیریم یا با یک خواب تو همی بگیم خودش خود به خود درست میشه حالا او شرایط هرچی باشه . دو سال پیش در پی یک تصمیم احساسی و برای کمک کردن یا قربانی کردن خودم برای خانواده بدون برنامه تصمیم به مهاجرت از کلان شهر به یک روستا ئور افتاده کنم البته تصمیم رو عوض کردم و خداروشکر فهمیدم هر تصمیم تو زندگی باید بر اساس اراده -بررسی – برنامه ریزی – مهارت و یک تکامل باشه. یکی دیگر از علت ها غیر از ترس همون نا امیدی از شرایط و وابستگی به انسانها یا محیط هستش.

اگر مسیر پیشرفت رو یاد گرفتگی زود پیشرفت می کنی و اگر فقط یک مقدار تو دوران که سرعتت زیاده منحرف بشی دچار روزمرگی بشی و حال بدت ادامه دار بشه خیلی نابود کننهد میشه هر فکر بدی که ایجاد می کنی نمونه اش یک ماه پیش یک ماشن پشت سرم زد به به سپر عقب ماشین بعد این ماجرا ترسش رو حس کردم . چند بار از اینکه تو رانندگی از عقب به ماشینم برخورد کنند اومد تو ذهنم فقط حسش تصویر اصلا نبود حالا دیروز زارتی یک ماشین اون هم تو چراغ قرمز خورد به ما تازه پلیس هم می گفت مقصر ماشین عقبی این خانوم هستش و خلاصه ماشین من خسارت دیده و طرفی هم که مقصره کلا تو حلا و حرام و حق و نا حق نیست و خودم ماشین رو درست کنم سریع تر میشه حالا نکته مهم این تصادف نیست نکته مهم این هست اگر فقط یک حس حاصل از تجسم و یا تصور بتونه اینقدر سریع و قوی باشه حاجی پس بریم روی اتفاقات خوب تمرکز کنیم تمرکز هم اصلا نباید به صورت صحبت خودت تو دلت باشه فقط تصوریری که احساسش کنی این گفتم دوستان بیشتر متوجه بشوند که چه اگاهی در دسترس ما است ممنونم از همه دوستان خصوصا استاد عباسمنش